De zilvervos door Joke De Meyer Serie: Legende van Esper #1
Uitgever: Belezenis | Mei 2018
Genres: Fantasy, Young Adult
ISBN: 9789082805901
Uitgave: Paperback
Goodreads
De zeventienjarige schildknaap Veder woont al heel zijn leven in Arél, hoofdstad van het meest zuidelijk gelegen graafschap in het koninkrijk Esper. Een grote muur rondom de stad ontneemt alle stedelingen de vrijheid. Volgens graaf Alryn een noodzakelijke bescherming tegen de gevaarlijke Sluipers die zich schuilhouden in de vervloekte Fluisterbossen, maar de ontevredenheid onder de bevolking groeit.
Wanneer een van de kunstenaars zijn openlijke kritiek op Alryns beleid met zijn leven bekoopt, is dat het begin van een revolutie tegen de machtige Graaf en zijn aanhangers. Het duurt niet lang voordat Veder een zware verantwoordelijkheid draagt en ontdekt dat waarheid en leugen moeilijk uit elkaar te houden zijn. Zeker als een ongezien kwaad de stad teistert en het ene dodelijke slachtoffer na het andere valt.
Met zo’n kaft palm je mij hoe dan ook, dus toen ik het aanbod van Joke De Meyer kreeg om haar boek De Zilvervos te lezen, besloot ik meteen om ja te zeggen. Ik was zo geïntrigeerd door de titel en door het omslag, met al z’n verborgen elementen. Nu is natuurlijk de vraag of de inhoud mij net zo veel heeft weten te prikkelen.
Veder is een zeventienjarige schildknaap en woont al zijn hele leven in Arél, de hoofdstuk van een graafschap in het koninkrijk Esper. Een grote stadsmuur ontneemt alle burgers de vrijheid, wat volgen Alryn (de graaf) een noodzakelijke bescherming is. In de Fluisterbossen houden zich namelijk gevaarlijke Sluipers schuil, die het gemunt hebben op de stedelingen. De burgers worden echter steeds onrustiger en ontevreden groeit. Als een kunstenaar wordt gedood vanwege openlijke kritiek op de graaf, wordt er een revolutie in gang gezet. Veder krijgt nieuwe verantwoordelijkheden op zijn schouders en krijgt de taak de waarheid te achterhalen. Maar er vallen veel dodelijke slachtoffers, door een ongezien kwaad. Wat is dit? En wat doet het? Veder moet op zoek naar het antwoord.
Ik vind het vrij lastig om een stuk te schrijven over De zilvervos, ook omdat de achterflap het verhaal niet helemaal tot z’n recht doet. Er zit veel meer in dit verhaal. Veel meer elementen, personages en plotlijnen. Misschien zelfs met vlagen wel te veel, waardoor ik de spreekwoorelijke bomen het bos niet altijd meer zag. Ik heb geregeld stukken opnieuw moeten lezen omdat ik de draad was kwijtgeraakt. Zo wordt er bijvoorbeeld opeens een sprong gemaakt naar onze wereld, wat enorm schakelen was (maar ik eigenlijk wel een van de leukste stukken uit het boek vond). Liever had ik gezien dat het boek in twee delen was opgesplitst (niet twee losse boeken, maar dat het in het boek werd aangegeven dat het verhaal zich nu elders zou afspelen), omdat het toch vrij abrupt kwam.
Veder, de hoofdpersoon is er eentje zoals ik in vele fantasy/ridderverhalen tegenkom; moedig, hoofs en vol dromen. Het boek volgt in de eerste plaats dan ook een vrij veelkomende plotlijn waarbij de ogenschijnlijk normale hoofdpersoon speciaal blijkt te zijn en zijn stad/land/wereld moet redden van een bepaald kwijt. De Zilvervos volgt dit principe ook, maar weet toch een knappe wending te geven die dit boek juist opvallend en verrassend wist te maken. Het was even schakelen en ook wel even verwarrend, maar het geeft ook duidelijk aan dat deze schrijfster – die dankzij crowdfunding dit boek op de markt wist te zetten – haar verhaal goed op orde heeft.
Het verhaal is kwalitatief sterk, al had ik soms wel moeite met de schrijfstijl. Het boek is geschreven in de tegenwoordige tijd en hoewel ik zelf ook op die manier schrijf (aan Supernerd) kwam het het verhaal voor mij niet altijd ten goede. Ik denk niet dat het ligt aan de afkomst van de auteur (Vlaams) maar dat het gewoon aan mij ligt. Die schrijfstijl is echter wel een dingetje waardoor ik niet helemaal voor de volle 100% van het boek kon genieten; ik bleef een soort afstand houden, omdat ik meer bezig was met taal dan met het verhaal. Jammer, want het verhaal zelf vond ik echt tof.
De Zilvervos wist met een oprecht verrassende wending te komen.
De zilvervos vond ik met vlagen een heel erg leuk en interessant verhaal. Joke De Meyer is er in geslaagd om een vrij standaard fantasieverhaal in een vrij standaard middeleeuwse setting om te draaien naar een verrassend geheel. Toch waren er ook wat dingen die ik minder vond; ik raakte de draad zo nu en dan kwijt en de schrijfstijl was niet helemaal mijn ding. Toch is het boek een plaatje, met zo’n kaft!
Geef een reactie