Of je nu een schrijver van boeken bent of van blogs; een van de dingen waar fans gelukkig van worden is wanneer een auteur reageert op een berichtje. (Oké, ik ga er nu wel van uit dat een blogger ook fans kan hebben, vergeef me). Hoe tof is het om gezien/erkent te worden door iemand waar je tegenop kijkt? Heel vet. En daarom vind ik een van de tofste dingen van bloggen jullie reacties.
Want ik vind jullie lezers fantastisch.
In deze blogpost wil ik weer wat tips geven voor andere bloggers, maar ook mijn waardering uitspreken voor lezers; of ze nu reageren of niet. Ik wil vertellen waarom het zo tof is om reacties te krijgen.
Reacties krijgen is het beste ooit want…
Zo zie je dat je blogposts echt gelezen worden. Cijfertjes zeggen wel iets, maar niet alles. Pas als ik een reactie krijg denk ik: “Yes, mensen hebben mijn stukje echt gelezen. Ik heb iets nuttigs geschreven!”
Yes! Ik schreef wat nuttigs!
Of reacties nu uitgelokt worden, of het nu een reactie is van 2 of van 100 woorden; of de reageerder het nou met je eens is of totaal niet, iemand heeft de moeite genomen om te reageren op iets wat jij geschreven hebt. Ik vind dat machtig prachtig mooi, want ik voel me daardoor gewaardeerd. Heeft dat met ego te maken? Misschien wel. Ik vind het gewoon leuk om van jullie te horen, als ik weer een dag “alleen” aan het werk ben geweest.
Bedankt dus, allemaal!
Maar reacties uitdelen is ook nuttig als je zelf een blog hebt
Mensen zijn gevoelig voor linkjes. Toffe en nuttige reacties geplaatst door een andere blogger, maken het dat ik vrijwel altijd wel even doorklik om een kijkje te nemen. Dit geldt ook voor bezoekers. Voortkomend uit mijn blogpost over het promoten van je boekenblog als een baas, wil ik nogmaals onderstrepen dat het achterlaten van reacties op andere blogs een positieve uitwerking kan hebben op jouw bezoekersaantallen.
Veel bloggers kennen elkaar en laten reacties bij elkaar achter, want ze weten hoe fijn het is om te horen dat iemand je bericht heeft gelezen, maar ook om een soort blogkring op te zetten.
Laat nuttige reacties achter met jouw kijk op het onderwerp of schrijf er een reagerende blogpost over (ook kei leuk!), lok reacties uit door onderaan je blogposts naar de meningen van anderen te vragen en misschien wel het meest belangrijk: kijk geregeld in je spambox om te kijken of er niet perongeluk iemand in de spambox terecht is gekomen. Als jouw reacties nooit verschijnen, dan zal je ook sneller stoppen met reageren. Right?
Reageren op reacties
Ok. Lezers en bloggers hebben reacties bij je achtergelaten, en dan? Ik vind het erg belangrijk om daar weer op te reageren. Bijvoorbeeld door een vraag te beantwoorden of om commentaar te leveren. Meer dan eens hoorde ik van bloggers dat ze dat nooit doen. Waarom zou je als lezer nog een reactie achterlaten, als de blogger in kwestie toch nooit reageert. Eenrichtingsverkeer mensen, terwijl er volop ruimte is voor verkeer van twee kanten. Ik ga juist graag met mijn lezers in gesprek (op mijn blog, op facebook, op twitter, op instagram, in het echt etc.) omdat ik mezelf graag tussen mijn lezers wil begeven. Ik wil het liefst gezellig met ze gaan picknicken om te kletsen over boeken en bloggen.
Niet dat ik wil zeggen dat je nu op elke reactie een reactie moet plaatsen, maar het zou wel een positieve indruk achter kunnen laten.
En dan nu het ‘echte’ werk
We hebben het gehad over reageren op reacties, reacties in het algemeen, social media… Maar dan komt het enge; events. Events met andere bloggers (bijvoorbeeld bij een uitgever), of een groot event als YALFest. En de kans dat je herkend wordt bestaat.
ENG! ABORT ABORT ABORT MISSION.
Nee. Stop.
Wij boekennerds zijn vaak heel lieve en open mensen die het helemaal snappen wanneer je een beetje introvert bent. Of, zoals mijn collega’s van de bibliotheek het zouden omschrijven:
We lezen allemaal graag boeken en hebben daar liefde voor, en dan moeten we opeens omgaan met mensen.
Ja. En omdat je bij events vaak omgeven bent met liefhebbers van boeken, zullen ze je heus niet bijten.
Ik vond het vroeger ook doodeng, dat ik herkend zou kunnen worden. Met een flinke bos krullen, maatje xxl en een grote mond wat meningen betreft, heb ik ondertussen geaccepteerd dat mensen gemakkelijk weten wie ik ben. En nu vind ik dat alleen maar leuk (#fame) omdat ik zo mijn passie kan delen.
Grapje, soms ben ik mega nerveus.. Vooral als ik ergens alleen naar toe ga.
Tuurlijk is het soms een beetje ongemakkelijk (zoals herkend worden in de bus als je net doodmoe van vakantie komt) en soms kost het ook veel energie. Maar uiteindelijk levert het me op de lange termijn allemaal maar positieve energie op.
Dankzij mijn interactie leerden uitgevers mij kennen en heb ik boeken mogen illustreren. Dankzij jullie zijn mijn kaarsen een succes. Ik ben jullie zo ontzettend dankbaar.
En daarom neem ik me keer op keer voor om meer interactie met lezers, bloggers en anderen aan te gaan. Want het is fantastisch. Ik heb mijn beste vriendinnetjes op deze manier leren kennen en zij zijn me goud waard. En jullie? Jullie wil ik ook leren kennen.
