Zenith (The Androma Saga #1) – Sasha Alsberg

Zenith door Sasha Alsberg, Lindsay Cummings
Serie: The Androma Saga #1
Uitgever: Harlequin Young Adult | Januari 2018
Genres: Young Adult, Sciencefiction
Aantal pagina's: 541
ISBN: 9780373212590
Uitgave: Paperback, Luisterboek
Goodreads

Most know Androma Racella as the Bloody Baroness, a powerful mercenary whose reign of terror stretches across the Mirabel Galaxy. To those aboard her glass starship, Marauder, however, she's just Andi, their friend and fearless leader.

But when a routine mission goes awry, the Marauder's all-girl crew is tested as they find themselves in a treacherous situation and at the mercy of a sadistic bounty hunter from Andi's past.

Meanwhile, across the galaxy, a ruthless ruler waits in the shadows of the planet Xen Ptera, biding her time to exact revenge for the destruction of her people. The pieces of her deadly plan are about to fall into place, unleashing a plot that will tear Mirabel in two.

Andi and her crew embark on a dangerous, soul-testing journey that could restore order to their shipor just as easily start a war that will devour worlds. As the Marauder hurtles toward the unknown, and Mirabel hangs in the balance, the only certainty is that in a galaxy run on lies and illusion, no one can be trusted.

Een van de meest geanticipeerde boeken van het jaar; Zenith. Iedereen leek het erover te hebben; het boek van een Youtube-ster. En toen ik aangaf dat ik het aan het lezen was, kreeg ik best wel veel berichtjes van mensen die hadden gehoord dat het een superslecht boek zou zijn. En ja, er zijn behoorlijk wat kritische recensies. Die zijn soms onnodig hard, want Zenith is niet perse een heel slecht boek, maar het is ook geen ster aan de hemel.

Androma (Andi) Racella wordt overal gevreesd als de Bloody Baroness. In haar glazen ruimteschip vliegt zijn samen met haar crew door de galaxy voor allerlei klusjes. En dan stuiten ze op Andi’s thuisplaneet, waar ze de kans krijgt om een pardon te krijgen voor haar verleden, mits ze de troonopvolger weet te bevrijden uit de gevaarlijke klauwen van koningin Nor.

Ik heb Zenith geluisterd via Storytel en daar heb ik best wel lang over gedaan. Ik heb geen idee hoe lang ik erover gedaan had als ik het boek had gelezen, maar ik ben eigenlijk wel blij dat ik het geluisterd heb. Ik heb zo meer van de details meegekregen en ik vond de verschillende stemmen voor de verschillende POVs handig om de personages uit elkaar te houden.

Er zijn aardige wat POVs in dit boek: Andi, Lira (crewlid en piloot), Dex (de bountyhunter), Nor (de kwaadaardige koningin) en Valen. Daarnaast is er ook sprake van stukken waarin Andi vertelt over haar verleden en waarin duidelijk wordt waarom ze geëxecuteerd dreigde te worden.

Leuk die POVs, maar ze zijn soms totaal overbodig. Neem bijvoorbeeld die van Lira. Die voegt amper wat toe aan de plot. Is het om de crew meer diepgang te geven? Dat is amper gelukt, want ondanks dat er keer op keer herhaald wordt dat Andi’s all female spacepirate crew, blijven de personages erg oppervlakkig. Een soort Six of Crows gone wrong. En dat is jammer, want als de focus op de dynamiek van de personages had gelegen, dan was dit het boek zeker ten goede gekomen.

Een ander aspect dat lijkt op een minder geslaagd elementen uit een ander boek is Andi zelf. Het is een soort Celeana uit Throne of Glass, maar dan met uit de lucht gegrepen eigenschappen en een totaal inconsistentie uitwerking van een karakter. Andi wordt de Bloody Baroness genoemd (lame) en zou een koelbloedige moordenaar zijn, maar laat gedurende het verhaal nooit zien waarom ze die naam heeft verdiend. Ze is gewoon een onzekere jonge vrouw met een special snowflake syndroom. Ze is niet zo badass als je denkt. En het is jammer dat haar persoonlijkheid niet zo constant is, want als hoofdpersoon moet je het daar toch van hebben.

Het boek is de lang voor de plot en je merkt duidelijk dat het een debuut is. Of dit boek vooral in de schappen ligt omdat de uitgever dacht dat het toch wel zou verkopen vanwege de auteurs, of dat men dacht dat dit boek perfect in de YA sci-fi trend zou passen; ik weet het niet. Beiden, denk ik. Je merkt dat het behoorlijk op de merknaam van de auteurs leunt omdat het nog niet helemaal oké is. Er zit veel herhaling in, sommige woordkeuzes vind ik een beetje ongelukkig en er zitten dus een aantal dingen in die gewoonweg niet realistisch zijn (of niet kloppen). Het is niet realistisch dat de generaal Andi en haar crew zou kiezen om zijn zoon op te halen, het is niet logisch dat een hele planeet maar één leider heeft (de planeten worden benaderd als landen, tenzij het miniplaneten zijn) en alle inwoners van andere landen zijn een soort van menselijk maar dan met vreemde uiterlijke kenmerken. Het is het gewoon nog net niet.

En handen omhoog als je bij Dextro (dex) denkt aan die druivensuiker snoepjes… #sorrynotsorry

Ondanks dat ik me echt wel heb vermaakt tijdens het luisteren van dit boek, merkte ik op het eind dat het globale plaatje nog niet helemaal klopt. Er zijn daardoor veel punten waarbij ik mijn mening veel met andere reviewers, maar er zijn ook veel dingen waar ik het niet mee eens ben. Dit boek is helemaal niet zo slecht en ik heb de indruk dat veel mensen te hoge verwachtingen hadden, niks met sci-fi hebben of juist heftiger reageren juist omdat het geschreven is door een auteur die misschien zonder trouwe fans helemaal geen auteur was geworden. Ik heb me vermaakt tijdens het lezen en dat ik voor mij het belangrijkst. Er zijn immers maar weinig young adults die echt de stap richting sciencefiction durven te wagen en daar goed in weten te slagen; Zenith is wat dat betreft een dappere en aardig geslaagde poging. Het boek is wat te lang en niet alles is even nuttig, maar de slechterik heeft een motief en de hele setting en diens inwoners hebben potentie. Ik hoop wel dat de auteurs in het vervolg meer risico durven te nemen.

Vrouwelijke ruimtepiraten. Wil je dat en kan je tegen een flinke dosis clichés? Dan zal zenith je bekoren.

Zenith bevat een tal van clichés en is op een aantal vlakken ontzettend voorspelbaar. Het verhaal is vrij lang voor de plot en niet alles is even goed uitgewerkt, wat het boek wel ten goede gekomen zou zijn als dit wel was gedaan. Het concept is tof en ik heb me goed vermaakt tijdens het luisteren, dus ondanks alle kritische noten denk ik dat veel mensen echt zullen genieten van Andi en haar spacepirates.