Ik moet verhuizen. En dat betekent dat ik zo nu en dan door mijn huisje struin en kijk wat ik zo wal allemaal heb liggen. En veel daarvan zijn schilderijtjes. Schilderijtjes die maar in de kast staan, soms aan de muur hangen, maar vergeten lijken te worden. Hoe zonde.
Niet dat ik wil opscheppen, maar ik vind dat ze verdienen om ergens te hangen waar mensen ze kunnen zien.. Of mensen ze willen bekijken. Al is het maar bij iemand op het toilet.
Een jaar geleden stond ik op een kunstmarktje, en daar verkocht ik twee werkjes. Een daarvan werd gekocht door mijn oma. Fijn natuurlijk, want de kraamkosten waren er uit, maar toch is het jammer als je de hele dag zit en niet echt wat verkoopt. Ligt het aan het werk? Geen idee.
Van toen tot nu verkocht ik nog twee werkjes. En daar voelde ik heel veel trots voor. Juist omdat die mensen ze graag wilde hebben en ik zo wist dat ze op een fijne plek zouden komen. Ik bedoel, je stopt toch wat van jezelf in de werkjes.
Dus, nu ga ik even heel lelijk zeggen: zoek je nog wat voor aan de muur? Stuur dan lekker een berichtje. Want hier staan ze maar, en ik kan wel wat geld gebruiken. Hieronder even een paar (slechte) foto’s van dingetjes die nu in de kast staan te staan. Kijk ze!
Geef een reactie