Het Hart van de Adelaar – Emmelie Arents

Het hart van de adelaar door Emmelie Arents
Ook door deze auteur: De woestijndief
Uitgever: Hamley Books | Augustus 2020
Genres: Young Adult, Fantasy
Aantal pagina's: 351
ISBN: 9789463967242
Uitgave: Hardcover
Goodreads

Joana Sky bezit het vermogen om dodelijke wensen uit te spreken, een talent dat in Tuvalon wordt gevreesd en vernietigd.
Wanneer ze ten onrechte wordt veroordeeld voor het uitspreken van een Hartbewerking, gaat ze de doodstraf tegemoet.

Koning Damon heeft echter andere plannen voor het meisje dat in staat is om harten te verpulveren. Ze begrijpt al snel dat haar leven gespaard werd met slechts één doel: het uitroeien van het rebellenleger de Adelaars. De tegenstanders worden sterker, maar Joana’s training aan het hof vormt haar tot het perfecte wapen.

De opdracht van de koning is harteloos: hij beveelt Joana om de Adelaars te vernietigen. Lukt het haar om weerstand te bieden en te overleven zonder haar eigen hart op te offeren?

Ik vind het zo tof dat Hamley Books zo veel YA fantasy van Nederlandse en Vlaamse bodem uitgeeft en we daardoor kennis kunnen maken met de verhalen die onze landgenoten willen en kunnen vertellen. Ik was dan ook heel blij dat ik een exemplaar van Het hart van de adelaar mocht ontvangen, omdat ik heel nieuwsgierig was geworden naar het verhaal.

Joana Sky heeft een gevaarlijk talent: ze kan dodelijke wensen uitspreken. In Tuvalon is dat absoluut verboden en het duurt dan ook niet lang tot ze ervan wordt beschuldigd iemand te hebben betoverd. Haar straf? De dood. Koning Damon heeft echter andere plannen met haar en redt haar leven. Haar nieuwe taak is het rebellenleger, de Adelaars, te stoppen. Maar wat als de Adelaars alle redenen hebben om de koning te willen stoppen?

Er is altijd best wel veel kritiek op fantasy uit het Nederlandstalig gebied. Dat snap ik ergens wel, want wij worden natuurlijk verwend met de beste pareltjes van de buitenlandse markt en staat er niet zo snel meer bij stil dat alleen de topboeken ons weten te bereiken. Ik vind het intens zonde dat Nederlandse en Vlaamse auteurs daardoor bijna geen kans meer krijgen.

Ik begon met vol goede moed aan Het hart van de adelaar. Ik vond het concept van de bewerkers heel tof, evenals dat ze stenen nodig hadden om ook maar iets te kunnen doen. Toch denk ik wel dat de worldbuildig uitgebreider had gekund. Met name met betrekking tot de beschrijving van de personages. Ik had graag meer gelezen over hoe zij alles zag en hoe alles in haar wereld op z’n plaats viel. Ik vond haar qua gedachten en handelen ook niet altijd heel concequent overkomen, waardoor ik soms moeite had me in haar te verplaatsten.

Ondanks dat vrijwel 80% van het verhaal vanuit Joana (of Ana zoals ze wel eens wordt genoemd) wordt beschreven, krijgen we opeens een deel twee – vrij laat in het boek trouwens – waar ook andere personages aan het woord kwamen. Die balans lag voor mij niet helemaal lekker.

Voor de romantici onder ons heb ik genoeg nieuws: er zitten heel wat romantic interest in het boek. Van mij had dit niet perse gehoeven: ik hou niet zo van opgelegde romantiek en vooral niet als daar ook nog eens een liefdesdriehoek uit ontstaat. Joana heeft een vrij tragisch verleden met haar verloofde en ik vond het lastig om te zien dat zij daar verder weinig emotionele schade door lijkt te hebben. + ik vond het meteen lastig om te bepalen hoe oud de hoofdpersoon was.

Qua plot vond ik Het hart van de adelaar leuk: niet heel vernieuwend en een paar wendingen vond ik te voor de hand liggend of niet helemaal logisch, maar niet dusdanig storend dat ik het boek daardoor zou wegleggen. Ik vond het idee van dat mensen bepaald krachten hebben en dat ze daar stenen bij nodig hebben heel tof en ik vond Soren fantastisch. Ook vind ik het een goede keuze dat het een standalone is. Het nadeel is wel dat het einde wat gehaast voelde en de ontknoping wat gemakkelijk leek.

Al met al vond ik Het hart van de adelaar geen verkeerd boek. Het kan zichzelf prima staande houden in de zee van bestaande fantasy en was vermakelijk om te lezen. Meer hebben we niet nodig, toch?