Wicked Saints door Emily A. Duncan Serie: Something Dark and Holy #1
Uitgever: Wednesday Books | April 2019
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 385
ISBN: 9781250195661
Uitgave: Hardcover
Goodreads
A girl who can speak to gods must save her people without destroying herself.
A prince in danger must decide who to trust.
A boy with a monstrous secret waits in the wings.
Together, they must assassinate the king and stop the war.
In a centuries-long war where beauty and brutality meet, their three paths entwine in a shadowy world of spilled blood and mysterious saints, where a forbidden romance threatens to tip the scales between dark and light. Wicked Saints is the thrilling start to Emily A. Duncan’s devastatingly Gothic Something Dark and Holy trilogy..
Ondanks dat ik wat wisselende over Wicked saints hoorde, besloot ik het boek toch te kopen op YALC. Het zag er immers prachtig uit en iets wat ook maar een beetje lijkt op de Grisha zal vast mijn ding zijn, dacht ik zo. Onlangs heb ik het boek gelezen en kon ik zien of het aan mijn verwachtingen kon meten.
Al een eeuw zijn Kalyazin en Tranavia verwikkeld in een heilige oorlog. Maar waarom? Tja, daar hebben beide landen hun eigen motieven voor. Nadya is een Kalyazi cleric met het vermogen om te communiceren met de goden. Ze wordt getraind zodat ze met haar grote krachten kan voorkomen dat Kalyazin de oorlog verliest. Dan heb je ook nog Serefin, een hogepriester uit Tranavia en tevens een krachtige blood mage. En tot slot heb je Malachiasz, een mysterieus figuur uit Tranavian waar Nadya een verbond mee sluit…
Het is al enkele weken terug dat ik Wicked saints las en eerlijk? Het meeste ben ik eigenlijk al vergeten. Een heel slecht teken en ook deels mijn eigen schuld: had ik maar eerder aan deze recensie moeten beginnen. Sindsdien heb ik namelijk zo ontzettend veel meer gelezen, vooral heel veel betere boeken.
Ik herinner me nog wel dat ik de setting bijzonder vond, alleen dat ik het wel erg veel overeenkomsten met de Grisha vond hebben. Nu komt dat misschien omdat beide boeken een soort alternatieve versie van Rusland als setting hebben. Eigenlijk is dat niet eerlijk, want er zijn duizenden boeken die lijken op historische Engeland en daar zeur ik niet om. Wel had ik gehoopt dat de setting me voldoende wist te betoveren om het complete verhaal te dragen. Dat deed het helaas niet.
Het intrigeerde me niet en voor mijn gevoel kabbelde de plot maar een beetje voort. De namen duizelde me en ik had grote moeite alle personages uit elkaar te halen. Ik voelde gewoonweg geen connectie met ze. Op het eind maakt de hoofdpersoon een vorm van verraad mee en ik voelde er geen schok bij. Het deed me niks. Super jammer.
Wicked saints vond ik saai. De hoofdpersoon deed me maar weinig en ik stoorde me eraan dat zij ten prooi valt aan de romantiek. Er bleef steeds minder van haar over en daar kan ik niks mee. Ik heb zo veel betere fantasyboeken gelezen. Boeken waarin alles veel logischer was, kloppender en overtuigender. Helaas is dit boek daar niet in geslaagd.
Wicked Saints deed mij helemaal niks.
Ik ga er niet te veel woorden aan vuilmaken: ik had meer van Wicked saints verwacht. Het voelde nu veel te veel als een minder goed uitgewerkte kopie van allerlei andere fantasyboeken.
Geef een reactie