Verwoest me Serie: Shatter me #1.5 Andere boeken in deze serie: Vrees me
| 27 november 2012
Aantal pagina's: 128
ISBN: 9789020679632
Uitgave: Hardcover
Goodreads
IK HEB DE REPUTATIE OPGEBOUWD VAN EEN
KOUD, GEVOELLOOS MONSTER DAT VOOR NIETS
OF NIEMAND BANG IS EN NERGENS OM GEEFT.
MAAR DIT ALLES IS VRESELIJK MISLEIDEND.
wANT IN WERKELIJKHEID BEN IK NIET VEEL MEER
DAN EEN LAFAARDTerug op de basis van Sector 45 is Warner, de meedogenloze leider van Sector 45, aan het herstellen van zijn bijna dodelijke schotwond.
Na de ontsnapping van Juliette, Adam en Kenji moet hij er alles aan doen om zijn gezag terug te krijgen en de beginnende opstand onder de bewoners van Sector 45 te onderdrukken. Maar zijn obsessie voor Juliette wordt met de dag groter en het wordt zijn hoogste prioriteit om haar te vinden. Als Warners vader, de opperbevelhebber van Het Herstel, op de basis arriveert om de fouten van zijn zoon te corrigeren, wordt duidelijk dat hij hele andere plannen heeft voor Juliette. Plannen die Warner simpelweg niet kan toestaan.Het fascinerende en alles onthullende boek Verwoest me is deel 1,5 uit de Touching Juliette-trilogie. Het speelt zich af na Vrees me en voor Breek me en wordt volledig verteld vanuit het persectief van Warner.
Na lang wikken en wegen heb ik toch besloten om beide novella van deze serie apart te bespreken. Het zullen echter wel wat kortere recensies zijn dan bij een normaal boek.
Hoewel ik de hype rondom de populaire ‘Vrees me’ boeken maar moeilijk kan bevatten (ik vond de boeken aardig, maar lang niet zo fantastisch als anderen), besloot ik dat ik toch de hele serie compleet wilde hebben. Want zeg eerlijk; mooi zijn ze zeker. Blossom Books heeft er dan ook erg slim aan gedaan om ook de novelles (die in het Engels alleen als ebook verschenen) uit te geven in mooie hardcovers van dezelfde kwaliteit als de andere boeken. Maar je kan je dan meteen afvragen of tien euro voor zo’n tussenboekje als Verwoest me dan niet wat veel is.
Dit 1,5ste deel verteld het verhaal van Warner. Ik was zelf meteen team Warner omdat ik Adam echt een lulletje rozenwater kneus vind. Kom maar op met het verhaal van Warner, dacht ik toen.
Wat ik leuk vind aan dit boekje is dat je echt een kijkje krijgt in Warners gedachten en hoe hij bepaalde gebeurtenissen heeft beleefd. Nee, je leert qua verhaal niks nieuws en echt een toevoeging aan het verhaal is het niet, maar het levert wel een stukje verdieping op wat betreft Warner als personage.
Ondanks dat het zo’n dun boekje is, las ik het relatief langzaam. Ik kon er niet helemaal inkomen, wat mijn dilemma met korte verhalen is. Jammer is ook dat het laatste hoofdstuk het eerste hoofdstuk van het tweede deel is. Ik vind dat soort pagina’s altijd zo misleidend!
Voor de grote fan is Verwoest me leuk, maar het is geen vereiste om de rest van het verhaal te snappen. Qua kwaliteit is de prijs reëel, maar kwantitatief is het een tegenvaller.
Ik heb de novella’s in het engels wel in een boekje ze zijn dus ook in het engels uitgegeven. Maar ik ben het wel met je eens hoor, ik ben niet zo’n heel groot fan van novella’s.
Ik heb echt werkelijk waar niets van de hype meegekregen. Maar ben wel verliefd geworden op de kaften. Ook het verhaal vond ik juist weer heel sterk en mooi. Maar zo vind ik boeken die iedereen weer helemaal ophemeld (selectie bv) juist echt niet zo bijzonder. Zo zie je maar weer hoe erg de smaken kunnen verschillen. Wel leuk om ook kritische stukken te kunnen lezen!
Ik vind deze novellla’s zelf super gaaf (als een van de weinige kregen die van Tahereh Mafi ook 5 sterren), maar ik kan me wel voorstellen dat je ze ook wat minder vindt. Ik ben gewoon dol op de schrijfstijl. Ik ben het wel heel erg met je eens dat die hoofdstukken misleidend zijn, ik vind dat ook altijd storend.
Ik heb sowieso best wel een beetje een hekel aan van die novelles. Meestal voegen ze nauwelijks wat toe. Alleen als ik een serie echt goed vind, lees ik ze soms. En van die pagina’s achterin met een ‘sneak preview’ is heel herkenbaar! Denk je: oh er kan nog zo veel gebeuren etc. en dan kom je erachter dat het niet eens deel uitmaakt van het einde. Meh.
Ja echt arghhh