Even voorstellen…

Maar dan 10 jaar geleden begon ik deze blog. Sindsdien heb ik zo veel mensen leren kennen! Het lijkt een heel leven geleden, al zie ik mezelf nog zo zitten in het computerlokaal van school. We kregen de opdracht om een blog te maken en deze bij te houden voor school, zodat onze docenten onze voortgang gemakkelijk konden inzien. Niet dat er ook maar een docent was die het bekeek. Laat staan dat er klasgenoten waren die hun blog structureel bijhielden. Ikzelf merkte echter dat ik het wel fijn en overzichtelijker vond. Maar ook ik had heus wel door dat het school geen donder boeide of ik nou iets op mijn blog zette of niet. Dus begon ik er steeds meer een eigen invulling aan te geven… Daarover later mee!

Ik wil opnieuw een voorstelblog maken. Er is immers zo veel veranderd in de afgelopen jaren. Bloggen is veranderd. IK ben veranderd. Ik weet dat er mensen zijn die mijn blog al jaren lezen en volgen (jullie zijn fantastisch). Ik weet dat familie af en toe op mijn blog spiekt (hallo!) en ik weet ook dat er nog altijd nieuwe mensen zijn die op mijn stukje internet terecht komen. Sommigen blijven plakken, anderen niet. Natuurlijk mis ik het interactieve aspect van bloggen wel een beetje, maar nog steeds werk ik met plezier aan mijn blog.

Oké, eerst over mijzelf!

Wie ik ben (denk ik)

Toen ik mijn blog begon dacht ik al prima te weten wie ik was. Wat een grap. Ondertussen heb ik wel geleerd dat je als mens blijft groeien en veranderen, vooral als je daarvoor open staat. Wel zijn er een aantal passies die ik toen al had en nog steeds een grote rol spelen in mijn leven. Er zijn passies bijgekomen. Alleen maar mooi.

Ik ben Emmy (31) geboren in 1990 in Wageningen. Ik woonde tot mijn ouders gingen scheiden in Rhenen en ik mis het bos nog iedere dag. Nu woon ik alweer sinds 2015 in Den Bosch met mijn man, dochtertje en twee katten. Al vanaf jongs af aan was ik een echte dromer en zat ik liever in een andere wereld dan in de realiteit. Nu weet ik dat ik moeite had met prikkelverwerking en dat ik die momenten nodig had om te ontprikkelen. Ik ben hoogsensitief (HSP) en weet ondertussen mijn grenzen goed aan te geven. Voor mijn omgeving zal dat soms best lastig zijn geweest, want hoe ga je om met een kind dat bij een verjaardag het liefst in haar kamer gaat zitten? Of een tiener die liever achter haar computer zit dan uitgaat met haar vrienden. Sorry pap, sorry mam! Pas nu weet ik écht waarom.

Ik maakte dus al snel online vrienden en was echt uren te vinden op neopets, maar ook op diverse Harry Potter fora, waar ik fantastische mensen heb leren kennen waar ik nu nog steeds contact mee heb.

“Oh wow, ben jij die en die? Ik ben x, van het forum!” Dat was een paar jaar terug op Castlefest. We hadden elkaar nog nooit ontmoet. Mooi.

Hou ik dus ook van, Castlefest, Elfia en dat soort fantasyfestivals. Het liefst huur ik een huisje in de buurt in de natuur voor de ultieme fantasyervaring met een bostintje.

Harry Potter dus. Ik was 9 toen mijn moeder mij het derde deel gaf voor kerst in de hoop dat ik eindelijk eens zou gaan lezen. Elk rapport stond er weer ‘wel blijven lezen, Emmy!’ bij de notities. Ik vond die boekjes van school verschrikkelijk. Boeken boeide me bijzonder weinig. En toen… werd ik verliefd (zie eerder genoemde fora). Van tovenaartje spelen in het trappenhuis van de flat van een vriendinnetje, het overschrijven van alle spreuken die ik tegenkwam tot Zwerkballessen op mijn step samen met de buurmeisjes. Al snel was het een groot en belangrijk onderdeel van mijn leven. Een wereld waarin ik écht even kon ontsnappen. Deze serie zorgde er ook voor dat ik een passie ontwikkelde voor lezen. Dat ik op zaterdagochtend naar de bieb fietste om een Het kleine huis deel te zoeken dat ik nog niet had gelezen en op mijn 14e Twilight ontdekte en leerde dat er ook echt boeken voor jongeren waren. Mijn moeder kon me eindelijk boeken in mijn handen drukken als ik weer eens naar mijn kamer vluchtte bij een verjaardag. Thanks mam!

En aangezien ik ook al zo’n 10 jaar over boeken schrijf op Zon en Maan is het niet lastig te bedenken dat die liefde voor boeken is gebleven.

