De wekker gaat, het is half 7. Versuft wrijf ik de slaap uit mijn ogen en rol mijn bed uit. Mijn voeten raken de koude vloer en meteen mis ik het warme holletje van mijn bed. Bah, weer te laat gemaakt vannacht, maar die ene schets moest nog even afgemaakt worden en ik had geen zin om het ’s morgens te moeten doen. De inspiratie was er toen immers!
Snel douchen, aankleden, mijn brood smeren en mijn tas pakken. Even wat eten naar binnen en dan om kwart voor acht richting de trein. Boekje lezen of muziek luisteren om wakker te worden en te blijven. Om half 10 ben ik dan eindelijk op school, want dan beginnen de lessen. Klaar voor weer een nieuwe dag.
Les les en bespreken. Soms gewoon werken op school. De dag vullen met creatieve uitspattingen en één of twee vakken. Twee keer in de week op tijd naar huis dan de les is afgelopen, want om zes uur moet ik weer in de xenos staan. Wat een gehaast. Niks voor mij! Met mazzel heb ik nog tijd om te kunnen eten. Na het werk plof ik op de bank met mijn laptop en de tv, mits ik geen tekeningen te maken heb, want dat werk gaat door. Andere dagen met meer vrije uren worden ook opgeslokt door het werk wat voor de lessen staat. Want, ook al hebben we zo rond de 20 contacturen, zeker hetzelfde moet je rekenen voor zelfstudie. Het is me wat, een kunstacademiestudent zijn.
Heel wat mensen denken; pfff, kunstacademie, wat stelt dat nou voor? Een beetje tekeningen maken en geen baan krijgen later.
Mis. Kunstacademie studenten moeten elke dag klaar staan om nieuwe dingen te kunnen maken, moeten keihard werken om op te vallen tussen al die andere mensen die aardig kunnen tekenen en worden constant beoordeeld. Niet op henzelf als persoon, maar op hun werk. En laat dat werk nu net altijd uit jezelf komen, dus persoonlijk zijn. Zwaar is dat hoor, als je jezelf helemaal kapotwerkt en dat het dan net niet goed genoeg is.
Met je neus in de houtskool dus.
Daarnaast hebben we ook nog altijd de theorievakken. Ja, ook wij volgens een theoretische kant. Elke periode kiezen we voor een filosofisch, algemeen, geschiedenis of mediaonderdeel waarin we les krijgen en waar we op beoordeeld worden. Daarnaast heb je ook nog de vaktheorie van je eigen richting natuurlijk. Is ook niet niks!
Al met al hou je door de weeks weinig vrije uren over. Als ik de hele dag les heb en niet hoef te werken, ben ik om half 7 thuis. Ben ik ’s middags vrij, dan kies ik er meestal voor om naar huis te gaan, want ik heb natuurlijk ook nog het huishouden om te doen. Boodschappen wandelen niet vanzelf naar je koelkast en de vloer stofzuigt zichzelf niet. Daarnaast wil je ook wel eens naar familie of naar vrienden, of natuurlijk naar je vriend. Dat vergt een hoop plannen en je ook houden aan planningen. Vooral dat laatste is soms heel lastig, maar zorgt er wel voor dat je meer tijd over zal houden voor leuke dingen als spelletjes of schrijven. Deze blog wil ook immers langer blijven bestaan!
Ik ga dan ook zwaar hard proberen mezelf aan mijn planning te houden en de planning ook reëel te houden. Dat wil zeggen niet te veel op een dag, en ook niet teveel dagen met weinig in de planning. Soms zullen leuke dingen moeten schieten, en als ik eens een middagje of avond plots vrij ben, zal ik die tijd op een goede manier moeten invullen. Dat verminderd de stress, en dan is om half 7 opstaan helemaal nog niet zo erg. Laten we er voor gaan. Laten we elkaar steunen en echte illustrators worden.
Nu heb ik ook een vraag voor jullie. Mijn schooljaar is weer begonnen en mijn projecten komen dus weer op gang. Zouden jullie het leuk vinden om af en toe de voortgang van die werken te zien op deze blog, of hebben jullie zoiets van; laat maar en beperk je tot de dingen die je nu al hebt. Ik hoor het graag.
Gewoon doen meis. Leuk!
Sylvia