Uitgever: Clavis | Januari 2019
Genres: Thriller, Young Adult
Aantal pagina's: 243
ISBN: 9789044834345
Uitgave: Hardcover
Goodreads
De 15-jarige Yrsa Bellami wordt dood gevonden op het schoolplein. Alles wijst op zelfmoord. Haar beste vriendin Chelsea is lamgeslagen: waarom koos Yrsa voor de dood? Om haar te herdenken, nodigt Chelsea hun vriendengroep uit voor een weekend aan de kust. Maar het mooie weer slaat om. En er is geen elektriciteit, geen wifi. Ondertussen lopen de irritaties in het huisje op. Was Yrsa wel zo geliefd? Of bevindt zich in hun midden een moordenaar?
Een deel van de boeken die ik lees, lees ik voornamelijk voor mijn werk. Ik wil immers mijn leerlingen kunnen voorzien van de juiste leesboeken en omdat ik er op mijn werk veel in de kast heb staan, neem ik er zo nu en dan eentje mee uit de kast. Schoolfeest was ook zo’n boek. Een collega had het boek gelezen en was benieuwd naar mijn mening. Hierdoor begon ik enigszins gekleurd aan het boek.
Yrsa wordt dood gevonden op het schoolplein. Zelfmoord, concludeert met al snel. Haar beste vriendin Chelsea is er helemaal kapot van en kan ergens niet geloven dat Yrsa zoiets zou doen. Ze besluit een herdenking te houden en nodigt de complete vriendengroep uit voor een weekendje aan de kust. Daar komen ze er allemaal achter dat Yrsa meer geheimen had dan iedereen dacht.
Thema’s: zelfdoding, aanranding, verkrachting, kindermisbruik, relatie tussen leerling en docent, vriendschap, homoseksualiteit.
In Schoolfeest komen er allerlei heftige thema’s aan bod. Een verkrachting, kindermisbruik, een verboden relatie tussen leerling en docent en natuurlijk de vermeende zelfdoding van Yrsa. Dit is heel veel drama voor een vrij kort boek en daardoor komt het allemaal maar half over. Een groot deel van deze gebeurtenissen heeft werkelijk geen toegevoegde waarde aan het verhaal, waardoor datgeen wat wél van belang is totaal geen indruk meer maakt. Had de auteur gekozen voor alleen de relatie tussen leerling en docent, dan was er zo veel meer ruimte geweest dit goed uit te werken.
Het voel nu meer als een drama bingokaart die gevuld moest worden. Het was een kwestie van tijd voor er weer wat benoemd werd. En tuurlijk, ik snap dat er een motief gegeven wilde worden en dat de auteur alle vrienden iets van achtergrond wilde geven, maar het was nu zo veel dat het totaal ongeloofwaardig werd.
Er zaten best prima stukjes in Schoolfeest, maar voor mij kwamen deze niet voldoende naar voren om indruk te maken. Het voelde daardoor onaf, wat zonde is, want er lagen heel interessante elementen klaar. Een enorm geval van Less is more.
Zou ik Schoolfeest nu eerder meegeven aan leerlingen? Nee. Ik gaf hem vroeger makkelijk mee omdat het een spannend verhaal klonk: uitzoeken of een vriendin echt zelfmoord heeft gepleegd of dat het toch een moord is. De extra thema’s die aan bod komen zijn echter zo heftig dat ik het niet meer klakkeloos zou meegeven. Dit komt vooral omdat geen van de thema’s ook echt aangepakt, verholpen of verwerkt wordt en dat vind ik best kwalijk, zeker bij kindermisbruik of verkrachting. Zoiets heeft niks in een boek te zoeken als het geen functie heeft.
Wat vind jij: horen dit soort thema’s in young adult boeken thuis?
Ik ben het helemaal met je eens dat je dit soort heftige thema’s niet zomaar in een young adult moet stoppen. Zeker als het er zoveel zijn! Het is goed dat dit soort heftige thema’s besproken worden in young adult boeken maar het moet wel een functie hebben, en het liefst zie ik ook dat je leert hoe je er mee om zou kunnen gaan