Andere boeken in deze serie: Crossed
| november 2010
Aantal pagina's: 287
ISBN: 9789047703198
Uitgave: Paperback
Goodreads
''Ik vind dat mensen moeten kunnen kiezen wie hun Match wordt'', zeg ik zwak.
''Hoe ver moet dat gaan, Cassia?'' Haar stem klinkt kalm en redelijk. ''Straks vind je nog dat mensen ook moeten kunnen kiezen hoeveel kinderen ze krijgen, of waar ze willen wonen. Of wanneer ze willen sterven''.In de Unie is alles zo geregeld dat de inwoners nauwelijks hoeven na te denken en een gelukkig leven kunnen leiden onder het toeziend oog van de Autoriteiten.
Cassia heeft nooit vraagtekens geplaatst bij de keuzes die voor haar worden gemaakt: van de gedichten die ze mag lezen tot de man met wie ze zal trouwen. Maar dan gaat er iets mis...
De perfecte Unie maakt een fout, met grote gevolgen voor het leven van Cassia. Opeens blijkt de Unie helemaal niet zo veilig en onschuldig te zijn - en de Autoriteiten zijn niet gediend van kritische onderdanen.Een zinderende verontrustende toekomstroman,
Meeslepend, indringend en onvergetelijk,
Matched laat je niet meer los.
Matched is zo’n boek waar ik echt van allerlei kanten allerlei verschillende meningen hoor. De een vind hem echt mega tof, de ander heeft zoiets van: meh. Saai. Ik was ondertussen wel benieuwd geworden, maar kwam het boek eigenlijk nooit ergens tegen. Tot een paar maanden (oeps) terug in de kringloopwinkel. Helemaal nieuw en ongelezen en ik mocht hem voor €2,50 adopteren. Zodoende. Eigenlijk weet ik niet zo goed waarom ik zou lang heb gewacht heb voordat ik dit boek een plekje vooraan mijn ‘leesplank’rij gunde. Misschien waren juist die twijfels van anderen wel een reden daartoe, maar nu mag ik mijn mening daar eindelijk aan toevoegen.
Ergens snap ik die ‘meh, saai’ namelijk wel. Het is nou niet zo dat dit dystopische verhaal net zo spannend en bloedstollend is als bijvoorbeeld Inwijding of net zulke dramatische koppelacties als in The Chemical Garden. Het voelt allemaal heel gewoontjes. Cassia (weer zo’n cas-naam) heeft wel haar twijfels, maar uit die heel erg oppervlakkig en nou niet bepaald kick-ass als andere meiden wiens wereld ik hem mogen beleven. Echter vind ik wel dat de opzet van de wereld die Ally Condie heeft opgezet erg goed doordacht aanvoelt. Zo’n maatschappij waar de rillingen over je rug door gaan lopen.
Het verloop van het verhaal zelf vond ik af en toe behoorlijk cliché. Dat die ene jongen haar match zou zijn, en dat een andere er het roet in zou gaan gooien (tevens een erg mysterieuze jongen met een bijzonder verleden) is behoorlijk voorspelbaar… Evenals de rollen die ieder karakter uiteindelijk in gaat vullen. Mijn favorieten? Opa en Cassia’s moeder. Verder miste ik vooral de actie. De bloedstollende spanning die dit boek in een ware pageturner hadden kunnen veranderen.
Desalniettemin vond ik het wel een leuk boek om te lezen en heb ik er wel van genoten. Want aan de andere kant is het ook wel weer verfrissend om een iets kalmer dystopische Young Adult te lezen. Het heeft me dan ook wel nieuwsgierig gemaakt naar deel 2 e n 3. Deel drie is als het goed is net verschenen in het Nederlands, dus met een beetje mazzel kan ik over een niet al te ruime tijd gewoon verder lezen (moet ik wel de boeken zie te scoren, maar a la).
Kortom: Matched zit goed in elkaar en heeft een prettige opvolging van gebeurtenissen. Het is weliswaar niet een boek vol spanning en sensatie, maar vrij kalm. Er zitten – ondanks wat voorspellende elementen – toch wat verrassingen in die mij enthousiast hebben gemaakt de andere boeken ook te gaan lezen. En dat is en goed teken!
Ik vind het een geweldig boek! Ik heb nu net het derde deel mee genomen uit de bieb, Reached en ik ben zoooo benieuwd!!! 😀
Ik hoop dat je het tweede en derde deel ook nog gaat lezen, want ik vind het steeds beter worden. En denk dat deel drie nog bter is.
Ik ga ze zeker nog eens lezen, wees maar niet bang 😉
Ik heb Matched gelezen, en ik vond de schrijfstijl vooral slaapverwekkend. Ik houd ontzettend van boeken met een poëtische schrijfstijl, maar deze… pakte me gewoon niet. En dat kwam denk ik ook door de o zo aanwezige spanning. Jammer, maar ben wel benieuwd naar het vervolg.
Wat jammer, Daan!
Ik heb het eerste boek jaren geleden gelezen toen het verscheen.
Voor mij was het één van de eerste dystopia-boeken die ik las (voor Divergent en Hongerspelen) en er ging een nieuwe wereld open.
Wat ik vooral goed vond aan het boek was hoe alles geregeld werd voor de mensen. Ze mochten zelfs niet eens kiezen wat ze aten, maar het werd hen elke dag geleverd.
Ally Condie heeft haar wereld heel erg uitgedacht en ik mag er niet aan denken dat we maar 100 gedichten kennen of 100 schilderijen of nooit chocolade mogen eten!
Het 2e boek vond ik iets minder, maar ik ben toch nieuwsgierig naar het laatste boek 🙂
Dat vind ik ook heel goed uitgedacht!
vond het een leuke trilogie en heb ze met veel plezier gelezen.