De Maansteen – Veronique Marien

De Maansteen | 1 mei 2012
Aantal pagina's: 279
ISBN: 9789079552764
Uitgave: Paperback
Goodreads

Aan sommige avonturen ontsnap je niet...
Voor de archeologie-gekke Phoebe Peeters wordt het een zomer om nooit te vergeten. Samen met haar beste vriendin Amanda en haar oudere broer Michael brengt ze de vakantie door in Egypte. Daar wordt ze door de professor van het plaatselijke Oudheidsmuseum uitgenodigd om aan een opgraving mee te werken. Het doel is de Maansteen bloot te leggen, een eeuwenoud kristal waaraan een duistere legende verbonden is. Phoebe kan haar geluk niet op. Maar wanneer zij en haar vrienden de opdracht aanvaarden, is dit het begin van een reeks vreemde en onverklaarbare gebeurtenissen. Iemand wil blijkbaar niet dat ze de Steen vinden. Zit er dan toch een kern van waarheid in de legende? Of is het allemaal opgezet spel? En wie zijn dat eigenlijk, die Orde van Heqet?
Het antwoord op deze vragen stort Phoebe, Amanda en Michael in een bloedstollend avontuur, dat hen wel heel dicht bij het verleden van de farao´s brengt! Wat begon als een origineel vakantiebaantje, verandert al snel in een dodelijke race tegen de tijd...

De maansteen mocht ik tijdens de Antwerpse boekenbeurs meenemen van uitgever Kramat omdat de achterflap me zo enorm aansprak en ik er graag iets over wilde schrijven. De omslag… Tja.. Daar zal ik even geen woorden vuil aan maken *kuch*huurmijin*kuch*, ik koos het verhaal puur om de achterflap. Want archeologie, het oude Egypte, goden en de maan? Eh.. Helemaal mijn ding!

Hoewel ik deze elementen geweldig vind, wist het verhaal wat mij betreft niet helemaal tot uiting te komen. Voor mij zaten er een aantal vreemde stukken in die het verhaal net niet kloppend genoeg maakte. Allereerst is het behoorlijk kinderlijk geschreven, ondanks dat de leeftijd van de personages tussen de 14 en de 16 ligt. Phoebe is gek van archeologie (wat ik leuk vind!) en mag zonder al te veel moeite helpen bij een opgraving. Dat is op zich al vreemd, maar niet zeldzaam bij een jeugdboek. Ja, echt Young Adult wil ik dit boek namelijk niet noemen. Het boek lijkt namelijk duidelijk geschreven te zijn voor de Young Adult doelgroep, maar dit komt niet uit de verf. De schrijfstijl, de acties van de personages en de gebeurtenissen zelf passen veel beter bij een spannend jeugdboek. Het mist de diepgang en de worldbuilding die een YA vaak wel heeft. Liever had ik dan ook gezien van Veronique zich meer gestort had op het schrijven van een oprecht spannend jeugdboek; wat al die elementen heeft het zeker!

Verder stoort de communicatie tussen de karakters me enorm. Overal Engelse woorden tussen gegooid als men Engels spreekt (is dit hip?) en de helft klinkt ook nog eens nergens naar. Maar het grootste hekelpunt: Hoe kunnen die kinders in HORUSNAAM met die oude Egyptenaren praten? Ja, het is een fantasieboek Emmy, zeur nou niet! Ja, ik zeur wel. Want dit soort details maken of breken een boek! Als er problemen waren tussen de communicatie zou je echt een veel groter spanningsveld kunnen creëren. Het was allemaal net iets te makkelijk, waardoor ook de personages vlak blijven.

Ik vind het zo jammer dat mijn enthousiasme voor de achterflap niet helemaal door kon dringen in het boek. Het is dat ik veel van de elementen interessant vind, anders had ik veel meer moeite met dit boek gehad, denk ik. Het is gewoon meer een jeugdboek, waar men zich op een verkeerde doelgroep heeft gericht. Echt, als dit boek meer in de stijl van Percy Jackson was geweest.. Damn. Dan was het goed geweest.

Zoek jij dus nog een leuk boek voor een wat jongere lezer (12+?) dan raad ik je De maansteen van harte aan! Zeker geschiedenisfreaks met een voorkeur voor een vleugje magie zullen genieten van dit boek.