13 reasons why | 2010 Aantal pagina's: 232
ISBN: 9789047703266
Uitgave: Paperback
Goodreads
Stel je voor. Je zit op de middelbare school en bent verliefd - op het meest bijzondere meisje van de klas natuurlijk. Een tijdlang bewonder je haar vanuit de verte. Je weet zeker dat je haar nooit kunt krijgen. En dan opeens, is er die avond. Er gebeurt niets, maar jullie praten, er is een klik, en een belofte van meer.
En dan is ze er opeens niet meer. Ze is dood. Hannah heeft zelfmoord gepleegd. Daarvoor had ze niet één maar dertien redenen. Er zijn, volgens haar, dertien schuldigen. En die klaagt ze persoonlijk aan in een getuigenis die ze op cassettebandjes heeft opgenomen.
En dan liggen opeens die bandjes voor jouw deur...
Van sommige boeken verwacht je veel, zeker als ze over een heftig thema als zelfmoord gaan. Ik had dan ook verwacht dat Thirteen reasons why echt een tranentrekker zou worden, maar ik heb er geen greintje gevoel bij gehad… Terwijl ik best wel een emotioneel iemand ben. Dus of a) ik was die dag apathisch of b) het boek viel me tegen.
Ik denk dat we maar voor optie b moeten gaan. Niet dat het een slecht boek was hoor, integendeel, ik vind de manier hoe er wordt afgewisseld tussen de perspectieven erg goed gedaan. Maar op een of andere manier vond ik die 13 redenen die Hannah opnoemt echt… Niet indrukwekkend. Tuurlijk, voor de ene tiener is een gebeurtenis veel heftiger dan voor een ander, maar ik kreeg nou niet de indruk dat Hannah echt de moeite deed om haar situatie op te lossen. Ergens vind ik haar een egoïstisch kind die andere mensen nog even een steek onder water wol leveren door hen de schuld te geven van haar dood. Sorry hoor, Hannah, maar dat heb je zelf gedaan! Ja sorry, ergens word ik er een beetje boos van, want zelfmoord is iets heel heftigs en natuurlijk zal het wel eens op zo’n manier gaan. Maar al die super sterke jongens en meisjes die jarenlang gepest werden en het toch volhouden, dat zijn echt helden.
In Thirteen reasons why krijgen al die mensen de schuld van dingen die ze gedaan zouden hebben. Dingen die ze tegen iedereen doen, alleen Hannah kan er niet tegen. Maar ze doet er geen ruk aan. Ze zegt nooit nee. Ze kwijnt weg in haar eigen belevingswereld en laat een erfenis achter die ronduit zorgwekkend is. Een boodschap achterlaten voor je vrienden en familie, dat is logisch, maar zulke cynische acties kan ik ergens niet waarderingen.
Eigenlijk wind ik mezelf er behoorlijk over op he? Misschien moet ik dat eens loslaten en me weer meer focussen op de rest van het boek. Het moge duidelijk zijn dat ik de mensen die aan de beurt kwamen helemaal niet zo extreem vond, niet dat verkrachting niks is, of gluren bij meiden… Maar in al die gevallen: had je bek opengetrokken Hannah Baker. Maar misschien is het ook weer niet zo aardig om dat te zeggen.. misschien kon of durfde ze niet.. al blijkt dat niet aan de manier waarop ze verteld op de cassete’s.
Clay vind ik een interessant personage. Een beetje een zachtgekookt ei dat af en toe een emotionele uitbarsting heeft en voor mijn gevoel een avond van 48 uur heeft. Serieus, al die dingen die hij doet op die avond, kan dat wel qua tijd?
Ergens had ik verwacht dat Cley de laatste op de tapes zou zijn, dus het feit dat dit niet zo was vond ik wel verrassend. Ik snap heel goed in zijn situatie dat hij door zou willen luisteren, dat zou ik denk ik ook willen. Maar aan de andere kant, waarom zou je willen dat je aan moet horen dat je een schuldige bent aan iemands dood?
Ik denk dat ik nu maar ophoud met het opnoemen van mijn frustraties over Thirteen reasons why, want afgezien al mijn gezeur vond ik het boek wel goed geschreven. Ik had dan wel graag wat meer diepgang gewild, maar het verrassende perspectief maakt heel veel goed.
Voor mij was dit niet zo’n topper als ik had verwacht, maar toch geef ik het boek nog drie sterren. Er zullen namelijk genoeg mensen zijn die dit wel echt een prachtig boek vinden.
Zelf vond ik Hannah ook echt egoistisch, haha. En dat hij al die dingen doet op één avond tijd vond ik ook een beetje wtf. Maar verder is het wel een leuk boek ja 😀 Die casette tapes die Hannah had ingesproken kan je ook nog ergens beluisteren, ik weet niet meer waar eigenlijk maar volgens mij stond dat ergens in het boek.
Haha serieus? Dat heb ik dan weer gemist geloof ik.
Hihi, grappig dat je er zo over denkt! Ik las het boek een tijdje terug – toen ik 14 was. =P Ik was er helemaal ondersteboven van en ik vond vooral het gebruik van de cassettebandjes geniaal en origineel. Ik weet zelfs nog dat er achterin schrijftips staan, vond ik echt leuk. Ghihi. =) Dat Hannah zo laf was en geen moeite deed om ook maar iets te veranderen aan en situatie. Echter kan ik me best voorstellen dat je je daaraan ergert. Ik denk dat ik me daar nu ook zou ergeren nu ik ouder ben. Ik bedoel, er zijn wel dingen gebeurd in de tussentijd waardoor ik me echt flink ben gaan ergeren aan mensen die zeiken over hun situatie of over mensen maar er niks aan doen. Oftewel, voor jezelf opkomen dus. 😉
Ik denk dat dit boek voor 14 jarige inderdaad een stuk indrukwekkender is! Haha, ik merk meestal niet veel van leeftijd-gebonden dingen bij het lezen, maar dit is er misschien wel een!
Dit boek staat al een tijdje op mijn NTL-lijst, aangezien bijna iedereen er vrij lyrisch over is. Door jouw recensie word ik wel erg nieuwsgierig naar wat ik ervan zal vinden.
Fijn dat je zo’n eerlijke recensie hebt geschreven. 🙂
Het klopt dat bijna iedereen er inderdaad heel lyrisch over is, maar ik wilde zelf graag eerlijk zijn. Haha. Dankjewel!
Ik snap je reactie heel goed! Zelf was ik er ook niet zo lyrisch over dan de rest.
hannah is ten eerste helemaal niet egoistisch. Ze heeft we kei veel meegemaakt die ene schoolhoofd die is egoistisch wat hij heeft haar maar zelfmoord laten plegen.