De Groepering door Astrid Witte Uitgever: Clavis | 2018
Genres: Young Adult, Sciencefiction
Aantal pagina's: 165
ISBN: 9789044833737
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Een young adult die je aan het denken zet. Over ergens bij willen horen, over protest, en over de liefde.
In een toekomst waar onsterfelijkheid is bereikt, pleiten sommigen juist voor een terugkeer van de dood. lald (Live And Let Die) noemt de groepering zichzelf, strevend naar een natuurlijke manier van leven, inclusief een natuurlijke manier van sterven. Deyno raakt overtuigd van het gedachtegoed van lald, zeker als hij ook nog verliefd wordt op medelid Amber. Maar hoe meer hij betrokken raakt bij de groepering, hoe meer hij ontdekt dat niet alles is wat het lijkt.
Een omslag waarin je – als je goed kijkt – een doodskist in te zien is. De groepering gaat over een wereld waarin de mens zo goed als onsterfelijk is geworden en een groepering vindt dat het tijd is om weer terug naar het oude te gaan, waarbij de mens er zeker van is dat je zal sterven. Tof concept, dacht ik zo. Het is immers iets waar veel mensen over fantaseren. Voor altijd leven, wat voor invloed zal dit hebben op de mens en diens handelen? Genoeg om over na te denken en daarom was ik erg benieuwd naar dit boek van Astrid Witte.
Deyno heeft een prima leventje, maar als hij Amber ontmoet, raakt het verstrengeld in een organisatie die tegen het huidige beleid is. LALD (Live and let die) streeft naar een natuurlijke manier van leven en sterven en dankzij Astrid raakt Deyno overtuigt dat dit een goede gedachte is.
Hoewel het concept van een groep die strijd tegen de regering niet nieuw is, was ik toch erg benieuwd naar De groepering. Nadenken over hoe het zou zijn als je in een maatschappij woont waarin niemand meer sterft vind ik interessant, dus met dit boek moest het goed gaan, leek me. Toch voelde ik me bijzonder ontevreden toen ik het boek uit had. Ik snapte het punt van het boek niet, het miste voor mij een doel, omdat er eigenlijk helemaal niks wordt bereikt. Nu had ik ook al moeite met de setting, dus dat maakte het lezen niet gemakkelijker.
Schrijfster Astrid Witte doet haar best om een futuristische wereld neer te zetten. Waar haar keuzes logisch zijn, schoot het bij mij compleet in het verkeerde keelgat. Ik had het gevoel alsof ze alle technische dingen die ze maar kon bedenken in het boek had gepropt en voelde ik me doodgegooid met zaken die er eigenlijk niet toe deden voor mij. Technische snufjes maken nog geen toekomstig wereldbeeld. Voor een dystopie was dit bijvoorbeeld veel te vlak, veel te onaf. Daarnaast was Deyno misschien ook niet de juiste persoon om de strijd aan te gaan. Ik wilde een hoofdpersoon die het regime in twijfel trok en in actie kwam. Geen slome tiener die op wat knopjes drukt. De wereld kwam voor mij onvoldoende tot leven.
Omdat De groepering een vrij dun boek is en je eerst vooral leest over technische snufjes, was er weinig ruimte om de personages te leren kennen en te zien hoe deze zouden groeien. Ik vond Deyno als hoofdpersonage erg vlak en passief, waardoor het gehele boek een beetje saai werd. Hij heeft een vriendin maar voelt er zo weinig bij. Dan wordt hij verliefd op een ander en zou je verwachten dat de passie er vanaf spat, maar nope. Emoties kunnen een personage ontzetten drijven en dat miste ik een beetje. En dat terwijl het boek ook een aantal hele toffe elementen heeft waar ik graag veel meer van had gezien
Ik had door het onderwerp best hoge verwachtingen, die wat mij betreft niet uit zijn gekomen. Het einde ging heel snel, terwijl ik net het idee had dat het verhaal ergens heen begon te gaan. Ik bleef dan ook met een erg ontevreden gevoel zitten op het eind; dit boek had beter wat langer kunnen zijn.
De Groepering had van mij meer pagina’s mogen hebben, zodat er meer ruimte ontstond om de personages echt te laten groeien.
De vlakke en passieve hoofdpersoon, de futuristische setting die alleen maar toekomstig leek door alle nieuwe snufjes en het voor mij vrij stuurloze plot, zorgde ervoor dat ik met een twijfelachtig gevoel terugkijk op De Groepering. Ik denk dat er veel meer uitgehaald had kunnen worden, want het hele onsterfelijk concept trekt me wel. Helaas wist dit boek niet boven de massa uit te steken.
Geef een reactie