Een eed zo duivels door Brigid Kemmerer Ook door deze auteur: A curse so dark and lonely
Serie: Vervloekt #3
Andere boeken in deze serie: Een hart zo vurig
Uitgever: Blossom Books | December 2021
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 392
ISBN: 9789463493055
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Rhen heeft zestig dagen om de heerschappij over Sinteldaal uit handen te geven voordat Grey het met geweld zal innemen. Nu iedereen weet dat ze broers zijn, is het rijk verdeeld: sommigen blijven achter prins Rhen staan, anderen hopen op betere tijden met Grey aan de macht. Wat niemand weet is dat Rhen moet buigen voor de grillen van tovenares Lilith. Wat zal zij doen met Sinteldaal als Grey wint?
Ondertussen lukt het Lia Mara niet om het vertrouwen van het volk van Syhlvoorde te winnen. In tegenstelling tot haar moeder, kan ze niet met harde hand regeren. Tot onvrede van haar onderdanen. Terwijl de laatste dag van Greys ultimatum steeds dichterbij komt, vraagt Lia Mara zich af of ze de koningin kan zijn die haar land nodig heeft.
De cursebreakers trilogie was er eentje die ik sowieso eens wilde lezen. Dus toen de hardcovers in de aanbieding waren, sloeg ik toe. Een eed zo duivels is het derde en laatste boek van de serie en beloofd de zinderende ontknoping van de strijd tussen Rhen en Grey.
Over 60 dagen zal Grey Sinterdaal met geweld innemen, dus Rhen zit behoorlijk met de gebakken peren. Daarbij is het vol verdeeld nu iedereen weet dat ze broers zijn. Maar iedereen lijkt het gevaar dat Lilith met zich meebrengt te onderschatten: wat doet zij als Grey zou winnen?
Ik hoorde constant heel wisselende dingen over het verdere verloop van de serie. Boek een vond ik oprecht heel tof en Grey behoorde daar tot een van mijn favoriete personages. Deel twee, tja, die vond ik echt wel minder. Het boek was in mijn beleving traag en minder episch als ik had gehoopt. Deel drie, daar ben ik eigenlijk nog steeds niet helemaal over uit?
Ik vond Een een zo duivels echt wel leuk om te lezen, maar om nou te zeggen dat ik ben verrast: nee. Het is op dat vlak een typische YA zoals we er nu al velen hebben gezien. Dat is niet perse iets slechts, maar soms vind ik het jammer. Is de markt verzadigd? Heb ik zo veel gelezen dat ik niet meer verrast kan worden? Ben ik te oud voor YA?
Nee, ik denk dat ik op alle vragen nee kan beantwoorden. Voor mij was deze serie het gewoon net niet helemaal. Het bevat alle dingen die ik tof vind, maar ik voelde geen klik meer met de personages. Ik wilde een kickass Harper en een net zo toffe Grey als in boek één. En niet de schaduwen die we nu kregen.
Ja, het was fijn dat alles samenkwam en we de conclusie kregen waar we op zaten te wachten, maar het duurde en het duurde. Het ging mij veel te traag en dat deed afbreuk aan mijn leesbeleving. Daarnaast kreeg ik op veel vragen geen antwoord en kwamen er dingen aan het licht die ik eigenlijk niet zo logisch vond – laat staan passend – voor de plot.
En zullen we het ook even hebben dat het eigenlijk helemaal niet logisch is dat Grey koning wil worden? Ja, hij is Rhen’s broer, maar een bastaard met nul vaardigheden om koning te zijn. En die haat tussen de twee… ik snap het gewoon niet. Ze waren zo eervol naar elkaar en nu gedragen ze zich als klootzakken. Rhen wordt als boeman neergezet, terwijl hij niet bepaald een keus had. Misschien had deze serie één boek moeten blijven, want waar het eerste boek logisch was, kwam er naarmate de serie vorderde meer en meer bij waarvan ik dacht: huh?
Tl:dr: meeeeeeh ik weet het niet. Ik baal zo erg, want ik had gehoopt dat het boek episch zou worden. En eigenlijk viel het gewoon tegen.
Geef een reactie