Afgelopen woensdagavond, dus net, maar waarschijnlijk lezen de meesten dit niet meer op die woensdag, besloot ik voor het eerst sinds lange tijd weer naar het spirituele centrum van Veenendaal te gaan, Ceruso (www.ceruso.nl), omdat er een interessante lezing werd gehouden over helderziendheid en het leven na de dood. Heel boeiende onderwerpen, vond ik, dus zodra ik erover las liet ik een plekje voor mezelf reserveren.
Ondanks mijn zware verkoudheid besloot ik te gaan. Toevallig had ik die dag nog iets bijzonders meegemaakt met de naamgeving van onze kitten. Een paar weken terug kwam de naam ‘Puck’ in me op, maar ik vertelde daar niks over. Die woensdag zei mijn moeder doodleuk; ‘ja, ik wilde haar Puck noemen.’ Toeval of voorbestemd? Met Luna had ik destijds ook zoiets. Misschien verteld dat diertje ons haar naam wel zonder dat we het bewust doorhebben.
En daar ging de lezing ook deels over. Helderziende Carl Spall (www.carlspall.nl) vertelde voor de pauze over hoe hij het beleefde en wat hij heeft gezien. Dit alles werd lekker down to earth beschreven, zonder al te veel zweverig jargon en met een lekkere hoop humor. Af en toe vertelde hij een anekdote van wat hij zelf meemaakte, wat het voor de hele zaal makkelijker te begrijpen was.
De zaal zat vol en dat was te merken, want ik voelde zelf ook het een en ander om me heen gebeuren, juist terwijl ik mezelf daar redelijk voor afgesloten had (ik kan niet zo goed tegen grote groepen) en ik was de jongste van het hele stel. De nieuwe ruimte van Ceruso is wel echt een enorme verbetering ten opzichte van het vorige, want daar kleefde nog het een en ander aan energie wat stoorde.
Maargoed, terug naar de lezing. Na de pauze beloofde hij een paar helderziende lezingen voor personen te doen en zodra ik mijn tekenboekje voor me had om lekker onderuitgezakt te gaat tekenen, werd ik aangewezen. Als eerste. Ach ja, iemand moet het spits afbijten toch? Maar ik had op dat moment geen enkel idee wie er wat tegen mij te zeggen had, ik besloot het meteen maar over me heen te laten komen.
Er werden wat dingen gezegd, zoals dat ik niet zo onzeker over mezelf moet zijn (ken ik) en dat ik mezelf niet zo moet neerhalen. Hij zei dat ik heel goed in mijn vak zou worden (laten we het hopen) en vroeg of ik psychologie studeerde. Nu is het wel grappig dat hij niet de eerste is die dat vraagt, en hoewel ik psychologie wel heel interessant vind, studeer ik toch echt illustratie. Toen begon hij erover dat hij mijn opa zag die bij mij was als een van mijn gidsen. Nu heb ik de beste man niet gekend en zelf nog nooit gezien, maar toch had ik het gevoel van: he opa! Leuk dat u er bent!
Toen vertelde ze dat mijn vriend een goeie voor mij is (fijn) en dat ik lekker mijn studie moet afmaken (natuurlijk) en mezelf daar niet in moet tegenhouden. Oh, en dat met het komende voorjaar er 3 belangrijke dingen gebeuren.. ofzoiets. Volgens mij heb ik vooral dat ‘je wordt goed in je vak’ opgeslagen. Haha. Gaan we voor!
Er kwamen behoorlijk wat mensen aan de beurt en ik vond Carl een heel sympathieke man en zeg nou zelf, thema’s ‘voortleven en helderziendheid’ zijn stiekem toch heel erg boeiend? Dit soort lezingen maken het toch interessant om weer vaker naar dat soort lezingen te gaan, want dan kan ik jullie er ook over vertellen. Altijd leuk (hoop ik).
Geef een reactie