De Kracht van Zes (Lorien Legacies #2) – Pittacus Lore

De Kracht van Zes Serie: Lorien Legacies #2
Andere boeken in deze serie: Ik ben nummer vier
| november 2011
Aantal pagina's: 278
ISBN: 9789022999448
Uitgave: Paperback
Goodreads

Ze komen steeds dichterbij. Ze willen ons doden. We moeten vechten. Wij zijn de laatste verdediging.

Ik heb hem op het nieuws gezien en heb de berichtgeving over wat er in Ohio gebeurde gevolgd – John Smith, op de vlucht. Voor de buitenwereld is hij een mysterie. Maar voor mij… is hij een van ons. We kwamen met ons negenen, en soms vraag ik me af of de tijd ons heeft veranderd en of we nog wel geloven in onze missie.

Slechts zes van ons zijn nog in leven. We duiken onder, gaan op in de massa en vermijden onderling contact. Maar onze krachten ontwikkelen zich en binnenkort zullen we sterk genoeg zijn om te vechten. Is John Nummer Vier, en is zijn verschijning het teken waarop ik heb gewacht? En hoe zit het met Nummers Vijf en Zes? Is een van hen het meisje met de ravenzwarte haren uit mijn dromen – het meisje dat krachten heeft die elke voorstelling te boven gaan? Degene die genoeg macht heeft om onze groep van zes te herenigen?

Koop dit boek via Bol.com

Ik had echt net mijn waardering doorgegeven op Goodreads, of de eerste reacties daarop kwamen al binnen. Waarom ik in hemelsnaam maar drie sterren toe heb gekend aan De kracht van Zes. Allereerst, die maar drie, zijn er nog altijd ‘wel drie’. Want door een tegenvallend eerste boek, was ik ergens erg terughoudend om dit vervolg te gaan lezen.

Ja, blame me. Ik vond het eerste deel ontzettend traag en mijn favo personage hield op te bestaan.. huilie. En met een titel als deze dacht ik dat het alleen maar zou gaan over Zes, een karakter dat op een stomme manier ‘perfect’ wordt afgebeeld.

Zo.. genoeg gezeurd, laten we het hebben over wat ik nou echt van ‘De Kracht van Zes’ vond. Het verbaaste me een beetje dat het over Zeven ging (als ik nou eens de achterkant van een boek zou lezen…) en ik vond haar verhaal erg interessant. De afwisseling tussen Vier en co en het verhaal van Zeven was een welkome afwisseling. Maar toch vond ik het verhaal ergens weinig vernieuwend. Ik kreeg niet het idee dat – afgezien dat er meerdere Loriens gevonden zijn nu – het verhaal veel is opgeschoten. Wel vond ik het een stuk vlotter verlopen dan het eerste boek.

Op zich heb ik dus best wel van het verhaal genoten, maar miste ik de daadwerkelijke vernieuwing. Ik had graag wat meer actie gezien en net iets meer diepgang. Zeven’s verhaal vond ik interessant en het feit dat als Zes en Vier haar horen ze de Spaanse taal horen vind ik extra goed.

De kracht van Zes is een interessant concept wat ik zeker verder zal gaan lezen.. Want wie weet lukt het de andere boeken me te overtuigen deze reeks echt leuk te gaan vinden. Nu hopen dat ik ze snel kan lenen van de bieb.