De sprookjesverteller – Antonia Michaelis

De sprookjesverteller door Antonia Michaelis
Uitgever: Lemniscaat | Februari 2017
Genres: Young Adult, Contemporary
Aantal pagina's: 366
ISBN: 9789047704355
Uitgave: Paperback
Goodreads

Abel is een jongen waar je het beste met een grote boog omheen kunt lopen: asociaal, een spijbelaar en een drugsdealer. Anna is dan ook heel verbaasd als ze hem op een dag aan zijn zusje een prachtig sprookje hoort vertellen. Anna wordt op slag verliefd op deze mysterieuze jongen die twee kanten lijkt te hebben, én ze wordt gevangen door het sprookje dat Abel vertelt. Maar de vertelling wordt steeds zwarter - en als er doden in het verhaal vallen, duikt ook in de werkelijkheid het eerste lijk op... Wat is er waar van het sprookje en wie is Abel echt?

-- vertaald uit het Duits door Merel de Vink

Zodra een boek hele wisselende recensies lijkt te ontvangen, wordt mijn interesse in het boek best versterkt. Zo ook bij De sprookjesverteller. Ik hoorde zo veel verschillende geluiden! Van wazig tot fantastisch en van mooi tot verschrikkelijk. Ik wist zelf niet echt of het een boek voor mij zou zijn, tot ik door onder andere de vertaalster toch werd overgehaald het boek te gaan lezen.

Abel wordt door bijna iedereen gezien als een gevaar; asociaal, drugsdealer, spijbelaar. Maar Anna raakt betoverd door hem en zijn sprookjesachtige vertelling. Pas als er doden beginnen te vallen – waar hij over vertelde in zijn sprookje – begint Anna zich af te vragen wie de jongen echt is.

Halverwege het boek krabbelde ik mezelf op mijn hoofd en vroeg ik me af wat ik nou eigenlijk van het boek vond. Aan de ene kant vond ik het heel tof hoe een verhaal in een verhaal invloed lijkt te hebben op de plot, aan de andere kant vond ik het allemaal een beetje wazig. Het deed me qua sfeer wel een beetje denken aan de Sneeuwwitje-trilogie van Salla Simukka. Wel vond ik het boek erg passen bij het fonds van Lemniscaat, die vaak toch wat literaire getinte young adults die vaak ook niet perse van Engelse bodem komen. Dat vind ik erg verfrissend.

Ik vond het geen gezellig boek, het voelde nogal grijs en zwaar. Het sprookje maakte het allemaal wat lichter en dat past goed bij de plot. Abel’s leven is ook zwaar, maar hij probeert zich groot te houden voor zijn zusje. Het zusje is een groot lichtpunt in het boek en ik vond haar zo lief. Anna’s leven raakt met hun leven verwikkeld, maar hoe zij zich opstelt vind ik lastig. Anna is zo naïef, ze gedraagt zich zo jong. En ze helpt eigenlijk helemaal niet. De keuzes die zij maakt…Zo onverstandig. Ik ergerde me er behoorlijk aan.

De sprookjesverteller was voor mij geen verrassend boek. Halverwege wist ik al wie het zou zijn, hoe het zou aflopen en wat het einde zou zijn. Ik vind dat erg jammer, want ik word liever verrast door een boek.

Het is absoluut niet zo dat ik me niet heb vermaakt met het lezen. De sprookjesverteller is aardig, maar niet echt een boek voor mij. Ik had grote moeite met Anna en ik vond het verhaal (op dit moment) eigenlijk te grijs en te zwaar. Het sprookjeselement vond ik dan wel weer leuk, maar zo en nu en dan zorgde de afwisseling er tussen dat ik steeds uit het verhaal werd geknald.

De sprookjesverteller wist mij niet helemaal te overtuigen, maar zal veel wel aanspreken.

Als je zoekt naar een wat zwaardere young adult met een literaire schrijfstijl, dan is De sprookjesverteller misschien wel wat voor jou. Het is een apart boek; een tikje wazig en donker, maar ook vol lichtpuntjes.