Ook door deze auteur: Test.
Uitgever: Van Goor | Augustus 2017
Genres: Young Adult
Aantal pagina's: 304
ISBN: 9789000354627
Uitgave: eBook
Goodreads
Als Mink de hond uitlaat, ziet hij een lichaam in de rivier drijven.
Het blijkt Henk van Romondt te zijn. Hij is verslaggever bij de Limbode én de oom van Jools - Minks vriendin en goochelassistente. Volgens de politie is Henk per ongeluk te water geraakt toen hij ging plassen. Jools gelooft er niets van. Waar komen die bloeduitstortingen op zijn hoofd dan vandaan? Ze vindt het sowieso raar dat haar oom bij de Blauwe Bosjes was, want hij had helemaal niets met natuur. En dan werkte hij ook nog aan een belangrijk artikel dat zou inslaan als een bom.
Jools raakt er steeds meer van overtuigd dat haar oom is vermoord. Mink twijfelt eerst nog, tot ze ontdekken dat er iemand in Henks appartement is geweest. Mink besluit Jools te helpen en gaat op onderzoek uit. Vanaf dat moment verandert zijn leven in een nachtmerrie.
Aan het begin van de maand deed ik mee met de blogtour rondom het nieuwe boek van Mirjam Mous, Het EOS-project, was ik voor verschijning mocht lezen. Mijn bijdrage was uiteindelijk het maken van wat fanart passend bij het boek, een leuk project en eens wat anders dan normaal. Toch wilde ik mezelf er niet van weerhouden om ook een recensie van het boek te schrijven.
Mink moet van school een dag meelopen voor de beroepsoriëntatie. Hij heeft er natuurlijk helemaal geen zin in, maar gelukkig helpt zijn beste vriendin Jool’s hem aan een plekje bij haar oom, Henk van Romondt, een journalist. Na de meeloopdag vindt Mink het lichaam van Henk. Verdronken. Maar Mink denkt dat er meer achter zit. Voor hij het weet raakt hij verwikkeld in een zaak waar belangrijke mensen van de gemeente bij betrokken zijn. En dat is niet zonder gevaar.
Ik had best veel moeite om in het boek te komen. Ik bleef maar nadenken over wat ik met de blogtour moest doen en wat ook nog eens bij mij zou passen. Ik stoorde me aan een tweetal dingen en het duurde best lang voor ik daar van af kwam. Maar eenmaal echt in het boek, was hij ook zo uit.
De twee dingen waar ik moeite mee had was allereerst de vreemde manier waarop doodgewone namen werden geschreven. Jools en Desie. Ik weet niet wat het is, maar het lag me niet. Mirjam Mous gebruikt vaker vreemdere namen voor haar personages, maar dat betekent natuurlijk niet dat ik het mooi vind. Ik vond het nogal een platte manier van het schrijven van hun naam.
Het tweede ding vond ik het goochelen soms maar een vreemde toevoeging aan het boek. Het komt wel terug, maar zeker in het begin voelde het maar als een gevalletje ‘ik wil dat mijn hoofdpersonage een bijzondere hobby heeft’. Zoals ik al aangaf speelt het daadwerkelijk een rol, maar ook dit was een elementje wat me in het begin niet helemaal lekker zat.
Hoewel de personages soms wat ouder lijken dan ze zijn, hebben ze wel allemaal een duidelijke rol en functie. Zij het voor het avontuur, zij het om de rol als verdachte op zich te nemen. Het boek zat daarin erg goed in elkaar.
Als een puzzel krijg je zo nu en dan een glimp mee van wat er gebeurd zou kunnen zijn. Als lezer werd ik daar enorm in meegesleurd en bedacht ik me constant hoe het nou precies zou lopen. Er komen meerdere spannende pieken in het boek voor die goed in elkaar overlopen. Dat maakt Het EOS-project tot een aantrekkelijke jeugdthriller die veel lezers aan zal spreken. We mogen blij zijn met zo veel jeugdthrillertalent in Nederland!
Stukje bij beetje wist Het EOS-project mij in zijn greep te krijgen. En toen liet het niet meer los.
Het EOS-Project is een spannende jeugdthriller met een groot puzzelelement. Toen ik eenmaal in het boek zat, kon niks mij meer uit het boek halen. Ik was verslaafd en moest gewoon weten hoe de vork in de pap stak.
hoeveel jaar is mink ik wil het boek niet uitlezen
300 🙂
Nee, daarvoor zul je echt het boek moeten kezen. En het boek is echt heel leuk.