De Angstaanjager (Messenger of Fear #1) – Michael Grant

De Angstaanjager door Michael Grant
Ook door deze auteur: Verlaten
Serie: Messenger of Fear #1
Andere boeken in deze serie: Spel van Angst
Uitgever: Harper Collins | september 2015
Genres: Young Adult
Aantal pagina's: 256
ISBN: 9789402705300
Uitgave: Paperback
Goodreads

Mara Todd wordt wakker in een grasveld omringd door mistflarden. Behalve haar naam kan ze zich niets meer herinneren. Even bekruipt haar de angst dat ze dood is, maar dan doemt er een jongen op in de mist die zichzelf de angstaanjager noemt. Hij is er om mensen die dat verdienen te straffen. Ze moeten meedoen aan een griezelig spel waarin hun ergste angst bewaarheid wordt.

Maar waarom moet Mara de angstaanjager hierbij helpen? Wat is er met haar gebeurd? Ze blijft zich verzetten tegen alles waarin hij haar meesleurt, tot de schokkende waarheid eindelijk tot haar doordringt…

Ik had De Angstaanjager al in de catalogus van HarperCollins zien staan en was erg benieuwd. De Gone-serie een Eve & Adam van Michael Grant vond ik namelijk fantastisch, terwijl ik BZRK echt minder vond. Ik was dan ook blij verrast toen het boek op de mat viel. Bedankt HarperCollins! Wel was ik verbaasd over de dikte van het boek; het is namelijk best wel dun!

Met een vrij korte treinrit in het vooruitzicht, besloot ik dit boek mee te nemen. Ideaal. Toch kwam ik niet helemaal lekker het boek in. Ik las op facebook dat iemand toch teleurgesteld was, dus ik hield mijn hart al vast. Ik raakte al snel verward: wat is dit voor een boek? Waar gaat dit heen? Wat wil Grant precies vertellen? Sommige stukken vond ik ontzettend interessant, maar andere delen waren weer net zo wazig als de mist die op de achterflap wordt beschreven. Ik voelde me soms net Mara. WTF was er aan de hand?

Een lange tijd had ik geen idee wat ik van het boek moest vinden. Het was ‘wel leuk’. Het voelde vooral een erg fragmentarisch ‘kijk naar andere mensen’-verhaal. Van sommige delen zag ik ook echt niet de relevantie in. Achteraf klopt het allemaal wel, maar dat gevoel ervaar je natuurlijk liever ook tijdens het lezen. Dit boek geeft achteraf een ‘oh ja!’ moment, maar ik miste dat gevoel net te veel tijdens het lezen.

Toch heeft het einde me een stuk enthousiaster weten te maken voor dit boek (en de serie). Puzzelstukjes vielen op hun plek en ik kreeg steeds meer zin om de wereld te ontdekken. Het idee achter Boodschappers vond ik erg gaaf. Ook het stuk van Samantha heeft me erg aangegrepen, wat me meteen op het volgende brengt: Ik had best een heel boek over Sam willen lezen. Een meisje vol onzekerheid, maar wel met veel talent, dat haar droom kan gaan najagen maar letterlijk wordt gesloopt door de jaloezie van anderen. Wat kan Sam een steun voor vele tieners zijn!

Ik vond de Angstaanjager een erg tof boek. Maar soms voelde het een beetje alsof er te veel verhaal in een te dun boek is gepropt. Niet alles is even lekker uitgelegd en ik vond het fragmentarisch aanvoelen. Toch vind ik het oprecht een tof boek. Dit smaakt naar meer!