Illustrator: Didier Poli
Serie: Kind van het onweer
Uitgever: Dedalus | 2012
Genres: Fantasy, Graphic Novel
Aantal pagina's: 48
ISBN: 9789088100093
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Hij is het die ter wereld kwam, uit de as van zijn neergebliksemde moeder.Hij is het die in zijn hand een steen draagt, zo rood en glinsterend als het verse bloed van een offerdier.Hij is het die spreekt met wolken zwanger van een nakende storm, en met de zwarte hemel van een eindeloze nacht.Hij is het kind van het onweer.
Zo nu en dan kan ik er intens van genieten om een verhaal in een ander medium te beleven. Ik ben dan ook van mening dat graphic novels – of dit nu strips, manga’s of beeldverhalen zijn – ook prima als boek kan dienen en mag meetellen als volwaardig boek. Sommige verhalen lenen zich namelijk veel beter als beeldverhaal. Ik ben vooral fan van strips waarin engelen, de Kelten of een andere vorm van fantasy een grote rol speelt. Toen ik de eerste drie delen van de Kind van het onweer serie bij de bieb tegenkwam, besloot ik ze meteen mee te nemen. Het verhaal van Manuel Bichebois en de tekeningen van Didier Poli spraken me erg aan.
Laith wordt als baby gevonden en geadopteerd door de kinderloze jager Coetir. Ondanks dat hij opgroeit als volwaardig lid van het dorp, is er toch wat vreemds met hem; zodra het onweert, krijg hij verschrikkelijke aanvallen en gebeuren er zo nu en dan vreemde dingen. En dan komt zijn ware aard naar boven en lijken meerdere mensen opeens interesse in hem te hebben.
Het eerste boek is duidelijk een introductie, maar dat bevalt prima. Alles wordt op zo’n heldere manier verteld en duidelijk gemaakt dat het heel goed te volgen blijft. Een van mijn struikelblokken bij veel strips is dat het te snel hak op de tak gaat, waardoor je als lezen eerder het spoort bijster raakt. Bichebois heeft het scenario erg duidelijk neergezet en de illustraties van Poli hebben dit op hele sterke wijze weten te ondersteunen.
Daarnaast zitten de tekeningen vol sfeer en blijft de kwaliteit gedurende de eerste drie delen prima gewaarborgd. Ook zijn de personages herkenbaar en blijven ze allen een rol spelen. Er is hierbij maar weinig sprake van opvulling. Zoals ik al zei; het blijft allemaal heel duidelijk en gericht. Ik hou daar van, want zo kan ik extra genieten van het fraaie tekenwerk. Ook het inkleurwerk is erg passend en sfeervol.
Ik ben erg tevreden over deze reeks. De eerste drie delen vormen samen een soort trilogie en vanaf dan heet de serie anders, maar ik weet niet of het vierde deel ook daadwerkelijk in het Nederlands is verschenen. Gelukkig voelt het boek toch aardig alsof er een bepaalde afronding heeft plaatsgevonden. Niet dat ik niet verder wil, integendeel!
Het kind van het onweer is een waar lust voor het oog!
Het kind van het onweer is een fijne, duidelijke en mooi getekende serie vol geschiedenis, cultuur en spanning. Ik heb de boeken met veel plezier gelezen en ben weer helemaal enthousiast gemaakt om weer vaker een stripboek op te pakken. Gelukkig heb ik er al een aantal in de bieb zien liggen die ik graag wil lezen, waaronder een paar prachtig geïllustreerde waar ik al een paar jaar op aas.
Geef een reactie