Dinsdag! dus tijd voor een nieuwe discussie! Vandaag gaan we het hebben over omslagen.
Vorige week was de stelling:
Het heeft geen zin om het eerste deel van een serie te lezen als de volgende delen nog niet uitgegeven/vertaald zijn.
Een aantal jaar terug was het echt een dingetje, waarbij mensen heel stellig aangaven een serie niet te beginnen in het Nederlands, omdat er waarschijnlijk toch geen vervolg vertaald zou worden. Uitgeverijen hadden (in mijn ogen onterecht) het label gekregen als onbetrouwbaar met betrekking tot het vertalen van complete series. Dit deed me best wel pijn, want het leek alsof lezers niet snapten dat wanneer je een eerste boek uit een serie niet koopt, een uitgever ook geen geld heeft voor het vervolg, of een beeld heeft van de populariteit van een serie. En daarom vind ik het juist zo belangrijk om uitgevers te helpen en lezers te stimuleren om niet eerst te wachten op een volledig uitgegeven serie.
Natuurlijk is het vervelend om te moeten wachten tot een vervolg vertaald is, vooral als een boek al uit is in het Engels. Maar dat wachten vind ik zelf zo z’n charme hebben. Daarnaast geven uitgevers steeds sneller boeken uit; soms zelfs tegelijk met de Engelse verschijning (kanttekening; dit is niet altijd mogelijk). En als een complete serie al in het Engels verschenen is, geven ze de boeken meestal vrij snel achter elkaar uit.
Maar dan moet het eerste boek wel goed verkocht worden.
Echt, ik wil niemand op z’n vingers tikken en ik ben ontzettend blij dat alle reacties op vorige week positief met betrekking tot het kopen van het eerste boek waren. Ik denk ook dat de ‘angst’ veel minder is geworden de afgelopen tijd en dat niemand het echt heel vervelend vind om eventueel verder te lezen in een andere taal (mits mogelijk). En soms, soms dan hebben we gewoon echt heel veel mazzel, zoals Blossom Books deed met de fantastische The Lunar Chronicles. Zij maakten er alsnog een succes van. Ik denk dat de vorige uitgever niet zo goed bij deze boeken paste, of ze in een tijd uitgegeven had toen YA nog niet zo leefde. Tja, dan mogen we toch wel heel blij zijn met de risico’s die uitgevers durven te nemen!
Oke, laten we naar deze ‘les’ snel doorgaan naar een nieuwe stelling. Die is voor mij als vormgever best wel belangrijk, want ik kan enorm afknappen op een boek als het omslag niet klopt of past. Omslagen zijn voor mij het eerste visitekaartje naar de inhoud en een goed beeld vertelt meer over de inhoud dan je zou denken (zie mijn omslag ontleed). De stelling van deze week is dan ook:
‘Don’t judge a book by its cover’ is een onzinuitspraak, omdat iedereen het toch doet.
Ik ben benieuwd hoeveel invloed het omslag van een boek op jullie heeft. Kopen jullie een boek dan sneller? Valt het eerder op? Wat vind je van onaantrekkelijke omslagen? Wat vind je onaantrekkelijk? Let me know!
Haha, ik doe het zeker! Op de een of andere manier voel ik ook meteen de hele sfeer van het boek tijdens het lezen door de cover. Die maakt meteen duidelijk hoe het boek gaat worden (althans, als de cover past bij het verhaal). De cover moet gewoon lekker opvallen en mag heldere kleuren hebben, comicachtige covers vind ik trouwens ook erg mooi. Mijn boekenkast zit vol met boeken die ik heb gekocht vanwege de cover, oeps… Ik heb ook wel vaak het idee dat een boek goed moet zijn, als er heel veel aandacht in de cover is gestopt. Dat harde werk is voor mij een teken dat ik ook enorm van een boek ga genieten!
De cover is natuurlijk het eerste wat je ziet, en dat mag ook een beetje aantrekkelijk zijn om de lezer nieuwsgierig te maken. Dus ik bekijk een boek sneller als de cover me al interesseert, maar ik zou absoluut nooit een boek alleen op de cover kopen. Een mooie omslag is natuurlijk mooi meegenomen, maar het gaat uiteindelijk altijd om de inhoud.
En zoals Joost al zei mag het de sfeer een beetje aangeven. Zo vind ik de covers van Iskari en Onverschrokken heel goed bij de sfeer van het boek te passen. Ik hoef er maar naar te kijken, en ik krijg dat vertrouwde gevoel weer terug.
Ik denk dat iedereen stiekem wel oordeelt op de omslag van een boek, het is toch ook heel leuk als het mooi in je boekenkast staat!
Ik let er helemaal niet op… en ga meestal af op tips van anderen of op de beschrijving van het boek. Maar een mooie voorkant valt wel op in de boekhandel of de bieb, dus het helpt wel als je daar lekker loopt te snuffelen.
Ik moet eerlijk zijn dat een aantrekkelijke cover meteen mijn aandacht trekt, het is een beetje zoals de verpakking van producten. Maar ook bij minder aantrekkelijke covers zal ik de verhaallijn bekijken en als de verhaallijn van een mooie cover me niet aantrekt stopt het ook
Ik koop een boek zeker sneller als de cover me aanspreekt. Voor de rest koop ik een boek snel als ik er goede verhalen van anderen over hoor.
Een mooie cover kan heel intrigerend werken waardoor ik het boek sneller uit het rek zal halen om de achterflap te lezen. Als die me niet aanstaat zal ik het echter niet aanschaffen. Eigenlijk vind ik het zelfs nog veel specialer wanneer een al dan niet prachtige cover ook echt bij het verhaal past. Bijvoorbeeld die van Nimmernacht. Ik kan er echter gek van worden wanneer een uitgeverij halverwege een reeks besluit om een cover te veranderen. Al helemaal wanneer de oorspronkelijke cover mooi bij de sfeer van de leefwereld van het hoofdpersonage past (zelfs al lijkt de persoon op de kaft niet helemaal op dat personage) en ze vervolgens voor iets totaal tegenovergestelds gaan dat in mijn ogen totaal NIET aansluit bij de inhoud van het boek. Dat heb ik al enkele keren meegemaakt bij bijvoorbeeld bij De glazen troon-reeks en nu recent opnieuw bij de Eve Dallas – boeken van J.D.Robb.
Ik let er eigenlijk niet echt op. Ik vind het heerlijk om ergens blanco in te duiken 🙂