Mabon

Komende dagen breekt de tijd van Mabon weer aan. Tussen 21 september en de 23^ste vindt de herfstequinox plaats. Dit houdt in dat dag en nacht even lang zijn, en dus is er volop balans.

Vanaf dat punt slaat de weegschaal weer om naar de donkere tijd van het jaar, de donkere seizoenen herfst en winter. Het is dan ook een tijd om dankbaar te zijn voor alles wat er afgelopen tijd gedurende de lichte seizoenen is gegeven.

Mabon is het tweede oogstfeest en dat zie je ook terug in onze huidige maatschappij. Appels worden geplukt en mais verdwijnt van het veld. Het wordt weer eerder donker en mensen gaan dingen inkopen voor de naderende winter. Het is een tijd van verzamelen en uitzoeken wat je al hebt.

Naast dat we danken voor wat ons gegeven is en wat we bereikt hebben, is het ook een periode van terugkeren naar het binnenste. Zoals in de oude tradities keert de godin (moeder natuur/aarde) gedurende de winter naar de onderwereld, waardoor het lijkt alsof de natuur lijkt te slapen. Maar ze slaapt niet echt, ze is zichzelf aan het bezinnen. Probeer dat ook eens, en vergeet de tijd en het gehaast. Keer je naar binnen en kijk terug naar wat je hebt bereikt, waar jij de vruchten van hebt geplukt. Leer daarvan, zodat je, als er weer een balansdag (equinox) plaatsvindt, je nieuwe dingen kan gaan bereiken.

Dat vind ik eigenlijk wel een mooie gedachten; even stilstaan bij alles wat je gegeven is en dat reflecteren. Tot rust komen om alles op een rij te zetten, om vervolgens tot nieuwe inzichten te komen. Tja, hoe zal ik dat eens toe gaan passen? Misschien bak ik wel een appeltaart… Appels vind ik bij dit feest passen en tja, als ik bak dan heb ik altijd een momentje dat ik goed kan nadenken. Maar zoals men misschien wel weet, heb ik dit stukje al eerder geschreven en weet ik van mezelf dat ik niet zo vooruit plan. Wat ik dus ga doen weet ik nog niet, wat ik wel weer is dat ik er bij stil ga staan wat ik bereikt heb afgelopen jaar. En wie weet steek ik nu eindelijk mijn zelfgemaakte wierook eens aan.