Did I mention I love you? door Estelle Maskame Serie: The DIMILY Trilogy #1
Uitgever: Moon | Juni 2016
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 400
ISBN: 9789048834754
Uitgave: Paperback
Goodreads
Eden brengt de zomer door bij haar vader die ze na de scheiding van haar ouders drie jaar niet gezien heeft. Ze krijgt er drie stiefbroers bij, van wie de oudste, Taylor, opvalt door zijn onbehouwen en arrogante gedrag. En toch... trekken Eden en Taylor steeds meer naar elkaar toe. Maar het kan niet. Ze zijn stiefbroer- en zus, en bovendien heeft Taylor al een vriendin. Maar hoelang kunnen ze hun liefde voor elkaar blijven ontkennen?
We kunnen er kort of lang over kletsen; contemporary romance is niet echt een genre wat ik uit mezelf zou kiezen, maar omdat ik weet dat er ook hele leuke boeken (zoals Anna) tussen zitten blijf ik het graag proberen. Omdat Estelle naar Nederland komt en Did I mention I love you binnenkort in het Nederlands verschijnt, wilde ik het toch graag lezen, vooral omdat er zo veel mensen positief waren.
Laat ik beginnen met het feit dat ik de probleemstelling in het boek op de grens tussen YA en NA vond zitten. Het gaat over Eden die besluit de zomer door te brengen bij haar vader en nieuwe stiefmoeder. Ze komt in een vreemd gezin terecht, waar eersteklas klootzak Tyler een onderdeel van is. Tyler is mysterieus, spannend, afstandelijk en daarom ontzettend aantrekkelijk. Maar Tyler heeft een vriendin en Eden is maar een zomer daar.
Did I mention I love you bevat allerlei zaken waar ik me absoluut niet prettig bij voel en wat tevens zo ontzettend random is, dat ik me op het eind afvroeg of er überhaupt wel een spanningsboog aanwezig was. Dit boek is geschreven door een schrijfster van 18, waardoor de karakters van de personages wel realistisch zijn, maar tevens voor mij een behoorlijke ver-van-mijn-bed-show waren. Ik zou als tiener never nooit niet bij de kliek van Tyler, Eden en al die spontane vriendinnetjes willen horen.
Voor mij was het boek een kijkje in het leven van Eden. Een vrij standaard leven waarin er geen heel bijzondere gebeurtenissen aan bod komen. Ja, Tylen en Eden beginnen een romance, terwijl hij nog wat met een ander heeft. Sorry, maar ondanks dat het tieners zijn, keur ik vreemdgaan nooit goed. Hoe stom een relatie ook is. Tevens waren alle issues van Tyler behoorlijk cliché en weinig verrassend. Al vrij vroeg in het boek had ik moeite met de dialogen, die geforceerd op me overkwamen.
Seks, drank, vreemdgaan. Nee, ik voelde me er erg onprettig bij. Ik ben nooit een feesttiener geweest en ik vond Tyler echt een botte boer. Ik snapte dan ook niet wat Eden in hem zag. Ik vond Eden sowieso ook een erg vlak personage zonder echte dromen en wensen. Ze was net als haar slaapkamer; kaal en functioneel. Haar relatie met de andere personages vond ik ook heel erg uit de lucht vallen. Ze was klats boem bevriend met die meiden en ze delen opeens alles? Oké, misschien mis ik gewoon die sociale vaardigheden, maar het klopte voor mij niet. Ik miste iets waaruit bleek dat Eden een band met iets had.
Did I mention I love you zal voor velen een fantastisch boek zijn vol sexytimes en zinderende zomerliefdes. Het was niet mijn kopje thee. Voor mij was Tyler een enorme creep en voelde ik me – hoe leuk ik haar naam ook vind – niet uitgenodigd om bevriend te raken met Eden. Daarnaast bleef ik me maar afvragen wanneer ik verrast zou worden door iets spannends.
