Abandon – Mag Cabot

Abandon Serie: Abandon Trilogy
| 2011
Aantal pagina's: 297
ISBN: 9780330453851
Uitgave: Paperback
Goodreads

Last year, Pierce died - just for a moment. And when she was in the space between life and death, she met John: tall dark and terrifying, it's his job to usher souls from one realm to the next.

There's a fierce attraction between them, but Pierce knows that if she allows herself to fall for John she will be doomed to a life of shadows and loneliness in the underworld. But now things are getting dangerous for her, and her only hope is to do exactly what John says . . .

Koop dit boek bij bol.com

Abandon kocht ik op het boekenfestijn voornamelijk om zijn cover en omdat Mag Cabot mij al eerder wist te overtuigen met haar talentvolle schrijfsels. Het verhaal trok me ook wel aan, dus een dikke win win zou je denken?

Abandon vond ik ergens een beetje tegenvallen. Ok, het concept is aardig en heeft zijn oorsprong in de mythe van Persefone (De godinnentest, anyone?) maar dat wist ik er in de eerste helft van het boek niet echt uit te halen. Die eerste helft vond ik lastig om door te komen, want het is een verhaal dat constant van verleden naar heden springt, zonder dat dit duidelijk aangegeven werd. Ik was dan ook meer dan eens verward wanneer dit stuk zich nou afspeelde en dat geen wat zich in het heden plaatsvond, was niet eens zo boeiend. Ja, okee. Pierce is bijna overleden en heeft in plaats van het licht een tijdje in de onderwereld gezeten, bij John. Prima. Maar dit uitte zich in de eerste helft van het boek niet helemaal helder. Ook kreeg ik geen enkel gevoel bij de personages. Ze deden me niks. Het waren personen zonder bijzonderheden. Personen die je van een afstandje bekijkt zonder je echt te interesseren in hoe hun lot zal aflopen. En dat is jammer, want ik denk dat je ontzettend veel kunt met de gegeven mythe en de plaats waar het verhaal zich afspeelt. Er zaten te veel toevalligheden in die gewoon cliché zijn, zoals de diamant (kom op zeg) en het verliefd worden op (kom op zeg!).

Pas in de laatste helft van het boek ontstond er wat meer vaart en werd het voor mijn gevoel ook pas echt een leuk boek. Er kwamen dingen naar boven die ik interessant vond en het werd spannender. Spannend genoeg om het vervolg van de serie te willen lezen in ieder geval. De karakters kwamen iets beter uit hun verf en het einde vraagt wel om meer.

Als ik nu dit stuk typ – terwijl ik Abandon al een paar dagen uit heb – heb ik moeite met het omhooghalen van de gebeurtenissen van het verhaal en dat is eigenlijk niet zo’n goed teken. Het is dat ik het op dat moment drie sterren waard vond, want aan mijn woorden hier te lezen zou ik het eerder 2 sterren geven. Toch wil ik jullie niet tegenhouden dit boek te lezen, want ik denk dat anderen er wel van kunnen genieten. Er zit toch iets sprookjesachtigs, iets bijzonders in het concept waar ik niet helemaal mijn vinger op kan leggen en wat ik wel wil ontdekken. We zullen zien of het vervolg me uiteindelijk meer aan zal spreken.

Als je dit boek al hebt gelezen, wat vond je er van?