Leviathan door Natascha van Limpt Ook door deze auteur: Schaduwen der Verdoemenis
Uitgever: Zilverspoor | September 2021
Genres: Fantasy, Young Adult
Aantal pagina's: 375
ISBN: 9789463084147
Uitgave: eBook
Source: Recensie-exemplaar
Goodreads
Fyeckes wereld stort in wanneer ze wees wordt. Lange dagen volgen waarin ze de draad niet weet op te pakken. Het tij keert als haar dood gewaande broer terugkeert. Hij neemt haar mee naar zijn schip en belooft haar een mooie toekomst. Op het moment dat Fyecke ontdekt dat ze onder de zwarte vlag varen, krijgt ze de schrik van haar leven.
Op het schip is ze omringd door goddeloze mannen en voelt ze zich onveilig en onbegrepen. Het kost haar moeite om aan haar nieuwe leven te wennen. Iedereen lijkt tegen haar te liegen, zelfs haar broer. Midden op zee kan ze echter nergens naartoe…
Een tijd terug werd ik door Natascha van Limpt benaderd of ik mee wilde doen met de blogtour rondom haar nieuwe boek Leviathan. Helaas liep het uiteindelijk een beetje anders dan verwacht en liep het boek vertraging op. Nu was ik zelf ook niet de snelste, maar eindelijk heb ik het boek uit. Daarna heb ik een tijdje moeten broeden op wat ik nou écht van het boek vond.
Als Fyeckes vader overlijdt, stort haar wereld in. Nu heeft ze niemand meer. Tot haar dood gewaande broer opeens voor haar neus staat. Hij neemt haar mee met mooie praatjes en grote dromen, dus als Fyecke ziet dat hij een piraat is, raakt ze volledig in paniek. Op het schip hebben niet alle mannen het beste met haar voor. Kan Fyecke haar mannetje staan, zo midden op zee?
Het idee van vrouw op schip is natuurlijk niet nieuw, maar gaf me de indruk dat het een fantastisch avontuur zou worden. Ik was reuze benieuwd waar het verhaal heen zou gaan. Fyecke maakt kennis met een aantal kleurrijke figuren waar ik meteen benieuwd naar was: waarom zaten zij op het schip? Welke dromen hadden ze? De personages snakte naar meer, maar niet elk personage kreeg de kans dat te laten zien. Dat vond ik enerzijds jammer, anderzijds bracht het wel een bepaalde dynamiek. Ik vond het gemakkelijk om mijn aandacht bij het boek te houden en ik pakte mijn ereader vaker op dan menig ander boek voor het slapengaan.
Maar… Er was niet echt een plot? Het boek ging weliswaar over Fyecke die een nieuw leven op probeert te bouwen in een lastige situatie, meer dan dat gebeurde er niet. We gingen van verlies naar verlies en steeds dacht ik: nu gaat het komen, nu krijgen we een rode draad. Tegen het einde – met nog zo’n 40 pagina’s te gaan – wordt er gehint naar een zinderende ontknoping. Maar voor mij viel deze tegen. Behalve varen en de dreiging van mannen en wat leugens, was er eigenlijk niet echt sprake van vooruitgang. En dat terwijl ik Leviathan met plezier aan het lezen was.
Ik vond Leviathan daarom een verwarrend boek. Ik kreeg de indruk dat er een plotlijn ontbrak. Een plotlijn die het boek episch kon maken. Daarnaast vond ik bepaalde handelingen en details soms net te modern. Zoals het elastiekje in Rogier’s haar.
Ondanks dat ik het verhaal wat vond missen, is de schrijfstijl van Van Limpt vloeiend en vlot. Het is meeslepend geschreven en wist mijn aandacht vast te houden. Dus mocht je zin hebben in een verhaal op zee, dan wil je dit boek niet missen!
Geef een reactie