The Glass Arrow door Kristen Simmons Uitgever: Tor | Augustus 2016
Genres: Young Adult, Sciencefiction
Aantal pagina's: 352
ISBN: 9780765336644
Uitgave: Paperback
Goodreads
Once there was a time when men and women lived as equals, when girl babies were valued, and women could belong only to themselves. But that was ten generations ago. Now women are property, to be sold and owned and bred, while a strict census keeps their numbers manageable and under control. The best any girl can hope for is to end up as some man's forever wife, but most are simply sold and resold until they're all used up.
Only in the wilderness, away from the city, can true freedom be found. Aya has spent her whole life in the mountains, looking out for her family and hiding from the world, until the day the Trackers finally catch her.
Stolen from her home, and being groomed for auction, Aya is desperate to escape her fate and return to her family, but her only allies are a loyal wolf she's raised from a pup and a strange mute boy who may be her best hope for freedom . . . if she can truly trust him.
The Glass Arrow: a haunting, yet hopeful, new novel from Kristen Simmons, the author of the popular Article 5 trilogy.
Jaren geleden zette ik The Glass Arrow op mijn goodreads TBR. Of dit nou kwam door een recensie van iemand anders of omdat het boek me gewoon heel tof leek, weet ik niet zo goed meer. Bij het opruimen kwam ik het boek opnieuw tegen en ik besloot het aan te schaffen. Ik had een bepaald beeld over het boek geschept en ik wat ontzettend benieuwd of dit zou kloppen.
Aya leeft in een wereld waarin vrouwen worden behandeld als vee; ze worden verhandeld als slaven en dienen eigenlijk vooral voor het nageslacht. Tot op heden heeft ze op vrije voeten weten te blijven, maar haar geluk is op en ze wordt gevangen genomen. Ze neemt zich helemaal voor om te ontsnappen en om haar familie te redden. Hierbij wordt ze geholpen vanuit onverwachte hoek.
Ik verwachtte een high fantasy, maar ik kreeg meer een dystopisch verhaal a la The Jewel. Ik geef de titel en het omslag de schuld. Hierdoor moest ik wel enorm wennen aan het verhaal. Het was even flink schakelen.
Ook aan Aya moest ik even wennen. Zij wist me eigenlijk niet zo te boeien. Ik vond haar persoonlijkheid vrij hard en daarom vond ik het lastiger om achter haar keuzes te staan. Wat ik dan wel weer tof vond was haar achtergrond, waar oude volksverhalen een grote rol in spelen. Daar ben ik echt dol op en ik was dan ook blij om het te zien. Dit gaf de setting ook wat meer body, want eerlijk is eerlijk; de hele wereld lijkt nogal op alle andere dystopische boeken die je kunt bedenken.
The Glass Arrow is – afgezien van het stukje met mythen en legenden – weinig vernieuwend. Het is wel fijn dat het boek een standalone is. Toch vind ik dat ergens een nadeel in dit verhaal; voor mijn gevoel is er te weinig tijd genomen om een wereld neer te zetten. Een wereld die iets unieks heeft, iets wat je bijblijft.
Vrouwen die verhandeld worden? Niks nieuws. Aya overkomt eigenlijk niks vreselijks. Saai. Aya doet weinig moeite om je vriendin te worden. Meh. Voor de hand liggende romantiek. Saai. Om het extra dystopisch te maken eten de mensen voedselpillen. Eh. Why? Buiten is overal natuur. Zijn we dan zo achteruit gegaan dat we geen mango’s meer kunnen plukken? Zonde.
Godzijdank dat Aya geen speciale gaves heeft, de wereld niet hoeft te redden, er geen liefdesdriehoek is en de romance daadwerkelijk langzaam wordt opgebouwd.
Als je helemaal into dystopian bent en iets wil lijken wat iets wegheeft van The Jewel of The Hunger Games, dan zal The Glass Arrow je wel aanspreken. Ik vond het boek zelf niet verrassend genoeg om hem helemaal fantastisch te vinden. Maar dat is nu eenmaal het lezen; iedereen vindt wat anders.
The Glass Arrow vond ik weinig verrassend, maar was wel leuk voor tussendoor.
Misschien had ik de achterflap van The Glass Arrow moeten lezen, want dit boek was totaaal niet wat ik verwacht had (epic fantasy). Het was een aardig verhaal, maar veel elementen vond ik nogal gemakkelijk gekozen, waardoor het boek weinig verrassing bood. Toch zullen er genoeg mensen zijn die helemaal weglopen bij deze standalone.
Dit boek staat al een lange tijd op mijn TBR, maar door de cover ben ik totaal niet overtuigd om het te kopen. De voorkant straalt echt fantasy uit en dat lees ik helemaal niet graag :p het verhaal klinkt overigens ook niet super origineel, als een combinatie van The Handmaid’s Tale, Only Ever Yours, Eve en The Jewel inderdaad. Ik denk dat ik maar helemaal oversla..
Mixed feelings… bij de opening en introductie van dit review, kreeg ik echt en goed gevoel voor dit boek. Gaandeweg is dat serieus afgezwakt…
Ik weet even helemaal niet meer wat ik nu zou doen ??
Misschien dat dat getwijfel wel voldoende zegt…
Voorlopig toch maar zo’n laten maar ik ga onze bibliotheek toch eens regelmatig checken voor dit boek want bij de introdutie had ik echt iets van ‘ja, die wil ik echt wel lezen’.