Vrees me – Tahereh Mafi

Vrees me Serie: Shatter me #1
Andere boeken in deze serie: Breek me
| 17 september 2012
Aantal pagina's: 351
ISBN: 9789020679595
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Ik ben een monster - Ik heb een gave

'Je kunt me niet aanraken,'
fluister ik.
Ik lieg,
hij kan me aanraken,
maar dat zal ik nooit vertellen.
Raak me alsjeblieft aan,
is wat ik wil zeggen.
Er gebeuren dingen als mensen me aanraken.
Vreemde dingen.
Slechte dingen.
Dode dingen.

Niemand weet waarom de aanraking van Juliette dodelijk is, maar Het Herstel heeft grootse plannen met haar. Ze willen haar gebruiken als wapen in hun strijd voor een alleenheerschappij.
Maar Juliette heeft haar eigen plannen.
Ze vindt voor het eerst in haar leven de kracht om terug te vechten, en om aan een toekomst te denken met de jongen van wie ze dacht dat ze hem voor altijd kwijt was.

 

Wat vond ik?
 Vrees me was zo’n boek waar ik al zo ontzettend veel recensies van andere boekenbloggers heb langs zien komen die allemaal stuk voor stuk ontzettend enthousiast waren dat ik eigenlijk geen reden kon vinden om dit boek niet te gaan lezen. Maar door al die aanprijzingen heb ik het boek een beetje overschat en heb ik het boek vaak eventjes dichtgeslagen en aan de kant gelegd. Op dat soort momenten vroeg ik me echt af of ik dit boek wel zo bijzonder vond als iedereen beweerd.

Ja, de schrijfstijl is uniek en bijzonder neergezet met doorgehaalde woorden die de gedachten van Juliette duidelijk overbrengen.. Maar ik vond het verhaal niet zo ontzettend spannend en soms zelfs redelijk traag verlopen omdat de basis de gedachtegang van de hoofdpersoon is.Door de schrijfstijl krijg je echter wel een goed beeld van de hoofdpersoon, maar om diezelfde reden worden andere karakters meteen een straatje ingeduwd. Je moet namelijk meteen een hekel hebben aan Warner, terwijl ik hem echt nog wel het voordeel van de twijfel wil geven.

Gelukkig drijft de schrijfstijl daar ook op aan, dat je zelf een mening gaat vormen buiten de gedachten van Juliette om. Door de afwezigheid van kennis van Juliette heb je als lezen ook weinig beeld of antwoord bij de vraag wat er nou precies is gebeurd dat de wereld in zo’n slechte staat is. Terwijl Juliette (langzaam) (wat) antwoorden krijgt, krijg je als lezer ook steeds een beter beeld… Maar overduidelijk is het dat dit verhaal verder gaat.

Voor mij bleef de climax een beetje uit en hoewel ik Omega een bijzondere plek vind, had ik graag al gehad dat er daar al iets meer over uitgeweid werd. Nu was het een beetje x-men idee op het eind.
Maar, eerlijk is eerlijk, Vrees me was een goed boek en ik ben benieuwd hoe het verder gaat.. Dus ik zal ook deel 1,5 en deel 2 graag willen lezen.