Symbolen die me iets doen

Mijn hele leven ben ik al gefascineerd door bepaalde symbolen en figuren. Soms komen ze plots in mijn leven en verdwijnen ze al even plotseling. Dat is naar mijn mening niks geks, want als mens groei je ook en daardoor kan een symbool ook een soort levensfase aanduiden. Bepaalde symbolen komen dan ook terug in mijn leven in de vorm van hangers of figuren… Tja, het trekt je of het trekt je niet.

De maan heeft me altijd getrokken en ik vond het ook altijd heel tof dat mijn sterrenbeeld kreeft aan de maan gelinkt wordt. De maan is altijd alles geweest wat ik tof vind. Water, vrouwelijk, zilver. Het heeft het allemaal.

Het symbool de maan komt in mijn dagelijkse leven terug in een hanger die ik van mijn mama kreeg toen we samen in Ierland waren. Ik heb hem een lange tijd dagelijks gedragen, waardoor hij helemaal verkleurd is en het ringetjes waarmee hij aan het touwtje zit is bijna versleten. Zo zonde! Nu heb ik hem in mijn kamer hangen, en stiekem hoop ik ooit nog dezelfde opnieuw te kunnen halen. Hoe dan ook, de maan heeft een speciaal plekje in mijn hart.

De Ankh komt eigenlijk uit de tijd voor de maan en dit Egyptische levenssymbool heeft me ook altijd wel gegrepen.

Op mijn 11^e verjaardag kreeg ik een gouden hanger van dit symbool en die heb ik gedragen tot ik op mijn 18^e de maan kreeg. Lange tijd niet? Ik heb hem nog altijd en sinds een tijdje trekt het me weer om hem meer te gaan dragen. Maar ook zegt iets me dat het niet moet. Misschien moet ik een zilveren halen, want de hanger die ik heb is goud, en daar heb ik niet zo veel meer mee in gevoel.

Dit is het symbool dat nu vooral om mijn nek hangt: de triskel. Een Keltisch symbool met drie armen die staat voor welke drieeenheid je ook maar wil bedenken (vind ik dan).

De triskel symboliseert voor mij de samenkomst van lichaam, ziel en geest.. en nog wel meer, maar daar later vast nog wel een blog over. Ook weergeeft het mijn fascinatie voor de Kelten en Ierland, hoewel deze hanger niet uit Ierland komt. (Mijn maanketting die wel uit Ierland komt, heeft een Keltische knoop).

Ik draag deze ketting nu vrijwel dagelijks en zonder voel ik me er kaal mee.

Ja ook hier heb ik een ketting van, omdat het paganisme me heel erg interesseert. Ik draag hem niet vaak, eigenlijk bijna alleen met de jaarfeesten. Het is een pentagram met een maan erbij, om het lekker Emmy te maken. Ik draag hem ook niet zo vaak omdat ie best groot en zwaar is en daardoor niet lekker aan een ketting blijft hangen (sluiting steeds aan de voorkant) en hij is daardoor ook erg opvallend. Ik voel me dan een beetje op een negatieve manier bekeken en daar heb ik geen zin in. Ik draag liever mijn triskel.

Opvallend is dat die symbolen vooral terugkomen in kettingen en niet in een armband of kleding. Ik draag graag iets om mijn nek, alsof het liever bij mijn keel wil zijn. De keel staat voor communicatie en ik wil met die symbolen laten zien wie ik ben, ook een vorm van communicatie dus. Eigenlijk heel erg logisch. Ik had het nog niet eerder zo bekeken.