De heks belandt dit keer niet op de brandstapel – Amanda Lovelace

De heks belandt dit keer niet op de brandstapel door Amanda Lovelace
Ook door deze auteur: , Make Your Own Magic: A Beginner’s Guide to Self-Empowering Witchcraft
Serie: Women Are Some Kind of Magic #2
Uitgever: BBNC | April 2021
Genres: Poezie
Aantal pagina's: 208
ISBN: 9789045326269
Uitgave: Paperback
Goodreads

Goodreads Choice Award Best Poetry-winnaar is terug met haar 'de heks belandt dit keer niet op de brandstapel' - het opvallende tweede deel in haar serie dichtbundels 'women are some kind of magic'. De heks: bovennatuurlijk krachtig, ondoorgrondelijk onafhankelijk, en nu onverwoestbaar. Deze bundel staat vol met ontroerende, relativerende gedichten die veerkracht stimuleren en vrouwen aanmoedigen hun eigen verhalen in eigen hand te nemen. Vijanden proberen haar te veroordelen, te onderdrukken en te marginaliseren, maar de heks belandt dit keer niet op de brandstapel. Bestsellerauteur Amanda Lovelace hield zo van woorden en sprookjes toen ze opgroeide, dat het geen verrassing was dat ze zelf ging schrijven. Ze studeerde Engelse literatuur en schrijft al zo lang als ze kan herinneren verhalen en gedichten. En met succes: in 2016 werd ze uitgeroepen tot Goodreads Poet of the Year. Amanda woont in New Jersey met haar partner en hun twee katten

Nadat ik haar vorige dichtbundel las én met veel plezier haar orakelset gebruik weet ik het zeker: ik ben fan van Amanda Lovelace. Haar werk raakt me, past bij me en triggert me. Ik wilde De heks belandt dit keer niet op de brandstapel dan ook erg graag lezen. Ik verwachtte een feministische bundel vol magie, kracht en herkenbaarheid.

Amanda Lovelace heeft haar Women are some kind of magic bundels verdeeld in 3: prinsessen (de vorige bundel), heksen (deze) en meerminnen (de volgende). De heksen zijn volgens haar bovennatuurlijk krachtig, ondoorgrondelijk onafhankelijk, en nu onverwoestbaar. En in deze bundel verzamelt ze gedichten over vrouwen die zichzelf bijeen rapen, die de kracht in zichzelf vinden.. vrouwen die zijn bekritiseerd, vernederd of aangepakt door de maatschappij. Ze stimuleert hierin om je verhaal in eigen hand te nemen en je te wapenen tegen onderdrukking. En daar hou ik van.

Ik hou van het empowered gevoel dat ik kreeg tijdens het lezen, maar het raakte me ook. En hard. Op pagina 20 zat ik al te grienen.

Het zijn heftige verhalen, depressief zou je soms zelf kunnen zeggen. En daar moet je van houden. Ikzelf kon daar kracht uit halen. Zo nu en dan voel ik me niet oké en dan kan ik kracht halen uit soort gestemde verhalen. Dan voel ik me gehoord, begrepen en niet meer zo alleen. Dat gevoel gaf deze bundel mij ook. En hoewel ik de eerste bundel taaltechnisch beter vond, wist De heks belandt dit keer niet op de brandstapel me net zo veel te raken.

Ik moet er wel even bij zeggen dat er een groot aantal thema’s aan bod komen die je kunnen triggeren. Gelukkig staat deze waarschuwing ook aan het begin van het boek. Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat het te zwaar is, te confronterend. Zoals ik al aangaf: ik moest ook huilen bij dit boek. Voor mij voelde dit ontladend. Maar dit geldt niet voor iedereen.

Wat ik merk aan deze ‘hippe’ vorm van poëzie is dat het soms weerstand krijgt omdat iedereen wel random op enter kan drukken en dit nog geen gedicht maakt. Dat klopt. Maar ik vond het ritme erg bijzonder, omdat de focus van een ogenschijnlijk gewone zin op heel andere woorden komt te liggen. Ik vind dat knap.

Als ik toch een punt van kritiek moet geven is dat het gemakkelijk voelt alsof De heks belandt dit keer niet op de brandstapel het man vs. vrouw stimuleert en dat wij vrouwen mannen maar moeten haten – wat immers een van de vooroordelen van het feminisme is. Zelf heb ik dat niet zo ervaren. Ik haat mannen niet en een paar gedichten zullen dat niet veranderen. Wel zet het me aan het denken waarom er in deze tijd nog zo veel focus ligt op man en vrouw en minder op alles wat er tussenin kan liggen.

Anywayysssss. Ik heb genoten van De heks belandt dit keer niet op de brandstapel. De bundel raakte me en zette me aan het denken. Ik wil zeker meer van haar lezen.