Bloed en beenderen (Legacy of Orïsha #1) – Tomi Adeyemi (Omslag ontleed)

Bloed en Beenderen door Tomi Adeyemi
Ook door deze auteur: Vrees en Wraak
Serie: Legacy of Orïsha #1
Andere boeken in deze serie: Vrees en Wraak
Uitgever: Harper Collins | Maart 2018
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 479
ISBN: 9789402701081
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Ooit leefden er in Orïsha mensen met magische krachten. Tot een wrede koning besloot de magi, een minderheid met donkere huid en zilverwitte haren, te vervolgen. Zélie kan zich de nacht dat ze toe moest kijken hoe de handlangers van de koning haar moeder ophingen nog levendig herinneren. Sindsdien is magie een doodzonde en een donkere huid iets om op neer te kijken.

Tien jaar later krijgt Zélie de kans om de magie terug te brengen naar Orïsha. Met de hulp van een prinses op de vlucht, moet ze uit handen zien te blijven van Inan, de kroonprins, die vastbesloten is de magie nu voorgoed uit te bannen.

Gevaar ligt overal op de loer in Orïsha, maar het grootste gevaar schuilt misschien nog wel in haar groeiende gevoelens voor de vijand...

Je kon er eigenlijk niet meer omheen: Bloed en beenderen, een van de meest geanticipeerde young adult releases van 2018. En ik keek er zelf ook enorm naar uit om het debuut van Tomi Adeyemi te mogen lezen. Zelden las ik eerder over een young adult in een Afrikaanse setting, waarbij de wortels en de mythologie van het land van grote invloed zouden zijn. Ik kon mijn geluk dan ook niet op toen ik mee mocht doen met de blogtour. Speciaal voor de tour maakte ik ook een nieuwe omslag ontleed, waar ik deze recensie graag mee zou willen beginnen.

 

Ooit was het normaal in Orïsha om magische krachten te hebben, tot een wrede koning besloot dat de magi (de minderheid met magische krachten, te herkennen aan hun donkere huid en witte haren), te doden. Zélie kan nog goed herinneren hoe haar moeder slachtoffer werd en werd gedood. Sindsdien kijkt men neer op iedereen met een donkere huid en is magie een doodzonde.Tien jaar verder krijgt Zélie de kans om de magie terug te brengen naar Orïsha, met de hulp van de dochter van de koning. Ze moeten uit de handen blijven van de kroonprins Inan, die zijn vaders opdrachten maar al te graag lijkt te willen vervullen. Gevaar ligt op de loer, vooral als Zélie gevoelens begint te krijgen voor Inan, haar vijand.

Jullie kennen mij als een snelle lezer, maar toch heb ik behoorlijk lang gedaan over Bloed en Beenderen. Ik merkte dat het digitale lezen mij ditmaal erg langzaam afging en ik gemakkelijk mijn gedachten verloor tijdens het lezen. Ik kwam daardoor niet helemaal meteen in het boek, wat mede leek te komen door wat zinnen die – in mijn beleving – zo nu en dan een beetje vreemd liepen. Onnatuurlijk, alsof ze veel te letterlijk waren vertaald. Of misschien te snel. Toch wist het boek langzaam maar zeker mijn hart te veroveren. En toen ik het fysieke boek in handen had, ging het enorm snel.

Wat ik zo krachtig vind aan dit boek is hoe Tomi Adeyemi haar kennis van de Afrikaanse mythologie tot leven heeft weten te roepen in de wereld van Bloed en Beenderen. Het kwam voor mijn ogen tot leven en het was echt alsof ik me even hulde in een land hier ver vandaan. En met het verloop van het verhaal kwam de magie tot leven, en dat kon ik bijna voelen.

De personages horen stuk voor stuk thuis in deze wereld. De manier waarop zij spreken, vloeken (Bliksems!) en handelen past heel goed bij onderdrukte mensen, mensen met geloof en mensen met hoop. Ik vond het heel tof hoe ‘Bliksems’ te linken is naar hun Goden (waar je deze week meer over zal lezen bij Leesmee.nu).  Ik hou van dit soort details; ze maken een boek echt levend. Zélie vond ik een fijn personage, maar ook de prinses Amari had ik ontzettend snel in mijn hart gesloten. Zelfs Iman, de boef van het verhaal, wekt sympathie op. De manier waarop hij in eerste instantie denkt dat hij door Zélies magie is geïnfecteerd, vond ik zo goed gevonden!

Bloed en Beenderen zit vol actuele thema’s. Thema’s als onderdrukking, discriminatie en racisme. Thema’s die al eeuwen spelen, maar ano 2018 nog steeds de wereld niet uitgeholpen zijn. En dat is een schande. Het is toch bizar hoe angst en afkeer nog steeds zoveel geweld op de wereld zet? Ik ben blij om te lezen dat de helden van dit verhaal de onderdrukten zijn en hoe zij alsmaar kracht vinden om door te zetten. Ik heb zo veel bewonderen voor Zélie gekregen. Haar kracht is gewoonweg voelbaar! Tomi Adeyemi heeft de verschillende volkeren ontzettend goed en overtuigend weten neer te zetten, zonder dat ze ongeloofwaardig werd of zelf met vingers is gaan wijzen. Wat een topper.

Ik had torenhoge verwachtingen van Bloed en Beenderen en zeker op het einde heeft Tomi Adeyemi deze waar weten te maken. Haar goed doordachte setting met ijzersterke personages is werkelijk tot leven gekomen en ik kan nu al niet wachten om het boek te gaan herlezen. Mooi, want de Leesbeesten Leesclub gaat dit boek in april bespreken, dus dat herlezen komt sneller aan de orde dan ik had verwacht!

Als er een boek is dat iedereen in 2018 zou moeten lezen, is dat Bloed en Beenderen.

Bloed en Beenderen doet mij verlangen naar meer. De actuele thema’s als rassenscheiding, racisme en onderdrukking zijn goed verwerkt met een flinke dosis magie. Maar bovenal zijn de personages voor mij tot leven gekomen in deze goed doordachte setting, doorweven van Afrikaanse mythologie. Ik wil meer!

Deze blogpost is onderdeel van de blogtour rondom de verschijning van het boek. Morgen gaat de tour verder op een andere blog.