Gilded cage door Vic James Serie: Dark Gifts #1
Uitgever: Del Rey | Februari 2017
Genres: Young Adult, Sciencefiction, Dystopia, Fantasy
Aantal pagina's: 368
ISBN: 9780425284155
Uitgave: Hardcover
Goodreads
In modern-day Britain, magic users control everything: wealth, politics, power—and you. If you’re not one of the ultimate one-percenters—the magical elite—you owe them ten years of service. Do those years when you’re old, and you’ll never get through them. Do them young, and you’ll never get over them.
This is the darkly decadent world of Gilded Cage. In its glittering milieu move the all-powerful Jardines and the everyday Hadleys. The families have only one thing in common: Each has three children. But their destinies entwine when one family enters the service of the other. They will all discover whether any magic is more powerful than the human spirit.
Have a quick ten years. . . .
Toen ik de achterkant van Gilded Cage van Vic James las, werd ik meteen geprikkeld en had ik meteen een bepaald beeld bij het boek, bepaalde verwachtingen. Ik had van anderen gehoord dat ze het een tof boek vonden, dus ik besloot het boek te lenen in de bibliotheek. Wat ik verwachtte? Zinderende magie, onderdrukking en ergens ook een vleugje De selectie-achtige praktijken. Zodra ik in het boek begon, werd me echter meteen duidelijk dat dit boek over heel andere zaken zou gaan.
Magiegebruikers hebben alles in handen in het Groot-Brittannië van deze tijd; rijkdom, politiek, kracht en jou. Als jij niet een van de magische elites bent, dan ben je hen verplicht 10 jaar van je leven te geven in de vorm van slavernij. Doe ze wanneer je oud bent en je overleefd het niet, doe ze als je jong bent en je komt er nooit overheen. Aan jou de keuze. Cilded Cage gaat over twee families, elk met drie kinderen. De een is de machtige familie Jardine, de ander de doodnormale Hadleys, die op het punt staan om hun tien jaar te gaan dienen. Hun levens raken met elkaar verwikkeld en hoe dat gaat aflopen…
Je moest eens weten hoe erg ik er van baal dat ik zulke verwachtingen van het boek had en dat deze daardoor totaal niet uit kwamen. Het boek heeft een heel andere sfeer dan ik dacht en dat bevoel me eigenlijk niet zo goed. Ik kon me niet hechten aan het verhaal, de personages en de setting.
Het idee dat magiegebruikers de macht hebben genomen en de gewone magieloze mens onderdrukt en zelfs tot slavernij dwingt, vond ik interessant. Maar omdat ik niet echt kon investeren in de personages en ik – dankzij mijn vooroordelen – een heel andere sfeer had verwacht, kwam dit voor mij niet voldoende uit de verf.
Gewone mensen moeten 10 jaar als slaaf werken en mogen zelf kiezen wanneer. Ouders mogen voor hun kinderen bepalen en in dit geval is dit zo (waarom zouden ouders dit hun kinderen aandoen!?). Wat ik alleen niet zo goed snap is wat de Equals (de mensen met magie) hier uit halen. Goedkope werkkrachten? Laten zien hoe krachtig ze zijn? Het is mij niet helemaal duidelijk. Ook het kunnen kiezen: je wacht dan toch gewoon tot je half dood bent? Vooral omdat er geen consequenties zitten aan wachten en iedereen accepteert gewoon dat ze het moeten doen. Fuck logic.
Laten we zo zeggen; ik heb gewacht met het schrijven van mijn recensie omdat ik hoopte dat ik mijn gedachten en gevoelens over het boek daardoor beter onder woorden kon brengen, maar het is eigenlijk vooral allemaal al weggesijpeld. En dat is niet goed. Als ik al zo snel ben ‘vergeten’ waar een boek over gaat, dan is het foute boel.
Ik herinner me dat ik Cilded Cage best aardig vond om te lezen (het boek heeft een fijn tempo en het idee vind ik erg tof), maar dat ik constant ruzie maakte met mijn verwachtingen van het boek. Dat plus het gebrek aan interesse in de personages, hebben er voor gezorgd dat dit boek al snel de vergetelheid in is geraakt. Enorm zonde, natuurlijk.
Het schrijfwerk is prima in orde, maar ik wilde meer magie, meer sensatie. Daarnaast vond ik het in dit boek storend dat er gewisseld werd in POV, omdat ik hierdoor zo veel moeite met de personages kreeg. Ik denk dat de wereld en de situaties een veel blijvendere indruk achter hadden kunnen laten als het vanuit een personage was beschreven.
Gilded cage begon goed, maar bleek uiteindelijk niet echt mijn ding te zijn, terwijl het wel allemaal elementen bevat waar ik van hou: onderdrukking, superkrachten, een niet overheersende romance, mooie schrijfstijl, tof concept. Maar het gebrek aan uitwerking hiervan bleek deels het grote struikelblok voor mij te zijn.
Helaas bleek Gilded Cage niet te zijn wat ik had gehoopt.
Het is niet zo dat ik me niet vermaakt heb met het lezen, maar wel zo dat dit boek absoluut geen indruk op me heeft gemaakt. De vele POVs maakte het voor mij alleen maar lastiger om echt betrokken te raken met het verhaal.
Geef een reactie