Wanneer gaan wij een keertje lekker kletsen over boeken?
Wanneer … Ben je op Keltfest? 😉
Vroegah (zei de ouwe hier) was het nog niet normaal om op reacties te reageren. Nu kan ik het bijna niet meer wegdenken; natuurlijk zijn er reacties waarvan ik geen idéé heb hoe ik erop moet reageren, maar vaak is het juist leuk om dat wel te doen.
En echt he? Reacties zijn zo supertof!
Wanneer is keltfest dit jaar ook al weer? Ooit gaan we!
Wat een leuke, positieve blogpost! ? Niks is leuker dan een reactie op wat je geschreven hebt, ik ben dan ook altijd erg enthousiast als dat mailtje komt met de melding dat iemand een reactie achtergelaten heeft.
Ik weet dat we elkaar eigenlijk niet kennen, maar als je bij YALfest bent, kom ik graag gezellig met je babbelen!
Leuk! Ik sta bij de Letters & Lights stand!
Wat een mooi stuk heb je geschreven! Ik ben het helemaal met je eens. Ik ben zelf ook vaak heel nerveus als ik ergens naartoe ga, maar eigenlijk zijn we dat allemaal denk ik wel. Uiteindelijk is het vaak reuzegezellig, want zoals je zegt, we zijn allemaal eigenlijk best wel lief! 🙂
Wat een leuk artikel. Ik ben helemaal met je een. Ik ben dan nog maar een baby- Blogger maar elk reactie die ik krijg doet me erg goed. Ik denk dat ik je op YALfeest wel zal zien ?
Leuk artikel! Ik vind het zelf ook altijd heel tof als onder de blog of Facebook post allemaal reacties komen. Zo kom je nog eens wat dingen over je mede bloggers/lezers te weten! Het scheelt dat ik Manon als medeblogger en vriendin aan mijn zijde heb bij events. Die trekt me gewoon overal mee naartoe hahaha!
Zenuwachtig zijn als je ergens in je eentje heengaat, dat snap ik wel! Vaak valt het 100% mee als je er eenmaal bent. Dan denk je: waar heb ik me nu zo druk om gemaakt.. Dat is meestal de vicieuze cirkel waar ik elke keer weer in beland.. Goed dat je het hier benoemt en dat het zo herkenbaar is voor andere bloggers en bezoekers. Dat haalt deel van de spanning al weg, omdat je weet dat je niet de enige bent.
De eerste keer dat ik jou zag Emmy was ik echt onwijs nerveus door al die ”grote” boekbloggers die ik toen zag, mooie tijden #fame. De interactie met lezers vind ik inderdaad een van de leukste dingen van het bloggen! 😀
Haha gekkie.
Dit jaar ga ik voor het eerst naar YALfest en ik vind het best eng, vooral door mijn leeftijd. Al hebben meerdere bloggers me op twitter al duidelijk gemaak,t dat ik me daar niet druk om moet maken. Wie weet zie ik je 1 april in Purmerend, ik weet nog niet zeker of ik kan.
Nog even het volgende evenement (het sprookjesbal) staat voor de deur. Zin in. Meet you there?
Sowieso!
Als je een keer in België bent wil ik graag met je kletsen 😀 of ik moet gewoon eindelijk eens de trein pakken naar een evenement in Nederland haha.. Ik werd overigens deze week nog herkend van mn blog in de trein en dat was stiekem toch wel een beetje awkward, vooral omdat diegene berichtjes bleef sturen in plaats van in het echt hallo te zeggen XD
Hahaha dat moet pas vreemd voelen!
De interactie vind ik echt één van de leukste zaken bij het bloggen. Jammer genoeg is het gewoon niet haalbaar om bij elke gelezen blogpost een berichtje achter te laten. Zo’n binnenkomende reactie maakt mij immers ook steeds blij. Gewoon het feit dat iemand de tijd heeft genomen om een blogpost te lezen én er vervolgens ook nog eens op te reageren beschouw ik als een geweldige eer.
Hey Emmy,
Je kaars van Rhysand ruikt verrukkelijk!
Zo leuk om je een aantal keer te ontmoeten!
Ik wil graag met je kletsen over boeken!
Groetjes Lisette ❤
Interactie is niet alleen belangrijk, het is voornamelijk leuk! Ik merk de laatste tijd dat ik wat meer reacties krijg. Iets minder op mijn blog, maar wel op YouTube en social media. Heel leuk 🙂
Haha, ik vond het volgens mij de eerste keer dat ik jou zag doodeng om je aan te spreken. Maar uiteindelijk zijn we allemaal gewoon mensen en is iedereen supergezellig. En reacties achterlaten op blogs en ontvangen is iets dat ik graag doe, zo houd je het contact gaande. 🙂
Herkend worden waar je het niet verwacht lijkt me wel erg eng. Eng in het oh my gosh ik word daar zo zenuwachtig front van. Ik probeer vanaf het begin op elke reactie weer een comment achter te laten. Voorheen ging ik ook echt naar elke blog daarna toe om ook bij hun nog een reactie achter te laten, maar dat lukt me echt niet meer nu Merijn er is. Af en toen bij bepaalde posts doe ik het nog wel. Als ik tijd over heb.
Leuk artikel! En je vraagt op het einde: “Wanneer gaan wij eens lekker kletsen over boeken?”
Soms reageer ik wel op de blogposts, maar ik kijk dan nooit meer die reacties op míjn reactie terug, waardoor interactie uitblijft.
Als je binnenkort weer een keer een discussie op dinsdag plaats (want daardoor raakte ik een beetje verslaafd aan je blog), dan beloof ik helemaal los te gaan! (Dus, discussie op dinsdag = ik blij!)
[…] ZONENMAAN >> Interactie met je lezers […]