The call door Peadar Ó Guilín Serie: The call #1
Uitgever: David Fickling Books | September 2016
Genres: Young Adult, Horror, Sciencefiction, Dystopia, Fantasy
Aantal pagina's: 336
ISBN: 9781910200971
Uitgave: Hardcover
Goodreads
What if you only had 3 minutes to save your own life and the clock is already counting down...
Three minutes.
Nessa, Megan and Anto know that any day now they wake up alone in a horrible land and realise they've been Called.Two minutes.
Like all teenagers they know that they'll be hunted down and despite all their training only 1 in 10 will survive.One minute.
And Nessa can't run, her polio twisted legs mean she'll never survive her Call will she?Time's up.
Ik had eigenlijk nog nooit van The Call gehoord totdat Melisa vertelde dat de auteur, Peadar Ó Guilín naar Londen kwam en zij hem ging ontmoeten. Snel keek ik waar het boek over ging en dat sprak me eigenlijk wel ontzettend aan.
Peadar heeft een situatie geschapen waarin de faeries (Sidhe) wraak nemen voor dat wat de mens hen in het verleden heeft aangedaan; een voor een worden ze opgeroepen voor The Call, waarin tieners naar de helse dimensie worden gezapt waar ze door het goede volkje worden aangevallen. Slechts een op de 10 keert terug en daarom zijn er speciale scholen ontstaan om de kinderen voor te bereiden. Als ze eenmaal weggeroepen worden, zullen ze na 3 minuten en 4 seconden weer verschijnen. Levend of dood, verminkt.
Ik ben dol op boeken over Ierland en over de fae, omdat ze zo veel mysterieuze verhalen met zich meebrengen. The Call is mysterieus en daarnaast ook nog eens ontzettend creepy. Stel je voor dat je je land niet meer in of uit kunt en dat tieners tussen de 10 en 17 een voor een zullen verdwijnen. Het moet verschrikkelijk zijn om in die angst te leven.
Nessa (de hoofdpersoon van dit verhaal) is 14 jaar oud en heeft een beperking, maar is zelf vastbesloten om The Call te overleven. Ze traint zich een ongeluk en blijft realistisch. Ik vond haar een prettige hoofdpersoon, al had ik erg graag gezien dat het verhaal ook daadwerkelijk uit haar perspectief verteld zou worden. Er komen nu namelijk diverse personages aan bod en soms vond ik het niet zo duidelijk wiens verhaal verteld werd. Dit boek had zich juist uitstekend geleend voor een ik-perspectief, zodat de gruwelijkheden en de angst nog tastbaarder zouden worden.
Ierse schrijvers kunnen er wat van en dat wordt met The Call wederom bewezen. Griezelige verhalen over mysterieuze wezens zit hen in het bloed en het decor van Ierland leent zich er natuurlijk uitstekend voor. Toch had ik soms moeite met het verhaal. Ik vond het soms te onduidelijk en ik miste Nessa’s persoonlijke stem. Zij viel een beetje weg door alle andere verhalen die langskwamen (al gaf dit wel weer een goed beeld van de situatie).
The Call is niet voor watjes, want het idee alleen al is misschien nog gruwelijker dan The Hunger Games
Al met al vond ik The Call een geslaagd boek wat ik steeds beter vond naarmate ik er langer over nadacht. Ik denk dat ik het boek zeker nogmaals wil lezen, want het concept is ontzettend sterk (en gruwelijk, en eng) en ik heb dat voor mijn gevoel nog niet voor de volle 100% kunnen ervaren. De minpunten nemen het voor mij niet weg dat dit zeker voor horrorliefhebbers een goede keuze is.
Ik zie nu pas dat de cover vol schedels zit… Ik had eerder al van dit boek gehoord, dus ik ben benieuwd. 🙂
Dit boek staat al een tijdje op mijn TBR en ik ben heel nieuwsgierig naar het verhaal. Maar eerlijk gezegd twijfel ik om het te kopen door de aanwezigheid van faeries, die komen namelijk meestal voor in boeken die mij persoonlijk niet zo aanspreken :p
Ze spelen niet echt de hoofdrol: het verhaal gaat meer over hoe de jongeren er mee omgaan en zich voorbereiden.
Ooh, I have this one on my TBR and I really need to get onto it! I’m glad you enjoyed it. 😀 And it does sound a bit chilling there, especially if you say it’s darker than the Hunger Games. ?