Het Grote Misschien | 15 november 2005 Aantal pagina's: 254
ISBN: 9789056377106
Uitgave: Hardcover
Goodreads
Miles Halter is gefascineerd door 'Beroemde Laatste Woorden' én hij is zijn saaie leventje thuis meer dan zat. Hij schrijft zich in voor een kostschool in Alabama en gaat op zoek naar 'Het Grote Misschien', zoals ook de dichter Rabelais op zijn sterfbed deed. Eenmaal aangekomen op Culver Creed maakt Miles kennis met zijn kamergenoot Chip Martin - de kolonel - en met Alaska Young. Slimme, grappige, mooie, onvoorspelbare, sexy Alaska, voor wie Miles als een blok valt en die hem Het Grote Misschien in katapulteert - Miles ontredderd achterlatend.
Vorige week bleek dat Lilian (Watermelilian) en ik zojuist begonnen waren aan hetzelfde boek: Het grote misschien. En dus besloten we al snel dat we zouden zorgen voor een gezamenlijke recensie. Benieuwd wat wij er van vonden? Lees dan snel verder!
Lilian: Dit boek leende ik van de bibliotheek. Alle boeken van John Green stonden op mijn te-read-list, want The Fault in our Stars vond ik een mooi boek. Het Grote Misschien was het enige boek van John Green dat ik kon vinden in de bibliotheek, dus die ging mee.
Emmy: Bij mij was dit ook het geval. Sinds ik lid ben van de bieb (dus ongeveer een jaar) was ik al op zoek naar de boeken van Green en nu, klats boem, hadden ze er eindelijk eentje liggen. Wat ik vooral leuk vond is dat dit Green’s eerste boek is en ik wel nieuwsgierig was of hij nu al zo’n scherp taalgebruik zou hebben.
Lilian: Normaal geef ik nu een samenvatting van het boek, maar dit keer ga ik dat niet doen. Ik denk niet dat ik het spoilervrij kan houden, want er is één gebeurtenis die erg belangrijk is in het boek. Eigenlijk draait heel het boek daarom heen, en daarom vind ik het lastig een samenvatting te geven. Ga ik dus ook gewoon niet doen.
Emmy: Nogal logisch! En er wordt echt naar die gebeurtenis toegeleefd, dus het zou een beetje zuur zijn het al te verklappen.
Wat vond ik er van?
Lilian: Wat ik natuurlijk wel ga doen, is mijn mening geven. Ik vond dit namelijk echt een mooi verhaal. Daar staat John Green ook wel bekend om, maar na The Fault in our Stars – die door iedereen de hemel in werd geprezen – had ik van de andere boeken van John Green wat minder hoge verwachtingen.
Emmy: Ik ook. Ik had ergens het idee dat TFIOS het meesterwerk zou zijn en de rest leuk, maar niet geweldig. Toch hebben verschillende mensen me dit boek al aangeraden, omdat ze het zo ontzettend goed vonden.
Lilian: John Green heeft een ontzettend fijne en mooie schrijfstijl. Er zitten een aantal mooie quotes in het boek, wat ik sowieso altijd een pluspunt vind. Verder schrijft John Green gewoon heel fijn, geen moeilijke woorden, je leest zijn boeken eigenlijk zo uit.
Emmy: Ja, echt die quotes. Die man is briljant. Ik heb echt zo hard moeten lachen om sommige stukjes. Erg vermakelijk voor mijn omgeving op dat moment.
Lilian: Toch had ik aan het begin even moeite om in het boek te komen. Ik heb eigenlijk geen idee waarom. Misschien doordat ik hiervoor een hoor spannende boeken heb gelezen, en dit boek is niet spannend. Ik denk dat ik daar weer even aan moest wennen.
Emmy: Ik had daar niet zo veel last van, maar het boek heeft inderdaad wel een behoorlijk langzame aanloop. Toch vond ik dit zelf niet storend en vloog ik door het boek heen. Ik kon gewoon niet meer stoppen toen ik er eenmaal inzat. Niet dat het zo mega spannend was, maar meer omdat ik echt helemaal in die wereld was gezogen.
Lilian: Wat ik wel erg mooi vond aan dit boek, is dat de hoofdstukken genoemd zijn naar het aantal dagen voor of na die ene gebeurtenis. Bijvoorbeeld “honderzesentwintig dagen ervoor”. In het begin heb je dus geen idee “waarvoor”. Maar dat maakt dan ook weer dat je door wil lezen: wat is er zo belangrijk dat heel het boek daarom draait?
Emmy: Ik vond dat een erg goede toevoeging, zeker omdat niet het hele boek ervoor afspeelt. Maar dat moeten jullie zelf maar lezen!
Lilian: De personages vond ik ook erg goed beschreven. Vooral de hoofdpersoon, Miles (of Prop, zoals hij door zijn nieuwe vrienden wordt genoemd), vond ik een fijn personage. Hoe hij op sommige dingen reageerde – vooral op de grote gebeurtenis – vond ik wel intrigerend.
Emmy: Ik vond Propje echt een toppertje. Hij blijft zijn eigen ding doen en komt zo heerlijk droog uit de hoek. Hij is zo’n tiener die echt op zoek is naar zijn plaatsje op de wereld en ik houd er wel van als een schrijver dit goed weet uit te werken. Ik vind hem daardoor fijner dan bijvoorbeeld de hoofdpersoon uit De bekentenissen van een muurbloem, die ergens wel overeenkomsten heeft met dit verhaal.
Lilian: Ik geef dit boek dan ook vier hartjes, evenveel als The Fault in our Stars. Het is een mooi boek, en ik zou het ook zeker aanraden!
Emmy: Mijn waardering voor Het grote misschien komt ook op 4 sterren (ja, ik hou het lekker bij sterren). Ik vond het echt een heel erg goed boek en toen ik hem uit had, miste ik de setting die Green geschapen heeft meteen. En dat zegt veel!
Leuk zo’n gezamenlijke recensie! Zo te lezen zijn jullie het wel met elkaar eens, haha 😀
Haha dankje! Is beter dan grote strijd toch? 😛
Dat zou ook best leuk zijn, hahaha!
Misschien de volgende keer? Haha
Dat zou ook wel heel apart zijn ja, als jullie een totaal andere mening zouden hebben :p
leuk zo’n recensie van 2 kanten ben zelf ook enorm benieuwd naar dit boek sta te twijfelen om de box set te kopen in het engels
Ik heb zelf ook de neiging naar die box!
Leuk gedaan meiden! Ik vond het boek ietsje tegenvallen omdat ik denk ik teveel goede dingen had gehoord. Maar John Green heeft inderdaad hele mooie quotes 🙂
Ja dat is zeker een nadeel, als iedereen er al ontzettend lyrisch over is!
Leuk, zo’n multireview! Ik vond dit eigenlijk zijn minst leuke boek.. Maar dat kan er ook mee te maken hebben dat ik het in een drukke week las, en steeds maar even kon lezen, en dat het daarom steeds even duurde voordat ik weer inkwam..
Dat kan inderdaad flink schelen! Ik kon dit boek echt in een keer doorlezen, dus ik zat er echt middenin. Maar dit is ook pas het tweede boek van hem dat ik lees, dus dat speelt misschien ook wel mee!