Het licht van Lorelei – Jen Minkman

Het licht van Lorelei door Jen Minkman
Ook door deze auteur: Schaduw van de Tijd
Uitgever: Imagine | Maart 2019
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 462
ISBN: 9789463334679
Uitgave: Paperback
Goodreads

Enna wil meer dan een leven als arm vissersmeisje. Aska wil weg uit het klooster waar ze haar hele leven moet dienen. Melinda gelooft niet meer in de regels van haar volk. Al bijna driehonderd jaar wonen de Angelen en Skylgers samen op Terschelling. De Skylgers zijn de oorspronkelijke bewoners van het eiland, maar De Angelen maken de dienst uit en alleen zij mogen gebruik maken van elektriciteit. Hun heilige Vuur van Brandarius, dat brandt in de vuurtoren in de hoofdstad, houdt de gevaarlijke Sirenes ver weg van het eiland. Zo krijgen de zeemeerminnen geen kans de arme Skylgers en rijke Angelen de zee in te lokken met hun gezang. Maar zijn de Sirenes de Skylgers wel zo vijandig gezind? Kunnen alleen de Angelen elektriciteit opwekken? En wat gebeurt er als het Vuur van Brandarius dooft? Enna, Aska en Melinda zoeken ieder op hun eigen wijze een manier om zich te ontworstelen aan de ijzeren greep van burgemeester Alva en de hooggeplaatste Angelen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot...

Bij het nieuwste Young Adult fonds Imagine, verscheen eind maart het nieuwste boek van Jen Minkman, Het licht van Lorelei. Ik was al erg lang benieuwd naar dit boek, wat wel al eerder in het Engels verscheen. Sirenes, een wereld waarin een deel van het volk onderdrukt wordt en een Waddeneiland met een mythologische twist: dat beloofde weer een fantastische mix te worden. Een mix die ik van Jen gewend ben.

Enna, Aska en Melinda zijn drie totaal verschillende meiden, maar hebben een ding met elkaar gemeen: ze zijn klaar met de huidige situatie van Terschelling. Op Terschelling wonen twee volgen: de Angelen – die alle elektriciteit beheersten – en de Skylers, de oorspronkelijke bewoners van het eiland. De Skylers worden onderdrukt door de Angelen en dat is omdat alleen de Angelen hen kan beschermen tegen de gevaarlijke Sirenes. Daar gebruiken ze het heilige Vuur van Brandarius voor. De vraag is alleen: hoe bloeddorstig zijn de Sirenes eigenlijk? En waarom kunnen Skylers niet hun eigen energie opwekken? Wat als het vuur dooft?

Ik ben dol op verhalen die zich afspelen in onze wereld, maar waar een extra magische of mythologische laag aan is toegevoegd. De setting van Het licht van Lorelei vond ik dan ook meteen fantastisch. Ondanks dat er niet echt een jaartal wordt gegeven, kwam de wereld meteen voor mijn ogen tot leven. Ik vind het fantastisch dat Jen voor een Nederlandse setting heeft gekozen en zich heeft laten beïnvloeden door Friese volksverhalen. Hou ik van!

Het verhaal bestaat uit drie delen: elk van de meiden krijgt er een. Waar ik dit soms storend vind (omdat ik geen afscheid van een personage wil nemen), vond ik het in dit boek erg netjes gedaan. Het verhaal blijft chronologisch en de stukken volgen elkaar op een logisch moment op. Daarnaast is het niet zo dat het verhaal van een personage stopt: het gaat gewoon door vanuit het perspectief van een ander.

De Engelse uitgave bestaat uit een trilogie en die zijn hier in dit boek samengevoegd. Ik vond het dus goed werken: het boek voelde nergens te dik. En geef toe: het is ook wel eens fijn om een compleet verhaal te lezen zonder te hoeven wachten op een vervolg. Er zijn veel te weinig YA standalones!

Hoewel ik het verhaal en de setting echt heel erg leuk vond, zijn er ook wat punten die wat mij betreft net iets beter hadden gekund. Soms vond ik de schrijfstijl (en dan vooral de dialogen) wat stijf en ouderwets overkomen. Het kan zijn dat dit bij de tijd hoort. Hierdoor voelde ik soms enige afstand en had ik soms wat moeite om in het verhaal te komen. Ik denk dat als er soms was gekozen voor een iets hippere spreektaal, jongeren van nu ook eerder interesse in het verhaal zullen hebben.

Ik vind het tof dat het in Nederland afspeelt, ook al voelt het haast als een eigen wereld. Dit vond ik bijzonder en overtuigend. Het is geen zware fantasy en daardoor erg toegankelijk. Het licht van Lorelei las daardoor lekker weg (ook al moest ik er even inkomen). De personages waren ook prima, zij het dat ik niet alle koppels even overtuigend vond. Voor mij waren ze weinig verrassend en misschien ook een beetje te afgedwongen, als jullie begrijpen wat ik bedoel.

Het licht van Lorelei is een geslaagde mix tussen mythologie, liefde en onderdrukking.

Samenvattend ben ik erg enthousiast over deze toegankelijke fantasy van Nederlandse bodem. Het licht van Lorelei is een fantasierijk boek met meerdere lagen. Je kunt je uren vermaken met het boek en hoewel zeemeerminnen uiteindelijk maar een klein onderdeel zijn van het verhaal, is het verhaal des te interessanter.