Long may she reign door Rhiannon Thomas Uitgever: HarperTeen | Februari 2017
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 422
ISBN: 9780062418685
Uitgave: Paperback
Goodreads
The Girl of Fire and Thorns meets The Queen of the Tearling in this thrilling fantasy standalone about one girl’s unexpected rise to power.
Freya was never meant be queen. Twenty third in line to the throne, she never dreamed of a life in the palace, and would much rather research in her laboratory than participate in the intrigues of court. However, when an extravagant banquet turns deadly and the king and those closest to him are poisoned, Freya suddenly finds herself on the throne.
Freya may have escaped the massacre, but she is far from safe. The nobles don’t respect her, her councillors want to control her, and with the mystery of who killed the king still unsolved, Freya knows that a single mistake could cost her the kingdom – and her life.
Freya is determined to survive, and that means uncovering the murderers herself. Until then, she can’t trust anyone. Not her advisors. Not the king’s dashing and enigmatic illegitimate son. Not even her own father, who always wanted the best for her, but also wanted more power for himself.
As Freya’s enemies close in and her loyalties are tested, she must decide if she is ready to rule and, if so, how far she is willing to go to keep the crown.
Long may she reign verscheen in 2017 en sindsdien had het boek een plekje op mijn wishlist. Ik schatfte hem een aantal jaren terug aan, maar sindsdien bleef hij ongelezen in de kast staan. Ik wist namelijk niet zeker wat is moest verwachten en dacht ergens ‘moet ik wel beginnen aan een nieuwe serie?’. Een beetje onderzoek had me kunnen vertellen dat het een standalone is. Oeps. Anyway! Ik heb het boek ondertussen eindelijk gelezen en nu ga ik vertellen wat ik er van vond.
Young Adult boeken zijn – sinds de hype ervan rond de 2010s opkwam – steeds in golven populair geworden. Hierdoor kreeg je golven van trends. De ene boeide je, van de ander wilde je alleen maar wegrennen. En omdat boeken als Twilight en The Hunger Games zo ontzettend succesvol waren, zijn er allerlei boeken verschenen die mee wilde liften op dat succes. Niet dat Long may she reign er ook maar enigszins op lijkt… Toch is het goed om te weten dat toen dit boek verscheen de ‘meisje ontdekt bijzondere afkomst’-trope en ‘plotseling royal’-trope hun hoogtij dagen vierden. Hierdoor zullen sommige elementen in het boek nu worden gezien als cliché of dertien in een dozijn, terwijl het destijds helemaal je van het was. Ik vind het belangrijk om dat mee te nemen in een leesbeleving, want het heeft zeker invloed gehad op hoe ik dit boek las.
Long may she reign gaat over Freya, de weet ik niet hoeveelste in de lijn om koningin te worden. En omdat ze weet dat zij toch nooit op de troon zal zitten, vindt ze het veel boeiender om te experimenteren met wetenschap. Dus, ten tijde van een belangrijk bal, peert ze hem halverwege de avond om haar eigen ding te doen. Plots valt haar vader binnen en huilend dankt hij de goden dat ze ongedeerd is. Wat blijkt: de complete koninklijke familie is vermoord. Ze zijn vergiftigd. Zij is nu koningin! En niet iedereen vertrouwt dat, of wil haar op de troon hebben. Daarom besluit Freya haar wetenschappelijke talenten in te zetten om te achterhalen wie er achter deze streek zit.
Wat ik hierboven vertel vond ik meteen het tofste element uit het boek. Freya is geen doorsnee prinsesje zonder inhoud. Ze kan wat en ze wil wat. Ze heeft oprecht een goed hart en denkt verder dan anderen. Zo staat ze stil bij de arme mensen van haar volk en wil ze haar proefjes niet opgeven nu ze koningin is. Go Freya!
Het is alleen jammer dat het boek ook een dosis romantiek moest bevatten, waardoor het soms aanvoelt alsof Freya een man nodig heeft om voor elkaar te krijgen wat ze wil. Daar hou ik niet van en dat vond ik jammer. Maar, en nu refereer ik even naar hierboven: in 2017 zag je niet anders. En soms lijkt het alsof een uitgever zei: ‘leuk verhaal, maar lezers hebben romantiek nodig, dus voeg het maar toe.’ Het resultaat is vaak weinig chemie en een slap aanhangsel van een man. Het was ook nog een compleet random en deed afbreuk aan beide personages.
Ook had ik graag meer worldbuilding gezien. Ik miste dat en ik denk ook echt dat de auteur hier heeft een kans heeft laten liggen. We kregen af en toe kleine brokjes, maar ook niet meer dan dat.
Al met al heb ik me vermaakt met Long may she reign en het is een aardig boek, maar niet bijzonder. Geen mega hype zegmaar. Wel ben ik blij dat ik het eindelijk eens gelezen heb. En zeg nou zelf: die kaft!
Geef een reactie