Serie: Angel Star #1
Uitgever: Dutch Venture Publishing | Oktober 2017
Genres: Young Adult, Paranormal Romance, Fantasy
Aantal pagina's: 300
ISBN: 9789492585042
Uitgave: eBook
Goodreads
De zeventienjarige Teagan heeft al sinds haar kindertijd beangstigende dromen. Schaduwen slaan haar elke nacht gade vanuit de hoek van haar slaapkamer. Als ze op school nieuwkomer Garreth rond moet leiden, valt ze - net als alle andere meiden in haar klas - als een blok voor hem. Ze kan haar geluk niet op als Garreth alleen oog voor haar lijkt te hebben, maar waarom heeft ze tegelijkertijd het gevoel dat de schaduw die haar bedreigt steeds dichterbij komt? En wat heeft de achtpuntige ster die Garreth in de huid van zijn handpalm heeft staan met haar eigen lotsbestemming te maken..?
Ik ben nog altijd een sucker voor een goede paranormal romance. Geef mij engelen en demonen en dan vermaak ik me meestal prima, vooral als de kick-ass vrouwelijke hoofdpersoon de wereld op een of andere manier moet redden. Toen Ster van acht werd aangekondigd was ik dan ook meteen enthousiast. Dutch Venture Publishing haalt dit oorspronkelijk Engelse boek van Jennifer Murgia naar Nederland.
Teagan is een meisje met maar weinig vrienden. Behalve met hartsvriendin Claire gaat ze eigenlijk met maar weinig mensen om. En dan komt de mooie en mysterieuze Garreth op school. Ze valt als een blok om hem. Hij blijkt een engel te zijn, háár engel. En zij heeft een lotsbestemming die te maken heeft met de duisternis die steeds dichterbij komt.
Oei. Ik vind het zo moeilijk om duidelijk over te brengen wat ik van dit verhaal vindt. Aan de ene kant kon ik wel genieten van het zoetsappige verhaal en de engel, aan de andere kant zijn er ook echt wel wat punten in het verhaal die ik zou aanpassen.
Allereerst de instalove. Dit is het zoveelste boek over een meisje met een plotselinge lotsbestemming die een jongen ontmoet van een andere soort en daar als een blok voor valt. Het meisje in kwestie is onopvallend, maar stiekem bloedmooi. Ze cijfert zichzelf weg en heeft amper vrienden.. En daar heeft ze eigenlijk geen reden toe. Weet je waar ik zin in heb? Een meisje dat niet zo mooi is en bakken vrienden heeft, omdat ze cool is en zichzelf. #gatindemarkt. Maar goed.. Teagan is dus een meisje met maar weinig mensen om zich heen, waardoor het niet zo heel gek is dat ze meteen op Garreth valt.
Garreth is haar beschermengel. Hij houdt haar al haar hele leven in de gaten (op een niet stalkerige manier) en dus is het logisch dat hij op haar valt. Dat snap ik. Prima. Ik hou van beschermengelen en ik vond Garreth op zich prima uitgewerkt. Misschien iets te veel mooiboy, maar oke. Blijkbaar wil men dat.
De rest van de personages? Dat waren eigenlijk net kartonnen borden. Helaas zie ik het vaker, dat er naast de hoofdpersonen en een eventuele badguy weinig aandacht wordt besteed aan de omgeving. Dit verhaal had zich werkelijk overal kunnen afspelen, tussen allemaal willekeurige mensen. En dat is zonde. Ik wil een setting met personages waarbij iedereen net lijkt alsof ze echt zijn. Zoals de relatie tussen Claire en Teagan. Waar was de echte rauwe emotie? Sorry, maar daar was voor mij een groot gebrek aan.
En dat is lastig, wanneer het boek vrij leeg voelt. Aan de ene kant verloopt het verhaal namelijk vrij vlot en zonder opvulstukken. Aan de andere kant voelde het boek ook weer enorm traag, omdat het zich een beetje in het luchtledige afspeelt. Voor mij dan.
Om toch nog echt iets positiefs te noemen is dat ik het concept dat iedereen wel zwart en wit in zich heeft heel goed vind. Zonder duisternis geen licht en omgekeerd. Vaak wordt dit vergeten en in dit boek blijft het duidelijk aanwezig. Dit maakte toch een hele hoop goed voor mij.
Ster van acht is een schoolvoorbeeld van een paranormal romance. Mijn favo gedeelte zijn het concept van engelen en het idee dat goed en slecht in een persoon zitten.
Ster van acht voelde mij voor mij als een vrij weinig vernieuwend young adult boek van het subgenre paranormal romance. De setting en de personages zijn oppervlakkig en hebben weinig inhoud. Het is vermakelijk en hier en daar zit echt wel wat interessants, maar om nou te zeggen dat dit je van het is: nee. Helaas. Want ik had gehoopt dat er echt iets tofs achter zou schuilen. De hoofdpersoon is niet indrukwekkend en zal niet snel bijblijven. Arme Teagan. Ze is geworden wat ze van zichzelf dacht. Sorry.
Ja! Ja! Honderdmaal JA! Ik wil óók lezen over een meisje dat er doorsnee uitziet, of misschien zelfs gewoon niet mooi is (bestaat dat? iedereen heeft wel wat moois toch?) – maar waarom altijd een bloedmooi meisje? Ik zoek er al lang naar. Fijn dat het jou ook opvalt. En wanneer komt er een boek over vrienden die samen de wereld redden? Waarom altijd romantiek? *en stapt weer kalm van haar stokpaardje af*