Inferno Serie: Robert Langdon #4 Andere boeken in deze serie: De Da Vinci Code
| 14 mei 2013
Aantal pagina's: 466
ISBN: 9789024561858
Uitgave: Paperback
Goodreads
Robert Langdon, hoogleraar kunstgeschiedenis en symboliek, wordt op een nacht wakker in een ziekenhuis in Florence zonder te weten hoe hij daar is beland. Geholpen door een stoïcijnse jonge vrouw, Sienna Brooks, vlucht Langdon en raakt hij verzeild in een duizelingwekkend avontuur. Langdon ontdekt dat hij in het bezit is van een reeks verontrustende codes, gecreëerd door een briljante wetenschapper; een genie dat geobsedeerd is door het einde van de wereld en het duistere meesterwerk Inferno van Dante Alighieri.
De strijd tegen deze mysterieuze vijand voert hen langs tijdloze locaties als het Palazzo Vecchio, de Boboli-tuinen en de Duomo, en Langdon en Brooks stuiten op een netwerk van verborgen doorgangen en eeuwenoude geheimen...
Eigenlijk was ik al na uitkomst van dit boek heel erg benieuwd geworden, want van zijn andere boeken had ik ook echt enorm genoten. Maar toch leek het er steeds niet van te komen. Bij mijn moeder thuis had iemand hem al gelezen en die gaf er een behoorlijk kritische noot aan, dus weer schoof ik het voor me uit. Tot ik besloot dat – als ik naar Lauren Kate ging – ik geen zin had om een zwaar boek mee te zeulen en ik Inferno dus wel zou gaan lezen op mijn ereader. Zo gezegd, zo gedaan.
Het thema wat Dan Brown dit keer heeft gekozen vind ik fantastisch. Zeker omdat ik nu met kunstgeschiedenis veel bezig ben met de renaissance in Italie, was dat voor mij een grote berg herkenningen en kon ik de benoemde kunstwerken gemakkelijk voor de geest halen. Maar helaas moest ik de kritische noot waarover ik sprak helaas gelijk geven. Er werd mij gezegd dat het een beetje een herhaling was op de vorige boeken, en daar moet ik het helaas mee eens zijn. Voor mij was het meteen al duidelijk wie welke rol speelde en hoe dit verder zou aflopen, omdat Dan Brown inmiddels een soort van herkenbare manier heeft om zijn plot te vertellen.
Hierdoor kende het verhaal voor mij weinig verrassingen en niet heel spannend.
Toch was de cultureel-/kunsthistorische achtergrond voor mij voldoende om heel graag door te willen lezen. Ik heb gesmuld van de verwijzingen en nu wil ik alleen nog maar liever op bezoek naar Florence en Venetië. Ik hoop dat die droom binnen een paar jaar mag uitkomen, want ik kan niet wachten om allerlei benoemde plekken te bezoeken!
Er is nog iets wat me opviel en dat is dat er in dit boek geen enkele verwijzing zit naar voorgaande delen, afgezien zijn horloge, die in elk boek wel wordt genoemd. Daar waar er eerder nog wel eens een suggestie van het verleden (of de toekomst) wordt gegeven over andere avonturen, was dit echt een losstaand boek. Dat vond ik wel jammer, want volgens mij waren er een aantal aanknopingspunten die best wel eens uitgediept konden worden.
Alsnog vond ik Inferno een ‘lekker’ boek en hoop ik op nog vele boeken over Langdon die de bijzondere (kunst)geschiedenis van Europa weer helemaal hip zullen maken!
Geef een reactie