Kleermakerszit – Layla Alizadah

Kleermakerszit door Layla Alizadah
Uitgever: Clavis | November 2015
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 103
ISBN: 9789044826012
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Iedereen snapt wel dat het moeilijk is om iemand te verliezen, en iedereen snapt wel dat het gevoel ongelooflijk klote is. Maar niemand kan het uitleggen. De leegte is niet te beschrijven. Het voelt alsof er een scheur in je hart zit, die heel erg zeer doet. Je zult wel denken dat dit overgaat, maar dat is niet zo. De leegte is zo onvoorstelbaar groot.

Ik heb eigenlijk nooit echt begrepen waarom we figuurlijk altijd het hart gebruiken om onze gevoelens te uiten. Tot op de dag dat ik mijn beste vriend verloor, toen snapte ik het. Ik voelde de pijn en begreep het onmiddellijk: de pijn kwam uit mijn hart.

Kleermakerszit vertelt het verhaal van de zeventienjarige Lucy. Na de dood van haar vader weet ze niet wat ze met zichzelf aan moet. Ze probeert de draad van haar leven weer op te pikken en de band met haar moeder te versterken, maar dan gaat het helemaal mis ...

Een tijdje terug kreeg ik het verzoek of ik het nieuwste Clavis-debuut Kleermakerszit wilde lezen in ruil voor een recensie. Omdat de ervaring met Clavis is dat zij mooie en vaak ook wat gewaagdere Young Adult uitgeven, besloot ik onmiddellijk om ja te zeggen. Een aantal dagen later lag het boekje op mijn deurmat. Boekje? Ja, daar was ik ook behoorlijk verbaasd over; Kleermakerszit is namelijk maar 100 pagina’s dik.. eh.. dun. Zou zo’n kort verhaal mij wel kunnen overtuigen?

Hoewel het boek vrij dun is, had ik niet de indruk dat het maar een oppervlakkig verhaaltje was. Sterker nog; er gebeuren ontzettend veel dingen. Misschien juist wel te veel dingen. Lucy verliest haar vader en moet leren omgaan met het rouwproces… Alleen werd dit voor mij ontzettend ondergesneeuwd door andere gebeurtenissen; gedwongen seks, depressie, een nieuwe vlam, vriendschap. Ik werd eigenlijk een beetje overspoeld door gebeurtenissen die ik helemaal niet zo goed vond passen. Ik vond ze te overdreven en niet helemaal passen bij dat geen waar ik dacht dat het boek over zou gaan. De dood van haar vader, de verkrachting, het geweld… Ergens heeft het met elkaar te maken, maar ergens voelt het ook heel erg random. Alsof de eerst bedachte elementen zijn uitgekozen om het verhaal heftig te maken. Het is nu meer een boek van ramp naar ramp, zonder dat er ruimte is om adem te halen. Het voelt heel bedrukkend. Ik had liever gezien dat het een teer boek was geworden over het verlies van een ouder, in plaats dat er behoorlijk voor de hand liggende gebeurtenissen bij werden gehaald.

Al die gebeurtenissen.. al die heftigheid. 100 pagina’s waren niet voldoende om het echt uit de verf te doen laten komen. Ik miste bepaalde diepgang en kreeg bijna de indruk dat dit een eerdere versie was, in plaats van een helemaal uitgewerkt verhaal.

Daarnaast lag de schrijfstijl me ook niet helemaal. Er werd teveel gesprongen tussen heden en verleden en ik snapte de bedoeling daar niet helemaal van. Zo’n kort boek heeft die sprongen helemaal niet nodig.

Ondanks deze punten zijn er ook elementen die ik wel geslaagd vond; zo worden er heel veel referenties gemaakt die echt passen bij de jongerencultuur. Hier wordt in veel boeken weinig of op onjuiste wijze aandacht aan besteed, maar Layla is er in geslaagd om de jonge meiden ook echte jonge meiden te laten zijn. Daarnaast vind ik ook het einde echt heel sterk.

Toch is het overtuigende einde voor mij niet voldoende om het hele boek in orde te vinden. Ik denk echt dat er meer uit te halen viel. Het had allemaal wat genuanceerder gemogen, wat puurder en misschien ook wat uitgebreider. Het verhaal van Kleermakerszit kwam voor mij niet helemaal tot z’n recht, terwijl ik wel potentie zie in Layla Alizadah.