Boekpresentatie Supernerd 2: Forever nerd!

Toen Supernerd in 2020 verscheen zag ik het al helemaal voor me: een feest in mijn favoriete boekhandel, iedereen verkleed als superheld en lekker vieren dat mijn debuut er was. Reuze spannend vond ik het! Want ik vind het prima om moderator te zijn op een podium, maar zelf in de belangrijkstelling staan? ENG. En toen ging alles dicht…

Ik zie mezelf weer zitten, rond deze tijd twee jaar terug. Ik voelde me heel eenzaam omdat niemand op bezoek kon komen voor Lily. En later, in juni, toen Supernerd uitkwam, werd dat gevoel nog heftiger. Ik mocht weer naar werk, maar zat weken op de gang te surveilleren bij de wc’s. Het was verschrikkelijk en ik probeerde er maar het beste van te maken (door een woonkamertje te bouwen). Ik baalde enorm dat ik die twee hoogtepunten in mijn leven zo beperkt kon vieren. Het was ook iets waar ik een tijd over heb gedaan om het te verwerken. Dat klinkt misschien een beetje overdreven, maar ik vond het écht heel moeilijk. Ik had zo enorm uitgekeken naar Lily en Supernerd en ik wilde het gewoon van de daken gillen.

Maar goed. Helaas pindakaas.

Nu deel twee kwam was het even de vraag in hoeverre alles weer normaal zou zijn. En eerlijk gezegd had ik ook geen zin in een groooooots feest. Ik wilde het hebben zoals ik al mijn feestjes eigenlijk graag heb: klein en knus, met de juiste mensen. Dus vroeg ik de boekhandel of ik mijn boekpresentatie tijdens de leesclub mocht doen.

Het was even spannend omdat er misschien nog een andere boekpresentatie zou zijn, maar ik kreeg een go! Bepakt met boeken, een enorme taart op bestelling en met al mijn lieve leesbeesten in het vooruitzicht, vertrok ik op vrijdag 18 maart met een koffertje naar mijn werk. Ik had nog overwogen een t-shirt te versieren met een supernerdafbeelding, maar ik had geen tijd om dat te regelen. Wel nam ik stickers mee en regelde ik een taart.

De HEMA-medewerker vertelde dat ze niet vaak zo’n grote taart zagen. Ik bestelde namelijk voor 32 personen, omdat ik niet zeker wist hoeveel mensen er zouden zijn!

Uiteindelijk had ik een prettige avond. Ja, het was chaotisch, ja het was druk en ik was next level overprikkeld, maar ik mocht over mijn boek kletsen, Jen (mijn uitgeefster) was er en Melisa las een stukje voor. We dronken een bubbeltje en aten taart en bespraken het leesclubboek. Afgepeigerd viel ik die avond in slaap. En weet je? Op dit moment had ik geen andere manier gewild. Tuurlijk, het is leuk als er familie bij zijn, maar de leesbeesten zijn mijn leesmaatjes. Een volgend boek kan altijd wel weer een groter feestje worden…toch?

Laat ik van de gelegenheid gebruik maken om jullie uit te nodigen vanalles over het schrijversschap/supernerd te vragen!