Ondanks dat het mij niet heeft weten te overtuigen, is het bewonderenswaardig hoeveel lef Estelle heeft om op deze manier te schrijven. Ze is jong en heeft toch een boek geschreven waarin seks en drugs een rol spelen. Het sprak mij niet aan, maar voor contemporary romance lovers zal dit boek perfect zijn.
Ik ben hier wel echt heel erg benieuwd naar. Ik kan contemporary altijd wel waarderen, dus ik ga dit boek zeker nog eens lezen.
Oké, je recensie heeft me over de streep getrokken om deze niet te lezen 😀 Ik erger me ook veel te hard aan die mentaliteit van vreemdgaan en drugs doen zonder aan de gevolgen te denken. Not my cup of tea either! (ps: Ik vind je nieuwe header echt keimooi! Veel mooier dan de vorige – veel luchtiger en love de kleurtjes ^^)
Thanksss <3
Ik ben erin begon en heb het na 60 bladzijden weggelegd. Mijn hart kwam recht te staan. Ik haat het wanneer tieners zo vreselijk een dimensionaal worden weergegeven. Jou review heeft er voor gezorgd dat ik heb absoluut niet meer wil opnemen. 🙂
Ik ben erin begon en heb het na 60 bladzijden weggelegd. Mijn haar kwam recht te staan. Ik haat het wanneer tieners zo vreselijk een dimensionaal worden weergegeven. Jou review heeft er voor gezorgd dat ik heb absoluut niet meer wil opnemen. 🙂
Jammer dat je het niet net zo leuk vond als ik maar wat je zegt is wel waar! Het vreemdgaan en sommige andere aspecten waren not done en niet realtistisch maar ik heb een zwak voor dit soort verhalen! Wel goed onderbouwd like always haha!:)
Wat jammer dat je het boek niks vond! Zelf heb ik er wel van genoten, al kan ik me ook goed vinden in jouw standpunt. Ik zie dit soort boeken altijd als een soort guilty pleasure. Verstand op nul en even lekker lezen.
Wat jammer dat het boek zo tegenviel. Ik vind contemporary soms best leuk, maar heb ook geen zin in oppervlakkigheid, vreemdgaan en drugs, dus ik laat dit boek lekker liggen 😉
Je header is trouwens inderdaad erg gaaf! Voor mijn gevoel past hij helemaal bij jou 😀
Aan de beschrijving te lezen, past dit boek wel goed bij mij. Jammer dat dit in jouw geval niet zo was. Ik zal dit boek zeker eens overwegen als die in het Nederlands uitkomt.
Het boek is volgens mij net in het Nederlands verschenen! 🙂
Blijkbaar is het ook zo’n boek waarbij op de achterflap een foute naam staat voor één van de hoofdpersonages. Ik vind het steeds gek wanneer dat voorvalt. Het is al vreemd wanneer de omschrijving van een karakter niet klopt met de modellen op de cover. Maar een foute naam nog voor je begint te lezen is natuurlijk geen goed begin.
‘Niet mijn kopje thee’ vind ik heel leuk klinken, die ga ik onthouden! 🙂
DIMILY lijkt mij ook niet zo leuk, maar ik had tot nu toe alleen maar positieve recensies gezien. Jouw recensie lijkt mijn vermoedens over het boek te bevestigen, dus ik krijg steeds minder zin om het te lezen. Ik heb tot nu toe de eerste pagina alleen gelezen en ik vond het niet zo pakkend.
Ik heb dit boek net als jij een kans gegeven vanwege de vele positieve reacties, maar ook voor mij geld: ‘not my cup of tea’. Ik heb het opgegeven na ong. zeventig bladzijden want ik las echt met tegenzin. Jammer.
Wat jij hier beschrijft, is dus ook precies wat mij tegenhoudt om het boek te gaan lezen. Het is een best wel specifiek verhaal en ik voel me er niet echt toe aangetrokken, het voelt als een soort The Hills-achtig iets in boekvorm en dat is.. niet zo mijn ding. Ik ga ‘m nog wel proberen, maar ik hou mijn hart vast.