Ik ging naar Londen en toen…

Een aantal weken terug kwam Joanne met een lumineuze plan om een dagje Londen te doen. Want een retourtje zou maar zo’n €30,00 kosten. Ze had natuurlijk niet echt verwacht dat ik zou zeggen: ‘Is goed, doen we.’ En daarom zaten we op de extra dag van het jaar in het vliegtuig naar de Engelse hoofdstad.

Het was echt een relaxte maandag: ik had bijna mijne hele to do list al af, las een boekje en wachtte tot Joanne bij de bus zou zijn. We vlogen immers pas ’s avonds. We waren uiteindelijk ruim op tijd op Eindhoven Airport, dus at ik cake bij Starbucks en wachtte we tot we konden boarden. Lang verhaal kort: vliegtuig te laat. Bus te laat. Laat in Londen. Rennen voor de allerlaatste metro en alsnog een half uur moeten lopen. Om 1 uur ’s nachts Engelse tijd. Ik was dan ook helemaal kapot toen we eindelijk in het hostel aankwamen en ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn bed niet op z’n netst heb opgemaakt. Echt goed slapen ging me toch niet lukken.

’s Morgens stonden we vroeg op, want het plan was natuurlijk om zo veel mogelijk te zien en te beleven. Nu ik al tweemaal eerder in Londen was geweest, dacht ik wel te weten wat allemaal leuk zou zijn in onze paar uur. Het regende overigens wel, dus we doken vooral de metro in.

De eerste stop was Picadilly Circus, wat toch een soort van Times Square van Londen is. Joanne was daar de vorige keer niet geweest en zeker voor boekenfans is dat toch wel een vereiste. De grootste Waterstones is daar namelijk! We gingen daar meteen heen en snuffelde er een tijdje tussen de vele boeken. Ik kocht er twee in de tweede halve prijs- actie: The Sleeping Prince en A Gathering of Shadows. Nu wist ik dat er iets verderop nog een boekhandel zat. Zo’n hele oude met allemaal verdiepingen en krakende vloeren. Daar gingen we ook nog even langs, maar we kochten niks.

Teruglopend naar de Metro kwamen we langs Paperchase. Liefde voor die winkel. Het is zo jammer dat hij vrijwel nergens meer in Nederland zit. Ze hadden er weer de leukste spulletjes en ik vond daar hét scrapbook voor mijn bruiloft. Dat wordt een mooi gastenboek.

Bij de metro hingen er posters van het boek wat ik net kocht. Zo leuk!

Volgens gingen we naar Oxford street, want Joanne wilde erg graag naar de Disney Store. Dat is altijd leuk om te bekijken. Als ik ooit kinderen heb, koop ik allemaal leuke pakjes voor ze.

Ook gingen we naar de HMV, waar ik een poster kocht van supernatural. Helaas is hij toch een beetje beschadigd op de terugreis. Maar he, mooie mannen alert.

De waterstones konden we niet echt meer vinden, op een of andere manier ben ik die altijd kwijt daar. Dus we gingen naar de metro om naar de Tower te gaan. Ondertussen schreeuwden mijn voeten al: stappph. Zeer. Au. Maar we gingen door.

Helaas was de Tower echt ontzettend duur, dus besloten we het niet te doen. Als we echt geld hadden, oke, maar voor nu. Nope. Gelukkig wist is dat de meeste musea gratis zijn en stelde ik het Britisch Museum voor. Dit is namelijk een historisch museum en ik wist dat Joanne ook ontzettend veel van geschiedenis houdt. Dus wij weer helemaal terug naar af om naar het museum te gaan. Het was het wel helemaal waard! Ik heb eindelijk die mooie mummies daar kunnen zien. (Volgende keer naar Leiden!)

Na het museum was de pap ook wel op en we moesten natuurlijk de tijd ook een beetje in de gaten houden. Dus wij terug naar Liverpool Street voor de bus naar het vliegveld en daar begon de drama. Man man man. Op het station was namelijk nergens aangegeven waar onze bus zou komen. Dus wij vragen.. Kregen we een halte. Maar daar bleken alleen de bussen van twee andere maatschappijen te komen. Nee, we moesten naar die en die straat. Wij daarheen.. nergens wat aangegeven… Gelukkig stond er een koppeltje die een bepaalde halte hadden doorgekregen. Dus wij wachten wachten wachten. Bus al 20 minuten te laat… Kwam hij eindelijk: was het de bus de verkeerde kant op! EN DE GOEDE WAS NET WEG! Want, zo vertelde de buschauffeur, die stond wéér op een andere plek. Stelletje ARRRGHHHHHHHH. We waren zo boos dat we terug zijn gegaan naar het station, omdat we er niet op vertrouwde dat de volgende bus (een uur later) ons op tijd zou kunnen brengen. Dan maar een andere bus… toch? Nou, die gaven de tip om met de trein te gaan, vanwege de drukte op de weg. Nou, toen was ik er echt klaar mee. Maar welke keus hadden we? Treinkaartjes gekocht en op naar het vliegveld. Daar hebben we wat gegeten en we waren prima op tijd. Rond half 12 was ik weer thuis.

Voor mijn gevoel ben ik veel langer weggeweest dan die ene dag.. Dat is juist het lekkere; even weg. Even alles vergeten en genieten. En natuurlijk heel veel inspiratie opdoen voor mijn blog!