Pandemonium Serie: Delirium #2 Andere boeken in deze serie: Delirium
| 1 maart 2012
Aantal pagina's: 329
ISBN: 9781444722925
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Lena is pushing aside the memory of her nightmare, pushing aside thoughts of Alex, pushing aside thoughts of Hana and her old school, push, push, push, like Raven taught her to do. Her old life is dead. But the old Lena is dead too. She is buried, left beyond a fence, behind a wall of smoke and flame.
En dit vond ik…
Toen ik een nieuw boek moest uitzoeken van mijn TBR stapel koos ik in eerste instantie ‘de dromers‘ deel 1, maar daar kwam ik niet zo goed doorheen dus trok ik meteen Pandemonium van de stapel. Ik had zo genoten van deel 1 dat ik eigenlijk niet kon wachten om verder te lezen over Lena.
Allereerst is de cover van het boek was ik heb echt prachtig. Het is een omslagcover om een knaloranje hardcover, maar er zijn overal glimmende sterretjes.. Gewoon super sfeervol. Haha, ik hou wel van mooie kaften en toen ik deze zag op het boekenfestijn kon ik het niet laten om hem mee te nemen, ook al had ik deel 1 toen nog niet!
Anyway, terug naar de inhoud. Ik vind dat het qua verhaal opeens wel een heel andere wending heeft genomen. Waar Delirium gewoon in het heden wordt geschreven en vooral over de liefde gaat, wissel je in Pandemonium af tussen heden en verleden. Dit geeft wel een extra dynamiek aan het verhaal en geeft het ook ontzettend veel actie, maar zeker tegen het einde miste ik een groot gedeelte van het verleden voor mijn gevoel. Maar zo storend was dat nou ook weer niet. Stiekem hoop ik dat dit verder gaat in deel 3, maar dat is nog even afwachten natuurlijk.
Ik vind Lena in dit deel echt, maar dan ook een powergirl. In vele YA boeken merk je dat meisjes zich vaak verliezen in de liefde, maar bij Lena merk je daar niet zo veel van. Ze doet alles om te overleven en dat vind ik echt ontzettend knap.
Wel vond ik haar relatie met Julien een beetje voorspelbaar, zo ook het einde, maar he, je kan toch niet alles hebben?
Ook de nieuwe karakters, zoals Raven vond ik ontzettend fijn om te lezen. Hoewel er niet echt duidelijk wordt beschreven wie de mensen in de Wild zijn, hoe oud ze zijn e.d., krijg je er toch automatisch een beeld bij. Ik mocht Raven meteen al, ondanks haar bazige houding… Onder dat masker is ze ontzettend zorgzaam en wil ze iedereen beschermen. Daar hou ik wel van, als een personage dat heeft!
Sarah vond ik gewoon een schatje, op een of andere manier.
Wat ik heel erg knap vind is hoe Lauren de gedachtegang en emoties van haar personages beschrijft. Ze zijn ontzettend realistisch, ook bijvoorbeeld hoe Lena terugdenkt aan Hana. Menig schrijver laten dat soort dingen achterwege, maar door het juist wel te doen, worden de personages meer van vlees en bloed. Het is gewoon zo realistisch dat de rillingen soms over mijn lijf gingen.
Net zoals bij de Hunger Games is dit zo’n serie waarbij je jezelf afvraagt ‘wat als dit echt zou gebeuren?’ en in mijn ogen, als je dat gevoel als schrijver weet over te brengen, ben je echt heel goed.
Ik zou Pandemonium graag als een film willen, zien want zeker qua actie is het een bere geschikt verhaal. Ik kijk nu ontzettend uit naar deel 3, maar voordat ik die in mijn handen weet te krijgen, moet ik me maar vermaken met andere goede boeken!
Het is voor mij al een tijdje geleden dat ik dit deel gelezen heb, maar ik kan me goed voorstellen wat je bedoelt met die sprongen tussen heden en verleden. Daar moest ik ook aan wennen.
Ik lees nu trouwens deel drie.
Ik ben wel erg benieuwd naar het vervolg, maar ik moet nog een tijdje wachten voordat ik deel 3 kan lezen.
As luck would have it for me, 2 guys during the group beat me to
it, leaving just myself and the only one that realized something about doing work out correctly at that time.
Also visit my web site … dumbbell sets