Maanvloed door David Hair Ook door deze auteur: Water en vuur
Serie: De Brug der Getijden #4
Uitgever: LS Amsterdam | Juni 2015
Genres: Fantasy
Aantal pagina's: 352
ISBN: 9789024566167
Uitgave: Paperback
Goodreads
Terwijl de Rondiaanse legioenen dood en verderf zaaien in Antiopia, wordt de echte oorlog uitgevochten in de schaduwen. De mislukte magiër Alaron Mercer en het zigeunermeisje Cymbellea di Regia, op wie hij hopeloos verliefd is, hebben de legendarische Scytale van Corineus in handen en de Inquisitie zit hun op de hielen.
Ondertussen moet Ramita Ankesharan, de zwangere weduwe van Antonin Meiros, er alles aan doen om uit de klauwen van de zielsdrinkers te blijven, magiërs die zich voeden met de zielen van hun slachtoffers, zodat ze haar magiërskinderen veilig op de wereld kan zetten - kinderen die volgens Meiros de oorlogscycli van Urte kunnen doorbreken.
Dankzij de bibliotheek hoefde ik na het lezen van het derde deel, niet weer met een enorm gat te zitten tussen de verschillende delen. Ik leende het vierde deel, Maanvloed, en besloot hem mee te nemen in de trein.
Het is lastig om te beschrijven waar het vierde deel over gaat. Deze boeken zijn namelijk – wat haast een kenmerk van high fantasy lijkt te zijn – ontzettend gedetaileerd. Met veel personages, lastige namen en en flink wat vertelperspectieven. Waar ik in de vorige delen veel linken met onze wereld zag, en dus het verhaal makkelijker kon volgen, miste ik dit in Maanvloed. Op den duur begon het me haast te duizelen, zo veel personages waren er. Ik besloot mijn leesstrategie een beetje te veranderen en me daar minder druk over te maken; ik besloot me vooral te focussen op de personages die ik herkende, die er al sinds boek één zijn en waarvan ik vond dat ze er toe deden. En toen genoot ik er eigenlijk best wel van!
Natuurlijk zat ik nog steeds met de vele details en de behoorlijk uitvoerige beschrijvingen van David Hair, maar het was niet zo dat het boek daardoor heel traag las. Ik ging er behoorlijk vlot doorheen en dit komt denk ik omdat er best wel veel gesprongen wordt. Je blijft niet te lang bij één stuk hangen.
Natuurlijk heb ik zo mijn voorkeuren van personages. Elena blijft boeiend, zeker in combinatie met Kazim, en Ramita trokken mij het meest. Ik keek constant uit naar hun stukjes. Tegen het einde miste ik ze gewoon, als ze even niet aan bod kwamen. Dit is voor mij dus zowel een pluspunt aan het boek als een minpunt. Je kunt het van beide kanten bekijken. Aan de ene kant is het tof dat er zo veel verschillende situaties en personages aan bod komen, omdat het a. heel compleet overkomt en b. iedereen wel een personage zal vinden wat aanspreekt. Het is ook een minpunt omdat je niet alles in het boek even tof zal vinden en omdat het geen luchtig verhaaltje voor tussendoor is. Het is echt een heel uitgebreide epos.
Het is vooral veel. Het is goed, dat zeker en ook zeker toegankelijk voor minder ervaren fantasy-lezers, maar ik moet ook toegeven dat niet alles uit het boek mij even wist te boeien. Toch blijf ik lezen. Waar ik na deel twee aangaf dat ik niet wist of ik deze serie wel nodig had, hoop ik dat ik niet te lang hoef te wachten op het vijfde deel. Dat heeft Maanvloed dus zeker veroorzaakt.
Maanvloed is het vierde deel van de Brug der Getijden serie en zit vol actie en magie. Het biedt vele perspectieven en daarom zit er voor iedereen wel wat tussen.
Geef een reactie