Dit laaiende vuur door Estelle Laure Uitgever: Querido | Augustus 2016
Genres: Young Adult, Contemporary, Romantiek
Aantal pagina's: 288
ISBN: 9789045119601
Uitgave: Paperback
Goodreads
In de perfecte filmversie van mijn leven is dit het moment waarop hij me vastpakt, naar zich toe draait en kust. Maar hij heeft een vriendin. Iemand van wie hij houdt. Iemand anders dan ik.
Als haar moeder verdwijnt staat de 17-jarige Lucille er plotseling alleen voor. Ze moet voor haar kleine zusje zorgen, een
bijbaan nemen om de rekeningen te kunnen betalen, huiswerk doen en het huishouden…
Op het moment dat alles om haar heen uit elkaar valt, wordt Lucille hartstochtelijk verliefd. En dan uitgerekend op degene op wie ze niet verliefd mág worden.
Dit laaiende vuur wist me aan te spreken vanwege de titel en de kleuren op de omslag. Ondanks dat het slechts wat kleuren zijn, wist ik meteen dat dit een heel fotogeniek boek zou zijn. Maar ja, een boek staat of valt natuurlijk niet door de omslag; het gaat om de inhoud. Ik ben niet echt een contemporary lezen; wist dit boek me dan toch te overtuigen?
Lucille is 17 en heeft een jonger zusje. En haar moeder is plots verdwenen. Lucille besluit dat zij dus echt niet zal opgeven en besluit de taak van hoofd van het huishouden op zich te nemen; werken, school en zorgen voor haar zusje. Maar zo makkelijk is dat niet, vooral als je niet wilt dat anderen het weten. En dan heb je ook nog eens die jongen. Die onbereikbare jongen.
Als er een ‘dit is het meest dramatische boek van het jaar’ prijs zou bestaan, dan zou Dit laaiende vuur daar zeker kans op maken. Want in de 288 pagina’s gebeurd een hele hoop en bij veel dingen vraag ik me af of het echt nodig is. Het is net alsof alles extra dramatisch wordt gemaakt om het verhaal maar te dragen. En dat terwijl het al heel interessant is hoe Lucille zich inzet om de rol van haar moeder over te nemen. Meer had het boek niet nodig, toch?
Eerlijk is eerlijk het boek las ontzettend vlot en alle dramatiek zorgde ervoor dat het boek las als een soort soap. Popcorn erbij en lezen maar, in mijn hoofd dan. Alle drama rondom de jongen en ook nog eens dat wat er met Eden gebeurd is.. Aan de ene kant is het allemaal super ontroerend, aan de andere kant is het soms echt te veel. Wel vond ik dat het boek sterk eindigt. Het is vrij open en normaal is dat vervelend, maar in dit geval heb je zelf de ruimte om te verzinnen hoe het verder loopt. Het illustreert tevens mijn gedachten gedurende het lezen; gaan we alle antwoorden wel krijgen?
Dit laaiende vuur roept vragen op en is met vlagen oprecht ontroerend. Toch zorgde de overdaad aan dramatiek er soms ook voor dat ik het niet altijd even serieus kon nemen? Lucille gedraagt zich heel kinderlijk in haar obsessie voor Digby, terwijl ze op andere vlakken mega volwassen is. De logica? Het is er niet.
View Spoiler »Dit laaiende vuur is net een soap; een en al overdreven dramatiek.
De romance in Dit laaiende vuur is lauw en maakte geen vuur in me los, maar Lucille’s inzet op haar zusje een thuis te kunnen bieden, dat vond ik erg sterk. Een vermakelijk en vlot lezend boek.
Ik krijg bij het zien van cover meteen zin om deze tegaan lezen!