Het Godinnenoffer (Godinnentest #3) – Aimée Carter

Het Godinnenoffer Serie: Goddess Test #3
| augustus 2014
Aantal pagina's: 320
ISBN: 9789034787620
Uitgave: Paperback
Goodreads

Sommige keuzes zijn onmogelijk te maken...

Kate is eindelijk koningin van de onderwereld, naast Henry, op wie ze nog steeds stapelverliefd is. Maar lang duurt haar geluk niet. Na het verraad van Ava wordt ze door de jaloerse godin Calliope ontvoerd en negen maanden gevangen gehouden. Calliope heeft het op haar ongeboren kind voorzien - en Kate staat machteloos...

Dan bemoeit Kronos zelf zich ermee en plaatst haar voor een verschrikkelijk dilemma. Als Kate zijn geliefde wordt, mag ze haar zoontje houden, maar zal hij evengoed de hele raad, inclusief Henry, ombrengen. Weigert ze, dan zal Kronos álles vernietigen: mensen én goden.

Met het lot van de hele wereld in haar hand moet Kate een manier zien te vinden om Kronos te weerstaan. Zelfs als ze daarvoor de hoogste prijs zal moeten betalen...

Koop ‘Het Godinnenoffer’ hier.

Oh wat was ik blij toen, Het godinnenoffer, het derde en laatste deel van deze trilogie op mijn deurmat viel. Na de cliffhanger in boek 2 kon ik gewoon niet wachten om verder te lezen en uit te vinden hoe het uiteindelijk nou af zou lopen. Ik sloeg het boek open (en miste meteen een boek op de boekenlijst), klaar om te beginnen, en besloot meteen even achterin naar de verklarende namenlijst te kijken hoe het ook al weer zat. Helaas moest ik tenenkrommend toezien hoe die pagina vol met lelijke opmaakfouten zat. Een extra letter, de helft dik gedrukt en de andere helft niet. Dat was ik niet gewend van Harlequin. Toen ik op pagina 44 nog een drukfout tegenkwam voelde ik toch een zware teleurstelling. Dit zou toch niet het hele boek zo doorgaan he? Maar goed, het gaat om het verhaal Emmy, het verhaal!

Waar deel 2 bijzonder spannend was en vol met mooie stukken, vond ik dit boek niet zo lekker lopen. Ik voelde me niet zo lekker tijdens het lezen en wilde een relatief dun en spannend boekje om mijn aandacht even elders te hebben. Ik vond het boek ontzettend traag en vol met overbodig stukken. Hoe vaak is Kate wel niet door dat drijfzand gezakt om te gaan kijken? Op den duur begon het me te vervelen. Ik wilde bloedstollende actie. Ik wilde de frustratie voelen van Kate, de liefde van Henry. ARGH.

Helaas wist het boek pas echt mijn aandacht te krijgen toen de daadwerkelijke eindstrijd losbarstte. Vanaf toen kwamen de personages echt tot leven en rolde Kate in haar nieuwe rol. Ik had graag meer van dat vuur gezien. Meer bijzondere plekken bezocht.. Meer diepgang gehad. Want diepgang, dat ontbrak er een beetje aan. Juist Kate haar nieuwe rol als moeder geeft zo veel mogelijkheden. Het had haar bijvoorbeeld de kracht kunnen geven die godinwaardig is, maar in plaats daarvan voelde ik een rare afstand tussen haar en haar baby. Ik miste haar emotie. Haar lust om te vechten. Pas bij het eind kwam dat dus tevoorschijn. Wat ik wel erg goed vond is het feit dat de band tussen Henry en Kate zo sterk is en niet aan diggelen wordt gegooid (zoals in zo vele YA wel het geval is). Ik waardeer Henry en Kate als ouders enorm en samen staan ze als een huis. Hoe Kate zich dan ook tegen het einde opstelt als waardig Raadslid vind ik fantastisch en een van de sterkste momenten van het boek. Hoe zij en Eros tegenover Zeus staan. Ja, toen wist ze me even omver te blazen.

Nu ik de serie uit heb, ben ik over het algemeen wel tevreden, maar vind ik het toch jammer dat de Goden hun namen hebben aangepast. Eerst vond ik dat wel goed, maar nu stoort het me toch ergens.. Zeker omdat de meesten van hen gewoon met hun luie reet op hun troon in Olympus blijven zitten. Ze hebben dan geen moderne namen nodig.. Sterker nog, ik vind dat ze daarmee afstand doen van hun macht! En ik moest vaker dan ooit terugbladeren naar die ene pagina achterin.

Wat ben ik weer hard voor dit boek he? Dat is helemaal niet mijn bedoeling, want ik vind het voor de derde boek van een trilogie (die vaak tegenvallen) toch een goed einde. Het einde vond ik het sterkst van allemaal en juist de openheid daarvan (vervolgje please?) vond ik beter dan een afsluitende epiloog die alles dichtmetselt.

Helaas weet Het Godinnenoffer de kwaliteit van deel 2 niet vast te houden om het tot een hoger niveau te trekken, maar toch ben ik tevreden. Het was vermakelijk en had een ijzersterk einde waarin de groei van Kate als personage duidelijk naar voren komt. Ik ben met weinig vragen blijven zitten en voel me tevreden nu ik het boek gelezen heb. Hoe je van mythologie, romantiek en de strijd tegen het kwaad? Dan is dit een trilogie voor jou!