Aantal pagina's: 300
ISBN: 9789022328439
Uitgave: Paperback
Goodreads
Angela is geen feestbeest, ze gaat zelden uit. Maar zoete mixdrankjes en likeur gaan er wel vlot in. De hele dag door verlangt ze naar drank. Haar ouders en docenten op school hebben niets in de gaten. En als niemand het merkt, dan maakt het toch niets uit? Angela speelt het slim en heeft zo haar trucjes om haar drankgebruik geheim te houden. Ze is ervan overtuigd dat ze gemakkelijk kan stoppen. Maar waarom zou ze? Ze voelt zich er goed door, zelfverzekerd en blij. Langzaam maar zeker echter neemt haar probleem als een sluipmoordenaar bezit van haar. Als Angela in een ambulance wordt afgevoerd met een alcoholvergiftiging, staat de wereld even stil.
Iedereen die afgelopen november naar het Best of YA event ging, ontving een goodiebag met maar liefst twee boeken. Een daarvan was het boek ‘Promille‘ van Heleen Vreeswijk. Ik herinner me dat ik jaren terug een aantal boeken van haar las en ook in 2014 las ik een tweetal van haar boek. Stiekem vond ik ze toch wel interessant, dus ik besloot Promille ook ‘even mee te pakken’ in mijn belachelijke voornemen om mijn TBR zo veel mogelijk in te korten in januari.
Promille draait voornamelijk over alcohol en hoe je als kind te maken kunt krijgen met een verslaving; door groepsdruk, schoolstress of een avontuurtje. Net als bij Helen’s andere boeken begin je met een schokkende gebeurtenis, waarna je terug in de tijd springt en de aanloop tot die gebeurtenis leest. Aan de ene kant is dat prettig, aan de andere kant verklapt het de climax een beetje. Maar het werkt wel, want wanneer die ene gebeurtenis nou plaatsvind en wat er aan vooraf gaat, dat weet je natuurlijk nog niet!
Wat ik goed vind aan Helen’s boeken is dat er ook hints worden gegeven naar andere boeken. Dit maakt het toch als een soort geheel en ik vond het prettig dat ik op zo’n manier meer een band krijg met de personages. Wel vond ik dat er soms net iets te veel focus lag op drugs. Er gebeuren met Angela heel wat extreme dingen – die op waarheid zijn gebaseerd – maar soms voelt het zo onrealistisch. Misschien maakt juist die schok dat het toch echt is, het verhaal zo sterk.
Ergens kreeg ik een heel erg benauwd gevoel tijdens het lezen. Door Angela. Ik kon als het ware meevoelen met haar ouders hoe het zou moeten zijn als je kind dit doormaakt. Ik ben geen moeder (maar hoop dit ooit wel te worden), en als dit zou gebeuren… Oh… Dan zou ik zo erg instorten!
Van alle boeken die ik tot nu toe van Helen heb gelezen, vond ik Promille denk ik net iets minder goed. Het is nog steeds een erg aangrijpend verhaal wat erg goed past bij jongeren, maar ik kreeg er vooral een heel naar gevoel bij. De andere verhalen vond ik net wat pakkender op een andere manier; maar toch is het een goed verhaal. Zeker voor iemand die normaal allemaal fantasyverhalen leest, is dit af en toe een welkome afwisseling.
Ik heb zelf altijd wat moeite met de boeken van Helen Vreeswijk, ik ben er twee keer in begonnen maar de verhalen konden mij niet pakken.