Als kind hield ik ook al enorm van tekenen. Manga en Anime waren ook een echte passie van mij in mijn tienertijd en dit heeft mijn tekenstijl enorm beinvloed. Ik heb de kunstacademie gedaan (2008 – 2013) en ben afgestudeerd illustrator. Manga tekenen mocht ik daar niet en ik werk ook zeker niet als fulltime illustrator. Ik mis het tekenen wel en ik hoop dat ik er meer ruimte voor kan maken de komende tijd. En dan ga ik echt eens tekenen wat ik zelf wil! Na de kunstacademie ben ik trouwens niet gestopt met studeren, want daarna heb ik de verkorte deeltijd voor docent beeldende vorming nog gedaan (2013 – 2015). Ik mag dus lesgeven en heb dit ook een jaar gedaan. Ook fulltime voor de klas staan is niet mijn ding, want ik zuig alles op als een spons. Zo frustrerend als je wel supergraag kennis deelt! Na 2016 ben ik bij de bieb gaan werken en hoewel ik het fantastisch vond om tussen de boeken te zijn, miste ik iets. Ze deden niets met jongeren en ik bleef maar onderaan de ladder staan, terwijl iedereen wel wist dat ik meer kon. En toen was het alsof het universum zei: HIER! Ik kon voor een dag per week aan de slag als mediathecaris op een middelbare school. En wat vond ik dat fantastisch. Alle lusten van het onderwijs, maar niet alle lasten. Boeken én kennisoverdracht. Top. Binnen een jaar werkte ik er vier dagen en dat doe ik nog steeds. Ik geef leeslessen, creatief schrijven, ondersteun met leesbevordering en ben net afgestudeerd als mediacoach. Bezig bijtje!

Want o ja, ik schrijf ook nog eens boeken. 2020 was een bijzonder jaar, want toen kregen we niet alleen een fantastische dochter – Lily – na een vrij zwaar traject, ook mijn debuut Supernerd verscheen. Ik had altijd gedroomd dat dit zou lukken en poef, nu werk ik gewoon al aan mijn volgende boeken. Zo vet! Nu kan ik die bijzondere werelden in mijn hoofd eindelijk tot uiting brengen. Ik schrijf het liefst urban fantasy met een nerdy en magisch tintje, want magie en hekserij is ook een groot onderdeel van mijn leven.

Ik was 11 toen ik voor het eerst hoorde over wicca en dat machtig interessant vond. Ik leerde mezelf vanalles, deed stiekem magische rituelen op mijn kamer, offerde fruit in het bos en las alle boeken die de bieb over dit onderwerp had. En toen bleek dit niet mijn pad. De regels en de hiërarchie stonden me tegen. Ik zocht verder en heb allerlei vlakken verkend. Maar nooit dook ik ergens diep in. Want ik hou niet van gezweef en ook niet van ‘zo moet het’. Hekserij zakte naar een lager pitje, maar het vlammetje bleef altijd een beetje branden. Nu ben ik er weer volop mee bezig en heb ik een veel betere fundering voor het vormen van mijn eigen pad. Ik weet veel beter wie ik ben en hoe ik hekserij op mijn eigen manier kan implementeren in mijn leven. En dat hoeft ook niet meteen helemaal goed. Je leert immers je leven lang….

Verder speel ik graag spelletjes, Dungeons & Dragons, kan ik omgaan met een middeleeuws zwaard en maak ik graag kaarsen. Ik ben een nerd en er trots op.

Ps. Ik heb maar één broek. Je zult me eigenlijk altijd in een jurk of rok vinden.

Mijn blog

Ik begon dus oorspronkelijk met mijn blog vanwege een schoolopdracht. Daarna deelde ik mijn tekeningen of blogjes die over spiritualiteit gingen. Dat vond ik leuk, maar het was niet ‘het’. En toen kwam ik in de wondere wereld van het boekbloggen terecht. Zodoende!

Ik heb altijd geprobeerd om naast alle recensies ook persoonlijk te blijven. Dat vond ik immers het leukst. Ik wilde altijd dat mijn blog zo’n plek was alsof je naast me op de bank kwam zitten, een kop thee of koffie kon drinken terwijl ik je vertelde over het boek dat ik las. En dat was voor lange tijd voldoende voor mij.

En toen raakte ik zwanger en veranderde alles. Ik lees minder en heb ook minder tijd om te bloggen. En ik wilde de tijd die ik wel had niet alleen besteden aan recensies. Want ik heb meer te vertellen. Over mijn eigen boeken, mijn eigen avondturen, mijn kennis die ik wil delen. Daarom ga ik dat ook gewoon doen. Want die ontwikkeling hoort ook bij het leven.

Mocht je nog meer over mij willen weten, laat dan vooral een vraag achter in de comments. Dat vind ik echt heel erg leuk namelijk. En als je me al een tijd volgt, wil je dan misschien delen hoe je mij hebt leren kennen? Of een ander leuk verhaal? Hou ik van.

Bedankt voor het lezen van deze mega lange voorstelpost. Het is nog net geen biografie die je toe mag voegen voor je goodreads challenge. Fijne dag vandaag en zoals Lily zou zeggen: ‘Houdoei!’