Overdosis door Patricia Bonilla Ook door deze auteur: De zon achterna
Uitgever: Zilverbron | September 2016
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 199
ISBN: 9789463080620
Uitgave: Paperback
Goodreads
In dit spannende vervolg op Verslaving worden de grenzen van Liam en de anderen verlegd.
De Heksenjagers openen een jacht op hen en de oorlog tussen Goed en Kwaad kan ieder moment uitbreken. Maar dat zijn niet eens Liams grootste zorgen.
Er loert een enorm gevaar en het lijkt alsof hij de enige is die dat kan tegenhouden.
Ik ken Patricia al best wel lang en las haar eerste boek vrij snel nadat het uitkwam. Ook Verslaving, haar nieuwe serie, las ik vrij vlot na verschijningsdatum. Het vervolg Overdosis ontglipte me echter een beetje. En dat terwijl ik gewoon met een quote achterop sta! Ik kwam het boek tegen in de bieb en besloot het meteen mee te nemen. Het eerste wat mij opviel? Wat is hij dun in vergelijking met deel één!
Jesmee ligt na het gevecht in coma en Liam en de anderen staan voor het blok; de heksenjagers maken jacht op hen en komen steeds dichterbij. Jesmee moet haar plaats in de wereld leren kennen en bedenken hoe ze hier mee om wil gaan. Liam is de sleutel.
Ik ben altijd een beetje huiverig als het tweede deel plots een stuk dunner is dan het eerste boek. Moest het af? Was er eigenlijk niet veel verhaal meer over? Allerlei doemscenario’s vliegen door mijn hoofd.
In het geval van Overdosis vond ik die gedachten soms niet geheel onterecht. In het kort vond ik het boek vrij vlak en ook vrij kort. Toen ik op de helft van het boek zat, besefte ik me dat ik ergens het gevoel had alsof het een grote lange scènes is die werd beschreven, terwijl er toch best wat tijd overheen gaat.
Patricia heeft een ontzettend vlot boek geschreven met hier en daar een interessante twist (in mijn ogen had ze daar meer mee kunnen doen), maar dit alles komt vrij laat op gang. Toen ik dacht dat ik wist waar de climax heen zou gaan, werd dat vrij snel weer laten varen. Zonde, want het boek heeft wel potentie en interessante stukken.
Ook was het weer wennen aan al die verschillende personages. Ik raad het eigenlijk aan de boeken snel achter elkaar te lezen. Op deze wijze heb je er minder moeite mee. Vooral omdat er – doordat het een dun boek is dat haast naar het einde lijkt te worden gejaagd – weinig opvallende verschillen tussen de personages zijn. Er is geen ruimte tot groei en tot ontluiking en dat is zonde. Het voelde te gehaast voor mij, alsof het af moest. Dit komt de leesbeleving niet ten gunste.
Ik had gehoopt dat ik net als in het eerste deel weer helemaal verslaafd zou raken, maar helaas bleef dit uit. Het is niet zo dat ik het een heel stom boek vond wat je echt over moet slaan, maar het is meer dan ik er meer van had gehoopt. Meer ontwikkelingen, meer plotlijnen en bovenal een sterkere climax. Voor mij bleef het allemaal vrij vlak en waren er weinig uitschieters in de spanningsboog. Ik ben wel benieuwd of dit verhaal nog een verder staartje zal krijgen en hoe dit dan zal zijn.
Overdosis was voor mij geen verslaving, helaas.
Ik ben eigenlijk een beetje afgekickt van mijn Verslaving. Flauwe grap, sorry. Hoewel ik het idee van goed en kwaad nog steeds erg sterk vind en zeker goed verwerkt in het verhaal, vond ik dit gene sterk vervolg. Ik miste een ontwikkeling, kwam niet goed in het verhaal en vond het jammer dat bepaalde vondsten niet werden aangegrepen.
Geef een reactie