Rollenspellen

Vroeger, toen ik helemaal fan werd van Harry Potter, begonnen ook mijn ervaringen met rollenspellen. Uren lang typte ik verhalen met andere mensen. Mensen die ik niet meer spreek, maar ook mensen waar ik nog steeds contact mee heb. Zo leuk!

Op den duur vertrok iedereen echter van die Harry Potter rollenspellen en ging z’n eigen weg. Oh wat vond ik dat toch jammer.. want zo raakte ik al mijn karakters een beetje kwijt. Een deeltje van mij. En plots had ik nog maar weinig te doen.

Gelukkig bleef ik zo nu en dan rollenspellen met mensen spelen, en toen klasgenootjes met het idee kwamen om Dungeons and Dragons te gaan spelen, stond ik vooraan in de rij. En ik heb er nog steeds geen genoeg van, waardoor ik nu ook met een ander groepje meedoe. Ik doe zo mee met verhalen, ook al weet ik amper wat af van het achterliggende verhaal. Kom maar op. Ik lust ze rauw.

Geef mij lekker een verhaal en laat me wegdromen. Ik spring in die andere wereld alsof het niets is. Een soort tweede thuis. En acteren? Dat kan ik niet eens.. Maar maakt dat uit? Het gaat er alleen maar om dat jij en de andere plezier hebben. Net zoals het schrijven van die verhalen. Als iedereen plezier heeft, maakt het niet uit als de een wat minder lekker schrijft als de ander. Je doet het samen. Samen maak je een verhaal, uniek of juist gebaseerd op iets anders. Niks is te gek.  Fantasie is wat een mens gelukkig kan maken.