Serie: The Copper Cat #1
Uitgever: LS Amsterdam | Juli 2014
Genres: Fantasy
Aantal pagina's: 504
ISBN: 9789024563289
Uitgave: Paperback
Goodreads
Er doen een hoop geruchten de ronde over de catacomben onder de Citadel...
Sommigen zeggen dat de magiërs daar hun gevaarlijkste geheimen verborgen hielden; anderen dat er onschatbare rijkdommen liggen; er wordt zelfs beweerd dat de goden gevangen worden gehouden in de oneindige diepten.
Voor Heer Frith is de Citadel niet meer dan de sleutel tot zijn wraak. Tegen alle verwachtingen in overleefde hij de aanslag op zijn koninkrijk en zijn leven... en nu wil hij de magie die verborgen ligt in de catacomben gebruiken om achter de daders aan te gaan.
Voor de huurlinge Wydrin van Kruishaven en haar trouwe metgezel Sir Sebastiaan Steenhouwer is de reis naar de Citadel niet anders dan elke andere betaalde opdracht. Er is hun goud en avontuur beloofd, en wie weet houden de twee er nog een fatsoenlijk kroegverhaal aan over ook.
Maar soms bevatten geruchten een kern van waarheid. Het duurt dan ook niet lang of het roekeloze trio staat in de weg van een rusteloos kwaad dat de wereld wil verslinden. En dat kan geen enkele gouden belofte goedmaken.
Dit jaar heb ik mezelf – net als voorgaande jaren – echt voorgenomen om wat oudere boeken uit mijn kast te gaan lezen. Normaal lukt dat niet zo goed, maar dit jaar gaat het een stuk gemakkelijker. Eén van die oudere boeken was De gouden belofte, die ik enkele jaren geleden voor een fantastische actieprijs kocht. Het boek sprak me aan en ik had al eerder gehoord dat het goede fantasy zou zijn. Het was nu tijd om te bepalen of dit ook voor mij gold.
Het is een wonder dat Aaron Frith de aanval op zijn koninkrijk overleefd. En nu wil hij wraak. Hij wil de catacomben van de Citadel bezoeken, om dat magie die daar verborgen ligt te gebruiken tegen zijn vijanden. Hij neemt de huurling Wydrin van Kruishaven en haar trouwe vriend Sir Sebastiaan Steenhouwer mee. Zij doen alles voor geld en gaan graag mee. De tocht blijkt echter iets gevaarlijker te zijn dan was ingeschat.
Op heel wat vlakken is De gouden belofte een vrij standaard fantasyverhaal waarin een queeste centraal staat. Drie onwaarschijnlijke personages worden bij elkaar gezet en gaan op pad terwijl ze allerlei hindernissen moeten nemen die zij tot nu toe nooit hebben overwonnen. Ze komen samen, nemen af en toe hun eigen pad en hebben geheimen voor elkaar. Ze groeien naar elkaar toe en hebben elkaar uiteindelijk nodig voor de climax.
Dit boek bewandeld hetzelfde pad en dat is prima. Het werkt en het stoorde niet. Het was ook niet dat het boek er enorm voorspelbaar door werd: het was vooral gewoon fijn om weg te lezen en het prikkelde me om verwachtingen te scheppen.
Wat me wel verbaasde is hoe de band tussen de personages zo nu en dan beschreven werd. Het werd soms zo emotioneel gebracht dat ik het kon voelen. En dat is dan wel iets wat ik niet heel vaak in high fantasy zie langskomen. Ik vond het oprecht goed overkomen en heb me daardoor meer met het verhaal kunnen vermaken.
Naast de gewone plotlijnen, zat er nog een plotlijn in van de kinderen van een draak. Zij zijn strijders met de taak mensen te doden, maar ze ontwikkelen hun eigen menselijkheid door zichzelf een naam te geven. Dit vond ik een heel pure gedachte en een mooie aanvulling op het verhaal.
In tegenstelling tot veel fantasy, had De gouden belofte niet de neiging om de taal extra mooi te maken. Het is niet moeilijk geschreven en leest daardoor prima weg. Wel waren er een aantal vertalingen waar ik soms mijn twijfels bij had. Het voelde soms te letterlijk.
Het verhaal liep dus prima. Ik heb me er goed mee vermaakt en het viel mee met de voorspelbaarheid. Ja, op het einde vond ik dat sommige zaken wel erg gemakkelijk werden opgelost, het stoorde me absoluut niet en dat vind ik knap.
De gouden belofte zit vol boeiende personages.
Al met al heeft De gouden belofte me erg vermaakt tijdens het lezen. Wel vond ik het een nogal typisch fantasyboek met weinig echte verrassingen. Het is niet zo dat de wereld en zijn inwoners heel vernieuwend waren. Toch zaten er een aantal elementen in die me enorm aanspraken, zoals de band die tussen de personages ontstond.
Ik heb hem pas herlezen maar dan in het engels (en eindelijk de serie uitgelezen) en hij leest wel fijner in het engels. Het werd zelfs een 5 sterren daarna voor mij. Zelf hou ik intens van deze personages en Jen Williams is een goede schrijfster. Al denk ik dat misschien haar nieuwe serie jou meer zou kunnen bekoren. 🙂
Misschien zou ik daar dan eens naar moeten kijken. Bedankt voor de tip!