De Verloren Prins (Call of the Forgotten #1) – Julie Kagawa

De verloren prins Serie: Call of the Forgotten #1
Andere boeken in deze serie: De duistere fae
| 15 mei 2014
Aantal pagina's: 414
ISBN: 9789034754134
Uitgave: Paperback
Goodreads

Mijn naam is Ethan Chase.

En of ik ooit mijn achttiende verjaardag zal halen, is nog maar de vraag. Want ik zit dik in de problemen.

Toen ik nog maar een kleuter was, werd ik ontvoerd door de fae en meegenomen naar hun magische wereld vol vreemde en wrede wezens. Ik werd gered door Meghan, mijn zus, die nu koningin is van het IJzerrijk. Sindsdien heb ik geprobeerd de fae te negeren en nóóit te laten merken dat ik ze kan zien, want hoe minder je opvalt, hoe veiliger het is.

Stom genoeg heb ik het verpest. Ik wíst gewoon dat ik me niet had moeten bemoeien met de problemen van Todd, een half-phoeka, die zich de woede van de fae op de hals heeft gehaald. Nu kan ik me niet meer afzijdig houden - helemaal niet nu een groot en lang vergeten gevaar almaar dichterbij komt...

Maar wat pas echt stom is, is dat ik verliefd ben geworden op Kenzie, het mooiste meisje van school, waardoor zij nu ook groot gevaar loopt...

Koop dit boek bij Bol.com

The Fey Are Back! En wat vind ik dat heerlijk! In deze spin-off serie – waarvan De verloren prins het eerste deel is – wordt het verhaal verteld van Ethan, Meghan’s jongere broertje, die ondertussen bijna 18 is en dagelijks gepest wordt door de fey. Hij heeft immers het Zicht en dat trekt de aandacht. Als lezer wordt je echt meteen bijgespijkerd over de fey en waar ze wel en niet tegen kunnen, waardoor je deze serie ook los kan lezen. Daarbij worden er duidelijk links gelegd daar de bestaande folklore. Me likey. En daarnaast is Ethan natuurlijk ook nog eens een ontzettend hottie.

Hoewel het dus zo’n 12 jaar na de IJzerprins is (geloof ik), is er in NimmerNimmer weinig echt veranderd. Dit vind ik wel leuk, want ik was ergens bang dat Meghan nu een verwaande 30-er moest spelen of dat er heel veel dingen anders zouden zijn. Maar nee hoor, hoewel ze een ouder innerlijk heeft, ziet ze er hetzelfde uit en gedraagt ze zich als een waardige koningin. Ook Ash is nog steeds dezelfde.. Puck wat minder, maar dat zal wel een reden hebben… Dat lezen we vast in komende delen.

Ik ben zelf echt door De verloren prins heen gevlogen. Meteen al vanaf het begin wordt je door Ethan en Kelzie meegesleurd op avontuur en kom je de meest wonderbaarlijke figuren tegen. Oude bekenden, maar ook nieuwe personages maken hun intrede. Ik vond ze stuk voor stuk heerlijk! En daarnaast die dreiging van de nieuwe Fey. Ik kan nu al niet wachten tot het volgende deel zal verschijnen. Ik heb Ethan in mijn hart gesloten, ook al is hij best wel een botte eikel. Juist dat hij weet hoe gevaarlijk dit allemaal is, maakt hem zo’n sterk karakter. Zijn emoties zijn heel terecht en – eerlijk is eerlijk – het is ook wel eens leuk om echt een mannelijk hoofdpersonage te hebben.

Als lezer hoef je niet bang te zijn dat deze serie teveel van hetzelfde brengt als de voorgaande boeken. Met Ethans komst waait er weer een verfrissende wind door het boek. Eerst was ik bang dan Ethan, Keirran en Kenzie wederom een liefdesdriehoek zouden vormen, en dat ze qua karakter weer erg zouden lijken om het vorige trio, maar dat valt gelukkig mee. Hun persoonlijkheden zijn gelukkig totaal anders, en ik hoop dat dit zo blijft. Toch is de keuze voor weer zo’n drietal, in dezelfde samenstelling en incl love interests, misschien niet de allerbeste keuze geweest. Het is immers wel iets wat we al kennen en soms ben ik bang dat de focus te veel daarop zal gaan liggen.

Al met al ben ik ontzettend blij met deze uitgave. Harlequin heeft weer een super leuke cover geregeld, waarbij ik het een keertje niet erg vind dat er een model op staat. Dat oog kijkt me aan. En ik vind het niet eens storend. De letters zijn mooi en grote liefde voor de kleursamenstelling.

De verloren prins is denk ik ook meer geschikt voor jongens en het is niet perse nodig om de vorige serie compleet gelezen te hebben (maar wel handig). Ten opzichte van Meghan is Ethan en stuk zelfstandiger en sterker, dus ik ben erg benieuwd hoe zijn ontwikkeling gaat zijn. Dus jongens: laat je niet afschrikken door de glitters! Julie Kagawa heeft dan wel over elfjes geschreven, het zijn wel mega stoere elfjes!

Ik wil Harlequin bedanken voor het opsturen van een recensie-exemplaar.